ireo

O, właśnie, podobno znowu trzeba się będzie przyzwyczajać do germanizmów.

Ale szał! 🤡 (Oh, boy, ten pomarańczowy dziób!) W dawnych, dobrych czasach Stowarzyszenie miało własne zegarki klubowe, które można było kupić na Forum. Kilka pamętam, m.in. specjalną wersję Glycine. Moglibyśmy wrócić do tej idei, motyw na dekiel już jest! W dalszym etapie można rozpisać konkurs na najbardziej kiczowatą tarczę i pozostałe elementy zegarka, w miarę możliwości jak najmniej dopasowane do siebie. To nie jest łatwe zadanie, bo przypuszczam że w pewnym momencie projekt może się za bardzo upodobnić do niektórych dokonań marki Invicta albo Hublot.

Rads! Nieuleczalny z Ciebie romantyk. A wyobraź sobie karawelę z łabędzią szyją, to by dopiero było coś 🙂 Żaglowiec występujący na deklach zegarków serii Flagship to właściwie kliper „Flying Cloud”, typ statku późniejszy od karaweli o co najmniej dwa wieki, ale mniejsza z tym. Longines stosował różne wersje tego wizerunku (rytowane, wypukłe, emaliowane). Daleko posunięta stylizacja sylwetki żaglowca niekiedy uniemożliwiała jego rozpoznanie, to było raczej na zasadzie "aha, żaglowiec, czyli to musi być Flying Cloud". Mam wrażenie, że podobna była historia sylwetki obserwatorium astronomicznego na Omegach Constellation. Zakłada się domyślnie, że to obserwatorium w Genewie, ale równie dobrze mogłaby to być kopuła z Neuchâtel (bardzo podobna, a w graficznym uproszczeniu praktycznie nie do odróżnienia), gdzie Omega też wygrywała konkursy i zdobywała nagrody. A w ogóle, zaczęło się to chyba od zgarnięcia przez tę markę wszystkich tytułów w roku 1933 w brytyjskim Kew-Teddington, tylko że tamtejsze King's Observatory jest najbrzydsze z tych trzech i w dodatku nie leży w Szwajcarii, więc się na medalionie nie znalazło. Nieważne, nie takie zakręty ścina globalny marketing, i nie tylko zegarków. Wracając do dekla tego nieszczęsnego Conquesta Power Reserve, to szkło faktycznie wygląda tak sobie, ale nie za bardzo był wybór. W pierwotnej wersji tego modelu na deklu była sylwetka jakiejś ryby (ichtiologiem to ja już nie jestem; poza tym wydaje mi się, że również w tym przypadku stylizacja nie pomogła w rozpoznaniu tego stworzenia). Ryba miała przerażony pysk i w dodatku robiła wrażenie jak gdyby wyłaziła z jakiejś rury, może to miały być skrzela. Wokół wybałuszonej ryby biegły litery układające się w napis "Longines Automatic-Waterproof", zaprojektowany dość niezdarnie. Zwłaszcza czcionka w słowie "Longines" przywodziła na myśl dokoniania graficzne dziecka w wieku szkolnym. Wyglądało to nieszczególnie. p.s. O, właśnie! Ja tu sobie z wolna pisałem, a ktoś już w międzyczasie wkleił tę rybę (płotkę? ale dlaczego płotkę?). To się nazywa team work!

Genialny pomysł! Zwłaszcza dla ludzi takich jak ja, którym trudno zapamiętać godzinę planowanego wydarzenia. Nie wiem czy dobrze mi się wydaje, że to się nazywało "memory subdial" ("przypominacz"?). Często pamiętam datę, np. że mam koncert we środę 24 stycznia, ale o 18.00 czy o 19.00? Oto jest pytanie.

Godzinę temu był bliżej, dlatego tamto zdjęcie miało 20 "łapek w górę", a to tylko 15. Fajny zegarek, ale nadal nie wiem jaki. Uprzejmie proszę o utworzenie tematu pt. "Zegarki, o których nie wiedziałem, że istnieją".

