Pasek kauczukowy - zabezpieczenie bocznego pęknięcia - amatorsko

[Janek72 60]

Witam.

Postanowiłem podzielić się swoim doświadczeniem, w jaki sposób udało mi się zabezpieczyć pęknięcie boku paska kauczukowego.

Nawet nie wiem jak to się stało, po prostu zauważyłem, że pasek jest pęknięty / podcięty. Nie na całej jego grubości, mniej więcej do połowy grubości.

Wredna sprawa, bo denerwuje, jak się na to patrzy, poza tym pasek pracuje w tym miejscu i pęknięcie będzie się pogłębiać.

Zapoznałem się trochę z informacjami z netu, okazuje się, że kauczuku nie ima się praktycznie żaden klej na dobrą sprawę.

Musiałby to być klej specjalistyczny właśnie do tego, który chemicznie wiąże się z paskiem i w dodatku, w miejscu sklejenia elastyczność musi być taka jak reszty paska, bo pasek pracuje (zginanie / rozciąganie).

Pod ręką miałem popularną "kropelkę", nie zaszkodzi spróbować pomyślałem, popróbowałem skleić to na różne sposoby, niestety, zawsze spoina szybko kruszeje przy ruchach paska i pęknięcie wygrywa. Po każdej takiej próbie konieczne było też usunięcie resztek kleju przez szlifowanie.

Zacząłem myśleć, może jakiś ładny nit tam wstawić i w ten sposób unieruchomić to miejsce?

 

Koniec końców wpadłem na inny pomysł i go zrealizowałem, sam jestem zadowolony z efektu. Przejdźmy więc do konkretów:

1. W okolicy pęknięcia zrobiłem 3 dziurki szpilką. Pęknięcie nie było na całej grubości paska, więc środkową dziurkę zrobiłem na końcu pęknięcia. Gdyby było na całej grubości, środkową dziurkę trzeba by było zrobić odrobinę dalej w stronę środka paska:

 

 

2. Posiadam fajną nić do szycia, syntetyczna, bardzo mocna, ciężko ją rozerwać palcami, prędzej palce się pokaleczy. Tą nicią po prostu obszyłem całe miejsce na okrętkę w różne strony, korzystając ze zrobionych dziurek. Nitkę napinałem, ale nie za bardzo, żeby się nie wrzynała w kauczuk. W efekcie otrzymałem coś w rodzaju "kokonu", który otacza miejsce pęknięcia:

 

 

3. Teraz "kropelka" (dokładniej UHU Super Power) wraca do łask. Obok na gładkim papierze kapnąłem kropelką, aby otrzymać sporą jej kroplę. Kropla tak szybko nie zastyga. Za pomocą igły, nabierałem po trochu kleju z tej kropli i nasączałem nić, aż cały kokon nasączył się klejem.

 

 

4. Po zastygnięciu kleju minimalnie przetarłem uzyskaną spoinę drobnym (2000) papierkiem ściernym i pomalowałem całość pisakiem permanent w kolorze paska (nie mam farb  / lakierów itp. i nie znam się na tym za bardzo). Wygląda na to, że permanent dość dobrze się trzyma tej spoiny. Efekt na poniższych zdjęciach:

 

 

 

Wydaje mi się, że w tej sposób uzyskana spoina będzie trwała, również, kiedy pasek będzie w tym miejscu zginany, czyli przy każdym jego zakładaniu tak naprawdę.

Plusem jest to, że miejsce klejenia jest akurat niewidoczne, spód nadgarstka, więc estetyka nie jest bardzo istotna.

 

Zapewne profesjonaliści i "paskoroby" uśmiechną się z politowaniem a ja bardzo chętnie wysłucham uwag, jak np. profesjonalnie zabezpiecza się takie pęknięcia, lub co zrobiłem źle i można było to zrobić lepiej. Sam przyznaję się, że to mój debiut w tego typu pracach

 

Pozdrawiam

Janek

[Gość Blunio]

Każdy sposób jest dobry, o ile jest skuteczny. Czas zweryfikuje Twoje wysiłki. Pozostaje czekać. Mam nadzieję że poinformujesz nas o efektywności Twoich zabiegów naprawczych