Hampden No 307 s12

[pmwas 6391]

Dzisiaj w Bytomiu trafił mi się - raczej przeciętnie zachowany - Dueber Hampden.

Taki:

 

 

Rzadka okazja obejrzenia hampdenowskiego regulatora w częściach, bo z reguły się ich nie rozbiera (musiałem usunąć rdzę)...

 

 

Sprężynka mocująca gwiazdkę dociska ją do regulatora zapobiegając przeskakiwaniu.

Gwiazdkowate regulatory były dość popularne w USA, znamy je głownie z zegarków z Waltham (zarówno AWCo jak i USWCo) oraz Hampdenów właśnie...

 

 

Musiałem jeszcze znaleźć śrubki mocujące łożysko (zerwane gwinty) - jedna z moich "ulubionych" czynności, która potrafi zając więcej czasu niż cała reszta prac nad mechanizmem razem...

 

 

Płyta główna mechanizmu - całkiem ładnie wykończona.

 

 

Najpierw mocujemy dźwignię remontoir'u...

 

 

Będzie ona przesuwała wodzik po drugiej stronie.

 

 

Trzeba uważać na sprężynkę - łatwo pęka. 

Najpierw trzeba przesunąć dźwignię w pozycję do ustawiania wskazówek, a dopiero potem zakładać sprężynkę...

 

 

W międzyczasie zmontowałem także dolne łożysko balansu.

 

 

Beczka jest na stałe zamontowana na wałku, co utrudnia czyszczenie. Pólbeczkę nakładamy na wałek, a do środka wkładamy przycisk obsługujący remontoir.

 

 

Całość zakładamy na płytę. Następnie elementy przekładni chodu...

 

 

Dobrze widoczne jest pięknie wykończone, stalowe koło wychwytowe. Chyba najlepiej wykończony element całego mechanizmu...

 

 

Lecim z mostkami...

W mostku bębna uszkodzony jest kamień łożyskujący 3-go koła przekładni, ale nie mam - niestety - nic w zapasach, żeby go wymienić...

 

 

Na zdjęciu poniżej chciałem to pokazać, ale nie bardzo wyszło...

 

 

Dalej - zapadka naciągu. Jest ona dość niewygodna w montażu, ponieważ (jak np w Rockfordach) ma ona sprężynkę z otworkami na końcach, w który to otworek trzeba włożyć bolec zapadki i jeszcze pilnować, żeby nie wypadł podczas dalszych czynności. Oczywiście - za bardzo go nie widać, więc wcale nie jest to łatwe...

 

 

Koła naciągu...

 

 

...montujemy po zamontowaniu zapadki, bo z założonym dużym kołem naciągowym trafienie bolcem zapadki w otworek sprężynki jest niewykonalne (sprawdzałem).

W tym miejscu powinno być zdjęcie polerowanej, stalowej kotwicy, ale zapomniałem je zrobić...

 

 

Więc mamy już gotowy mechanizm. 

Gotowy? Prawie...

 

 

Cwiertnik i kilka części pod tarczą...

 

 

I dopiero jest gotowy

Ech - wciąż jednak twierdzę, że wolę pracować z Elginami. Im więcej się zobaczy innych pomysłów, tym bardziej docenia się to, jak bardzo dopracowane były (zwłaszcza późniejsze, oczywiście) mechanizmy z Elgin...

Ale i tu nie jest źle - ten Hampden to zupełnie dobry jakościowo, 17 kamieniowi, adjustowany mechanizm stworzony by pracować przez dziesiątki lat...

 

 

Po założeniu tarczy, mechanizm trafia do koperty.

 

 

Tarcza jest (była...) bardzo atrakcyjna, z nakładanymi, złotymi cyframi i pięknym, lśniącym, srebrnym lakierem.

Niestety, ma sporo zarysowań i ubytków farby, co obniża jej atrakcyjność.

 

 

Pod szkłem nie wygląda najgorzej

 

Koperta...

 

 

...to takie zwykłe, chromowane coś.

 

 

Tu nawet ozdobione.

Albo komuś bardziej zależało na mechanizmie, albo koperta została wymieniona w trudnych czasach (mam wrażenie, ze zegarek miał oryginalnie kopertę złoconą, ale nie musiało tak być).

 

 

Ogólnie nic wielkiego, ale to przyzwoicie zainwestowane 100zł

Bardzo przyzwoity mechanizm z początku "międzywojnia"...

 

Z ciekawostek warto wspomnieć, że ten model mechanizmu był przez krótki czas produkowany w Moskwie w 1 GCzZ jako 'Typ 2' w pierwszych latach 1930-tych.

[OmegaDeVille 139]

Bardzo ciekawa stylistyka zegarka, a reportaż - jak zawsze - wciągający. Gratuluję i pozdrawiam!