Mój prosty wskaźnik rezerwy chodu

[namor 101]

 

 

Niewątpliwie pożyteczną komplikacją w zegar(k)ach z napędem sprężynowym jest wskaźnik rezerwy chodu. Daje on pogląd na stan zapasu energii napędowej zegara w danej chwili. Realizowany jest najczęściej poprzez porównanie ilości obrotów wałka bębna sprężynowego z obrotami przy nakręcaniu z obrotami samego bębna podczas chodu. Dla spełnienia tej funkcji używany jest jeden z wielu mechanizmów różnicowych. Do jednego wejscia mechanizmu wprowadza sie obroty wałka do drugiego obroty bębna a wynik porównania uzyskuje sie na elemancie środkowym zwykle zwanym jarzmem.Cały mechanizm, zwykle tworzy zespół samodzielny dołączany do standardowej konstrukcji zegara. Składa się najczęściej z;

 a ) zespołu przekazania ruchów  z napędu o odpowiednim przełozeniu i kierunku obrotów

 b ) mechanizmu różnicowego

 c ) zespołu transmisji położenia jarzma na widoczną część obudowy realizując wskazania rezerwy.

Szczegóły przykładowego rozwiazania można obejrzeć tutaj:- https://zegarkiipasja.pl/artykul/15693-komplikacje-konstrukcji-modulu-napedu-czesc-3-uzytkowe-dodatki .

Jak widac realizacja tej komplikacji jest złozona. Zajmuje wiele miejsca i wymaga wykonania wielu elementów o wysokiej dokładności. Chcąc zastosować tą komplikację w nowym, tworzonym przeze mnie zegarze spróbowałem stworzyc prostszą konstrukcję. W tej koncepcji wyszedłem z założenia by istniejace elementy zegara integralnie tworzyły mechanizm rezerwy chodu przez dodanie im dodatkowych funkcji i wykorzystując ich wzajemne położenie. Opracowałem dwie wersje rozwiązania:-

Mechanizm różnicowy "wersja" A - składa się z dwu współosiowo umieszczonych tarcz 1 i 2, na których czołowych powierzchniach wykonano rowek w kształcie spirali Archimedesa o profilu pozwalającym na współprace z kołem zebatym 3 umocowanym obrotowo w jarzmie 4. Jarzmo to ma mozliwośc ruchu wzdłuż promienia tarcz z zachowaniem położenia osi koła 3 w płaszczyźnie równoległej do powierzchni tarcz 1 i 2.

Skok spirali Archimedesa jest równy podziałce uzębienia koła 3.

Jesli np. obrót nr 1 powoduje przesuwanie jarzma np. w lewo, to obracając tarczą nr 2 w tym samym kierunku spowodujemy ruch jarzma w prawo, czyli powrót jarzma do poprzedniego położenia.

Gdy jedną z tarcz zwiążemy z osia bębna, obracaną przy nakręcaniu a drugą z bębnem ze sprężyną uzyskamy mechanizm, który ruchem jarzma 4 z kołem 3 będzie pokazywał stan rezerwy chodu zamontowanym wskaźnikiem przesuwajacym się liniowo.

Wersja B. Mechanizm ten składa sie z dwu ślimaków wykonanych do współpracy z kołem ślimakowym (ślimacznicą) 3 umocowanym obrotowo w jarzmie 4 majacym swobodę ruchu równolegle do ślimaków z zachowaniem położenia koła 3 stycznie do slimaków 5. Ślimaki uzyskują napęd od koła naciagowego 1 i od bębna 2 za pośrednictwem przekładni stożkowej lub koronowej. Jarzmo przesuwa sięnp. w lewo przy ruchu koła naciagowego 1 lecz przy tym samym kierunku obrotów bębna 2 cofa sie w kierunku poprzedniego położenia.

W obu wersjach uzyskujemy liniowe wskazania rezerwy chodu. W razie potrzeby zamiana tego ruchu na obrotowy nie sprawia wiekszych trudności.

W związku z tym że moje mozliwości technologiczne nie pozwalaja na budowe wersji B skupiłem sie na opracowaniu szczegółowym wersji A.

I oto propozycja zastosowania tego rozwiazania:

W tym rozwiązaniu rowki spirali Archimedesa wykonane są na powierzchni bębna 1 od strony tarczy oraz na powierzchni dodatkowej tarczy związanej bezobrotowo z wałkiem bębna. Jarzmo 4 z zabudowanym obrotowo kołem 3 jest prowadzone w odpowiednich wycięciach płyty głównej (tzw. platiny) Że całość jest umieszczona po stronie tarczy więc nie ma problemu z demonstrancja wskazań w oknie tarczy.

 

Realizacja

Pierwotnie wykonany model dla sprawdzenia koncepcji wyglądał tak:

Po upewnieniu się że układ działa poprawnie przystąpiłem do wykonania kompletnego modelu. Tarcze wykonane są z brązu, koło 3 stalowe, jarzmo takze z brązu a korpus zawarty między tarczami z mosiądzu.