Ja zaś preferuję wymowę nazwy marki bazującą na języku polskim 😇 Wyjątkowo zgadzam się ze wszystkimi Przedmówcami naraz. Może być "lążin" albo "longines" (byle nie "lążines"). Niestety, Polak XXI wieku często usiłuje wymawiać "po angielsku" wszystkie słowa obce (a niekiedy również polskie). Zjawisko "przyklejania się" do języka uważanego za "lepszy" występuje u nas od dawna, z tym że niegdyś tę rolę pełniła łacina a później język francuski. A jeszcze przed wojną wymawiało się nazwisko "Jack London" według pisowni, przez polskie fonetyczne "j" i "ck". Wówczas miejsce angielskiego w polskiej kulturze masowej było tak niskie, że nikomu nie chciało się wysilać i mówić "Dżek London". Do dzisiaj rdzennych mieszkańców Warszawy można jeszcze rozpoznać po tym, że wymiawiają "Plac Wilsona" przez "W". Jest to jednak rzadkość, większość mieszkańców mówi "plac uilsona" zgodnie z wymową angielską/amerykańską, identyfikując się automatycznie jako tzw. "słoiki" czyli ludność napływowa. Jest to temat całkowicie zapoznany, we właściwym znaczeniu tego słowa, więc go skrócę. Bo właściwie chciałem tylko powiedzieć, że tamten krótki filmik na You-trąbce nt. Silver Arrow bardzo mi się podobał, a Kolega który go nakręcił ma przyjemny głos, tak zwany "radiowy".

Ależ, coż to za przeszkoda dla kolekcjonerki/kolekcjonera 🧐 Zwłaszcza, że "Lady Jungfrau" brzmi intrygująco, dla samej nazwy bym kupił. Ten wątek jest dla mnie kolejną inspiracją na temat "dlaczego kupuję przedmioty", w tym wypadku zegarki. Nie musiałbym się nad tym aż tak zastanawiać, gdyby równie łatwo przychodziło mi je sprzedawać, ale niestety z tym jest gorzej. Decyzję o zakupie podejmuję zbyt łatwo (co nie znaczy, że szybko) a o sprzedaży zbyt trudno. Dawno temu był na forum temat typu "klub AA", właśnie o takich zagadnieniach, ale zdechł z powodu niskiej frekwencji.

- E tam, nie jest wcale tak źle https://www.funidelia.pl/kostium-batman-114499.html

3,5 kafla (Euro, oczywiście)?

- Bardzo trafne.

Straszyłem Cię tylko, żeby obudzić Twój zdrowy rozsądek, chwilowo zagłuszony pogonią za kolejnymi zegarkami. Cieszę się, że zadziałało.

Bardzo klimatyczne zdjęcie. I nareszcie ktoś pokazuje chronograf w użyciu, a nie z sekundnikiem zamrożonym na 12.

Frapująca reklama. Na początku pomyślałem, że to jakieś zadanie szkolne https://szkopul.edu.pl/problemset/problem/mVAfHT3mw6IurviIcUJCnivk/site/?key=statement. Czyli co, za różnicę wartości dyliżansu konnego i autobusu można kupić longinesa (albo dwa)? Czy że kiedyś droga z Monachium do Ulm zajmowała 15 godzin a w latach '50 tylko dwie i pół, więc 13 godzin i 30 minut różnicy to równowartość jednego zegarka (ałbo dwóch)? Czy może złoty Longines jest wart przejażdżki dyliżansem, a stalowy autobusem? Bo autobus jest stalowy, a dyliżans to "złoty wiek"? Dlaczego ceny są we frankach, kiedy Monachium i Ulm są w Niemczech? I co nabywca longinesa (albo dwóch) miałby robić w Ulm? Same pytania.

