Young America - "młodzieżowy" zegarek z XIX wieku

[pmwas 6392]

Dzisiaj prezentuję dość rzadki zegarek wyprodukowany najpewniej około 1870 roku w fabryce w Marion.

Jest to zegarek rozmiaru 14, w oryginalnej, srebrnej, krytej kopercie, z siedmiokamieniowym mechanizmem, nazwany przez producenta 'Young America" i skierowany do młodszych odbiorców.

Sukcesu rynkowego (jak i cała US Watch Co z Marion) nie osiągnął, jak mniemam również z powodu wysokich cen żądanych przez US Watch Co za swoje produkty, ale to tylko mój domysł.

Ogólnie powstało tylko kilkaset sztuk tej wersji.

 

 

 

Wzornictwo koperty jest typowe dla II połowy XIX stulecia.

Warto zauważyć ostre jak brzytwa detale - praktycznie bez śladów zużycia. 

 

 

 

Z przodu klasyczna tarcza z monogramem firmy i rzymskimi cyframi.

Mechanizm nastawiany i nakręcany kluczykiem.

 

 

Wychwyt kotwicowy szwajcarski, 7 kamieni, złocone płyty - czyli wersja podstawowa.

Nakrecony niestety do oporu (piszę niestety, bo bardzo nie lubię spuszczać sprężyny w kluczykowcach) i ani drgnie.

Ale nie dziwota:

 

 

Syf, więcej syfu i jeszcze trochę szlamu. 

Jak widać bęben zapiekł się (na szczęscie nie bardzo) w łożysku...

Czarny pasek na boku mechanizmu to rdza z bolca mocującego wewnętrzny dekielek, ale widać, że ktoś juz to czyścił.

Nie schodzi po dobroci, a czarne naloty rdzy (w odróżnieniu od "puchatych" brązowych, z reguły nie są niebezpieczne, wiec nie będę tego zdrapywał...

 

 

Tak to wygląda po rozłożeniu, ale... można jeszcze bardziej rozłożyć bęben...

 

 

Nie próbujcie tego w domu, bo normalnie nie można, ale ten akurat tak ma.

Jest to opatentowany przez USWCo bęben sprężyny, gdzie nakładana zebatka ma wycięcie (strzałeczka), które pasuje do ząbka na ściance bębna (druga strzałeczka).

W ten sposób gdy sprężyna pękła, bęben ześlizgiwał się po zębatce i nie uszkadzał mechanizmu.

Większość producentów poszła jednak w odkręcającą się zębatkę na osi centralnej, przez co takich (czy podobnych) bębnów nie spotyka się często.

Jak widać bęben jest nieco zgięty, i obawiam się, że to moja sprawka. Zauważyłem to dopiero po włozeniu sprężyny i chyba wygiąłem to podczas jej wkładania, choć może po prostu dopiero wtedy zauważyłem... Ogólnie - trzeba uważać.

Najpierw nakładamy też zębnik, potem wkładamy sprężynę, bo nacisk wywierany na ścianki bębna utrudnia założenie zębnika.

 

 

Łożyska balansu rodem z angielskiego zegarmistrzostwa, wciskane do otworu w mostku i mocowane śrubkami.

Gwinty (jak i gwint śruby mostka balansu) trzymają na słowo honoru, i widać, że ktoś się "przyłożył" przy składaniu.

Widać też ślady nieudanej próby przesunięcia bolca ograniczającego pracę kotwicy, która na koniec zakończyła się jego dogięciem ( ).

 

 

Zapadka naciągu jest zintegrowana ze spreżynką, co oczywiście utrudni naprawę w razie złamania (postępować delikatnie...)

 

 

Ćwiertnik składa się z czterech elementów, trójkątna podkładka jest pod mosiężną osłonką.

Tarcza ma dwie śrubki (jak w wielu "szwajcarach" - od góry) oraz jeden bolec (tam, gdzie nie dało się zastosować śrubki).

Kotwica jest stalowa i polerowana.

 

 

Balans jest bimetaliczny, ale (jak w wielu niższej klasy zegarkach) nie został przecięty.

W tym konkretnym modelu najłatwiej jest najpierw włożyć balans, a potem zamontować mostek - miejsca żeby potem włożyć klocek w otworek mostka jest dużo, za to miejsca, żeby włożyć włos pod koło centralne - mało - i jak montujemy mostek z balansem jako całość, włos trafia powyżej koła i nie ma jak go przełozyć...

 

Po zmontowaniu zegarek chodzi jak nówka.

Widać, że nie był dużo używany, bo zużycie części jest znikome. Gdyby nie zalanie wodą i mało profesjonalny serwis, byłby prawie NOS

Mam tylko wątpliwości co do lunety - brakuje wcięcia na jedną ze śrubek i albo śrubka, albo luneta nie są oryginalne...

Ogólnie - cudo