A ten zestaw modelowy w kawałkach wygląda tak:-

Widoczna tarczowa sprężynka kasuje luzy poosiowe ułożyskowania tarcz, zapewniając prawidłową  głębokość zazębienia z kołem 3.

W obu wersjach istnieje mozliwośc wybrania zakresu optymalnego pracy sprezyny poprzez zamocowanie na spirali Archimedesa czy na powierzchni ślimaków w odpowiednich miejscach oporow niepozwalających na dalsza współpracę z kołem 3. Oczywiscie nalezy wtedy odpowiednio wzmocnić konstrukcję. Odpowiednie modyfikacje w tych układach pozwolą też zastosowanie w zegarkach z naciągiem automatycznym..

Zestaw modelowy zostanie zastosowany w budowanym zegarze z giroturbilionem-http://zegarkiclub.pl/forum/topic/169450-zegar-z-turbilionem-tr%C3%B3josiowym-tzw-girotourbilionem-i-biciem-p%C3%B3%C5%82godzinnym/

Dziekuje za uwagę ! Karol Roman.

[Eugeniusz Szwed 1767]

Czy pomysł i konstrukcja naszego klubowicza, Karola Romana ma szansę zaistnienia w realnym, komercyjnym świecie przemysłu zegarkowego ?  

 

 

Takie pytanie zadałem sobie nie po raz pierwszy czytając materiały Karola. Karol jest postacią nietuzinkową, to genialny konstruktor praktyk ! Nie teoretyk bujający w obłokach, tylko praktyk potrafiący pomysł techniczny doprowadzić do materializacji bez zaplecza laboratoryjnego i bez zaawansowanych narzędzi informatycznych. 

Prezentowany wskaźnik to nie pierwsza konstrukcja Karola, takich technicznych perełek w swoim dorobku Karol ma więcej. Może dlatego, że jest osobą bardzo skromną, taką trochę nie z tej epoki i taką dla której w  życiu pieniądze nie są najważniejsze  / czasami odnoszę wrażenie, że w ogóle mogą dla Niego nie istnieć / to Jego pomysły i rozwiązania techniczne zwykle lądują w szufladzie. Szkoda, że świat zegarkowych producentów nie jest zainteresowany dokonaniami Karola. A, może się mylę i już jest albo zaczyna być ? 

 

PS

 

materiał zostanie również zamieszczony na stronie Klubu 

[janekp 503]

Wszystko w swoim czasie ,ten pomysl niedlugo bedzie znany szeroko ,bardzo szeroko ...Musimy jednak zachowac pewna kolejnosc zdarzen i publikacji celem ochrony praw autorskich Karola do pewnych rzeczy .

Jego pierwszy zegar zbudowany na wzor Atmosa ale jednak inny prawdopodobnie bedzie opublikownay artykul w prasie naukowej,materialy juz poszly kilka miesiecy temu.

Karol to dla mnie kopalnia wiedzy ,planujemy spotkanie w lato u mnie ,oj bedzie sie dzialo

[zielony.m 2006]

Super opcja

 

Wysłane z Blackberry przy użyciu Tapatalka

Fajnie, że komuś się chce

 

Wysłane z Blackberry przy użyciu Tapatalka

[Pi0tr 14]

Niewątpliwie pożyteczną komplikacją w zegar(k)ach z napędem sprężynowym jest wskaźnik rezerwy chodu. Daje on pogląd na stan zapasu energii napędowej zegara w danej chwili. Realizowany jest najczęściej poprzez porównanie ilości obrotów wałka bębna sprężynowego z obrotami przy nakręcaniu z obrotami samego bębna podczas chodu. Dla spełnienia tej funkcji używany jest jeden z wielu mechanizmów różnicowych. Do jednego wejscia mechanizmu wprowadza sie obroty wałka do drugiego obroty bębna a wynik porównania uzyskuje sie na elemancie środkowym zwykle zwanym jarzmem.Cały mechanizm, zwykle tworzy zespół samodzielny dołączany do standardowej konstrukcji zegara. Składa się najczęściej z;

a ) zespołu przekazania ruchów z napędu o odpowiednim przełozeniu i kierunku obrotów

b ) mechanizmu różnicowego

c ) zespołu transmisji położenia jarzma na widoczną część obudowy realizując wskazania rezerwy.

Szczegóły przykładowego rozwiazania można obejrzeć tutaj:- https://zegarkiipasja.pl/artykul/15693-komplikacje-konstrukcji-modulu-napedu-czesc-3-uzytkowe-dodatki .