Najlepsze zdjęcie Roleksa, jakie widziałem 🙂

Projekt z czasów młodości mojego pradziadka

Tak, to jak w tym kawale: - Chciałbym jeszcze raz pojechać do Paryża. - To już tam byłeś? - Nie byłem, ale już raz chciałem. Podwyżki będą na pewno, nie tylko zegarków. Niektórzy zapowiadają wielki kryzys ekonomiczny, w którym ceny zegarków mogą się okazać najmniejszym problemem. Z punktu widzenia nas, kolekcjonerów i entuzjastów, podwyżki nie są takie złe, bo nadal można będzie sprzedać inną omegę albo dwie i kupić sobie moonwatcha. A jeśli ktoś akurat nie ma omegi albo innego dobrego zegarka na sprzedaż, zawsze może sprzedać coś niepotrzebnego i kupić sobie moonswatcha, jeszcze bardziej niepotrzebnego. Znacznie gorszy byłby gwałtowny spadek cen, bo wtedy musielibyśmy patrzeć jak wartość naszych kolekcji leci na łeb, na szyję. Wszystko jedno czy to speedmastery czy g-shocki. Na razie widać głównie podwyżki, więc można spać spokojnie, najwyżej się czegoś nie kupi. Bardzo doceniam taki aspekt życia, że zawsze mogę czegoś nie kupić, o ile oczywiście nie jest mi to niezbędne do życia. Internet wprawdzie brzęczy o rzekomym spadku cen roleksów, ale ja tego jakoś nie widzę. Może jeśli ktoś śledzi ceny na rynku wtórnym, zwłaszcza modeli drogich i mało popularnych, to odnotuje jakieś względne spadki. Ja się tym nie przejmuję. Przejmują się ci, którzy uważają, że zegarek może być inwestycją. Teoretycznie Rolex, jako jedyna marka, może być pewnym długoterminowym zabezpieczeniem finansowym ale raczej w sytuacji, kiedy rynek jest stabilny. Co innego próbować szybko sprzedać drogi zegarek, nawet roleksa, w sytuacji załamania rynku. Wtedy jednak wartość pieniądza często spada szybciej niż wartość przedmiotów materialnych, więc nie jest to aż taki problem. Problemem jest czas, który trzeba wówczas mieć, żeby przetrwać do momentu aż znajdzie się zainteresowany nabywca.

Można i pracę boostera, jeśli ktoś już zmierzył czas gotowania jajek na miękko, czas oczekiwania w kolejce do kasy w Lidlu, czas powrotu z biura w Warszawie do domu w piątkowe popołudnie, czas jednego okrążenia placu zabaw przez swojego West Highland Terriera, i został mu jeszcze tylko ten booster na orbicie. Ja bym może też mógł podziękować gdyby znalazł się ktoś, kto chciałby mi zaoferować moonwatcha, ale niestety nikogo takiego nie widzę w pobliżu. Musiałbym sam sobie kupić, i wyłącznie z tego powodu na razie podziękuję.

Oczywiście, że tak. To cecha tzw. dóbr luksusowych, która wynika z ich definicji: "Dobro luksusowe - rodzaj dobra konsumpcyjnego o wysokiej cenie, wysokiej jakości, symbolicznej marce oraz wysokiej niepowtarzalności, którego użyteczność funkcjonalna w porównaniu do ceny jest bardzo niska."

A gdybyś podstawił lusterko, to mógłbyś na tym samym zdjęciu pokazać jeszcze dekiel z klepsydrą.

Na tym zegarku bym się pogubił, gapiąc się na te kontynenty na tarczy. Mógłby mnie wtedy przejechać walec drogowy. Cztery po Puerto Rico?

Zdaje się, że mimochodem stworzyliśmy nowy wątek pt. "Ch24 łączy ludzi". Pewnie należałoby założyć osobny temat. To jest w ogóle bardzo dobry portal pod względem funkcjonalności i liczby ofert z całego świata. Zasadności opłat, takich jak prowizja, też nikt nie kwestionuje. Omawiamy po prostu różne własne doświadczenia związane z tą stroną i przykładowymi ofertami, z których skorzystaliśmy albo nie. Mnie się kilka razy zdarzyło coś kupić na Ch24 i jestem zadowolony, chociaż poza portalem pewnie uzyskałbym korzystniejszą cenę. Zaletą Ch24 jest bezpieczeństwo zakupu, bardzo istotne w przypadku zegarków, zwłaszcza używanych. To jest jednak kwestia w dużej części psychologiczna, jak kontrola na lotnisku. Samo istnienie procedury kontroli powoduje zmniejszenie ryzyka, osobną kwestią jest skuteczność weryfikowana przez rzeczywiste incydenty. Na ile zakup zegarka jest rzeczywiście bezpieczny okazuje się dopiero wtedy, kiedy coś jest nie tak i trzeba rozwiązywać problem.