Kieszonkowe

Ten większy to produkcja skandynawska (szwedzka) było swego czasu dość sporo pisane o tym chyba na NAWCC (zresztą ma chyba w drugiej kopercie reklamę zakładu z Danii) Natomiast ten mniejszy mimo dość prymitywnego/topornego zdobienia (co by też wskazywało na "wikingów") może być angielski - w/g posiadanych przeze mnie wiadomości był taki zegarmistrz - DD. Neveren vel Neuren vel Neweren działający w Londynie około 1786 roku. Ale Twój DD. Neveren może być podróbą szwedzką (zwłaszcza patrząc na prymityw zdobień) - był tam podrabiany podobnie jak: Th. Whitt; John Ward; Eardley Norton i Biefield Pozdrawiam Roman

No cóż - wiek i wzrok nie ten

Nie wiem czy to tylko mój "starczy wzrok" ale w obuchach młotków jest filc.

Już Ci to tłumaczę: Właśnie wysłałem Ci prywatną wiadomość z prośbą o adres. Klikasz w awantr proszącego o kontakt np. mój pojawia Ci się okienko w górnym prawym rogu na belce masz ikonę wyślij wiadomość Klikasz w tą ikonę Pojawia Ci się okno wiadomości Piszesz wiadomość i klikasz wyślij a i jeszcze jeśli ktoś pisze do Ciebie PW to na głównym forum na górnej belce przy ikonce koperty pojawia ci się kropka z ilością wiadomości możesz w nią kliknąć i udzielić odpowiedzi na wiadomość.

Witaj, obawiam się że nikt, jakbyś kogoś znalazł to daj znać. Ćwiczyłem ten temat kiedyś bez skutku Pozdrawiam Roman

Koledzy wiem że rano obiecałem że nie będę "się wciskał miedzy wódkę a zakąskę" ale jak widzę takie rady to diabeł mnie zawsze podkusi (kiedyś z jednym z naszych kolegów /prawie guru zegarmistrzowskim/ też nie wiem po co prowadziłem taką dyskusję - udowadniał że nabijarka zegarmistrzowska służy do precyzyjnego osadzania kamieni a polerka do łbów do wiercenia osi do osadzania czopów) do polerowania palet moim zdaniem najlepiej użyć np. takiego płaskoszlfierza i robić to na płycie szklanej/metalowej/kamienu nie trzeba go od razu kupować - można tak jak ten z prawej zrobić chyba samemu no dobra znowu ten "diabeł mnie podkusił"

Drakula ? Ja też lubię. Ale ze względu na wiek, charakter oraz to że jestem amatorem a nie praktykiem - obiecuję sobie - "nigdy więcej" A potem jakiś "diabeł" mnie podkusi /zwłaszcza kiedy jestem jeszcze w opozycji/

Dzień dobry. Obiecuję już nigdy więcej nie rozpętywać dyskusji o "krzepie" , "rzepie" i "paletach"

Sam sobie odpowiedziałeś

Tylko pytanie jest co lepiej robić nowe nakładki czy nowe koło

Dlatego też pokazałem /żartuję akurat miałem go rozebranego / jako ciekawostkę. Ale też jako alternatywę dla mimośrodu i podginania. O fachowości nie będę się wypowiadał - każde działanie prowadzące do skutku jest celowe. A tak swoją drogą zastanawiam się czy przy tego typu rozwiązaniu można poeksperymentować z twardością nakładek, tylko nie wiem czy warto

Po tylu latach pracy to raczej można być pewnym że przeszedł nie jedną reanimację i impulsy były "trójdzielne"

Mogę pokazać jak ten temat rozwiązali poprzedni zegarmistrzowie W robionym przeze mnie "angliku" 1682 roku !!! Johna Smarta po prostu na jednolitą (kutą ?) kotwicę nalutowali nakładki pozdrawiam Roman