Jak widac realizacja tej komplikacji jest złozona. Zajmuje wiele miejsca i wymaga wykonania wielu elementów o wysokiej dokładności. Chcąc zastosować tą komplikację w nowym, tworzonym przeze mnie zegarze spróbowałem stworzyc prostszą konstrukcję. W tej koncepcji wyszedłem z założenia by istniejace elementy zegara integralnie tworzyły mechanizm rezerwy chodu przez dodanie im dodatkowych funkcji i wykorzystując ich wzajemne położenie. Opracowałem dwie wersje rozwiązania:-

schemat mech różn. z opisem 2.jpg

Mechanizm różnicowy "wersja" A - składa się z dwu współosiowo umieszczonych tarcz 1 i 2, na których czołowych powierzchniach wykonano rowek w kształcie spirali Archimedesa o profilu pozwalającym na współprace z kołem zebatym 3 umocowanym obrotowo w jarzmie 4. Jarzmo to ma mozliwośc ruchu wzdłuż promienia tarcz z zachowaniem położenia osi koła 3 w płaszczyźnie równoległej do powierzchni tarcz 1 i 2.

Skok spirali Archimedesa jest równy podziałce uzębienia koła 3.

Jesli np. obrót nr 1 powoduje przesuwanie jarzma np. w lewo, to obracając tarczą nr 2 w tym samym kierunku spowodujemy ruch jarzma w prawo, czyli powrót jarzma do poprzedniego położenia.

Gdy jedną z tarcz zwiążemy z osia bębna, obracaną przy nakręcaniu a drugą z bębnem ze sprężyną uzyskamy mechanizm, który ruchem jarzma 4 z kołem 3 będzie pokazywał stan rezerwy chodu zamontowanym wskaźnikiem przesuwajacym się liniowo.

Wersja B. Mechanizm ten składa sie z dwu ślimaków wykonanych do współpracy z kołem ślimakowym (ślimacznicą) 3 umocowanym obrotowo w jarzmie 4 majacym swobodę ruchu równolegle do ślimaków z zachowaniem położenia koła 3 stycznie do slimaków 5. Ślimaki uzyskują napęd od koła naciagowego 1 i od bębna 2 za pośrednictwem przekładni stożkowej lub koronowej. Jarzmo przesuwa sięnp. w lewo przy ruchu koła naciagowego 1 lecz przy tym samym kierunku obrotów bębna 2 cofa sie w kierunku poprzedniego położenia.

W obu wersjach uzyskujemy liniowe wskazania rezerwy chodu. W razie potrzeby zamiana tego ruchu na obrotowy nie sprawia wiekszych trudności.

W związku z tym że moje mozliwości technologiczne nie pozwalaja na budowe wersji B skupiłem sie na opracowaniu szczegółowym wersji A.

I oto propozycja zastosowania tego rozwiazania:

przykł. zastos. wersji a.jpg

W tym rozwiązaniu rowki spirali Archimedesa wykonane są na powierzchni bębna 1 od strony tarczy oraz na powierzchni dodatkowej tarczy związanej bezobrotowo z wałkiem bębna. Jarzmo 4 z zabudowanym obrotowo kołem 3 jest prowadzone w odpowiednich wycięciach płyty głównej (tzw. platiny) Że całość jest umieszczona po stronie tarczy więc nie ma problemu z demonstrancja wskazań w oknie tarczy.

 

Realizacja

Pierwotnie wykonany model dla sprawdzenia koncepcji wyglądał tak:

K Pierw Resize of Pierw Resize of Resize of P1000140.JPG

Po upewnieniu się że układ działa poprawnie przystąpiłem do wykonania kompletnego modelu. Tarcze wykonane są z brązu, koło 3 stalowe, jarzmo takze z brązu a korpus zawarty między tarczami z mosiądzu.

K Resize of K Zestaw mod.P1000296.JPG

A ten zestaw modelowy w kawałkach wygląda tak:-

K Resize of K Zestaw w kawałkach P1000298.JPG

Widoczna tarczowa sprężynka kasuje luzy poosiowe ułożyskowania tarcz, zapewniając prawidłową głębokość zazębienia z kołem 3.

W obu wersjach istnieje mozliwośc wybrania zakresu optymalnego pracy sprezyny poprzez zamocowanie na spirali Archimedesa czy na powierzchni ślimaków w odpowiednich miejscach oporow niepozwalających na dalsza współpracę z kołem 3. Oczywiscie nalezy wtedy odpowiednio wzmocnić konstrukcję. Odpowiednie modyfikacje w tych układach pozwolą też zastosowanie w zegarkach z naciągiem automatycznym..

Zestaw modelowy zostanie zastosowany w budowanym zegarze z giroturbilionem-http://zegarkiclub.pl/forum/topic/169450-zegar-z-turbilionem-tr%C3%B3josiowym-tzw-girotourbilionem-i-biciem-p%C3%B3%C5%82godzinnym/

Dziekuje za uwagę ! Karol Roman.

Jak na dzisiaj wygląda temat?

 

Wysłane z mojego Redmi Note 3 przy użyciu Tapatalka