Czemuś trzeba zawierzyć . A tak w ogóle jeśli wie się na jakiej zasadzie działa wibrograf ? Najprościej tłumacząc mierzy i porównuje on czas między "tik" a "tak" zegarka i na podstawie tych pomiarów określa - - dokładność chodu w [sek/24h] oraz ew. pozostałe dane (przez aproksymację) - ilość uderzeń [ /h] - czas cyklu [ms] - błąd pomiaru [ms] - amplitudę [°]. i w związku z powyższym nie powinien oszukiwać jeśli jest odpowiednio wyskalowany (te profesjonalne mają nawet certyfikaty odpowiedniego urzędu) Tak się fajnie składa że poza tym elektronicznym maleństwem ze zdjęć mam jeszcze stary (na którym zresztą bardzo lubię pracować) poczciwy wibrograf B-200 o tyle ciekawy że poza wszystkim znanym samym wibrografem na taśmę, ma jeszcze dodatkowy ledowy człon wychyłomierza. I jakoś dziwnie się składa że bez względu którym urządzeniem sprawdzam różne zegarki wyniki są zbliżone. Tak wiem można przyjąć że wszyscy oszukują - przebijają punce, zmieniają koperty, produkują niewiarygodne urządzenia pomiarowe ........ ale jak powiedziałem na wstępie - "Czemuś trzeba zawierzyć"

Jak szpindlak dobry/w dobrym stanie/dobrze zrobiony to i amplitudę można uzyskać wysoką

H.Lange & Co Berlin. Jak kotwica to niekoniecznie Becker

Nie mam nic pod ręką, jak większość z nas kończę przedłużoną majówkę . Wypowiadam się na podstawie własnego doświadczenia oraz prób datowania moich szpindlaków. Część z nich udało mi się dokładnie ??? wydatować po puncach i z moich obserwacji wynika iż im bardziej finezyjnie grawerowany kok tym późniejsze datowanie - właśnie koniec XVIII początek XIXw. Wczesne angliki miały prostszy (toporny) grawerunek. Ale tak jak powiedziałem - nie upieram się A tak w ogóle to wystarczyło by wiedzieć - czy lew w koronie czy bez + ew. jedna literka :)

Krzysztof nie będę się kłócił - "wiesz że ze mną jak z dzieckiem za rączkę i do baru" zgodzę się z Tobą że kwadratowe słupki mogły by sugerować wcześniejszą produkcję ale zwróć uwagę że na tym o którym rozmawiamy jest zdecydowanie subtelniejszy grawer oraz głowa boga wiatru na koku a to by sugerowało właśnie koniec XVIII lub raczej początek XIX wieku. a jeśli nie mam pewności po puncach lub gmerkach złotników na kopercie to wolę datować później. Ale nie upieram się chcesz wczesny XVIII niech będzie.

Krzysztof podtrzymuję moje zdanie bogatszy o półtora roku doświadczeń :)

Masz wiadomość na PW Pozdrawiam Roman

WItam, +1 z dedykacją autora Pozdrawiam Roman Podziwiam - ja swojej o narzędziach zegarmistrzowskich chyba nigdy nie napiszę - łatwiej przychodzi mi zbieranie niż pisanie

Dzięki za wczorajsze wspólne ponad 12000 kroków po Gdańsku życzę dzisiejszego także miłego dnia kończącego wycieczkę do Gdańska. Roman

Witaj, (ponieważ PW mi nie chce przejśc to daję też tu) problem polega na tym że temperatura wypału porcelany to 1200 C temperatura szkliwa to 750 do 950 C dawna technika wykonania na tych materiałach cyferblatu polegała na wykonaniu nadruku bezpośredniego lub kalkomanii przy pomocy farb naszkliwnych o podobnych temperaturach topnienia a następnie wtopienie ich na stałe !!! w podłoże często jeszcze zabezpieczając z wierzchu bezbarwnym szkliwem. Ja byłbym w stanie zrobić coś podobnego tylko koszty jednostkowe są dość duże i nikt za nie nie zapłaci. To o czym piszesz to kalkomanie wygrzewana w temperaturze 100 -150 C (taka jest temp grzałki w drukarce) i przy temperaturach 750 - 1200 pigment/polimer drukarkowy prawdopodobnie całkowicie ulegnie spaleniu. Można oczywiście zrobić taką kalkomanię a potem wygrzać ją w "piekarniku" ale to będzie tylko erzac. Pozdrawiam Roman

Witam, jako że jestem "miejscowy" to też chętnie się z Wami spotkam. bez noclegu pozdrawiam Roman

Szkoda już chciałem dać 11 zł.