Co to za książka?

[Master Yoda 583]

"8 października 1939 roku Vilnius

Wczoraj otrzymałem ja miesięczną pensję: 700 rubli. Prowiant też wydali na cały tydzień naprzód: chleb, krupa, cukier, ryba, słonina, herbata i paczka tytoniu. Ot - pomyślałem ja sobie - żeby robotnicy państw kapitalistycznych zobaczyli jak dba Związek Radziecki o swego obrońcę! Chleb, co prawda, był spleśniały; rybę trochę czuć, ale jeszcze jeść można; krupy potarły się na mąkę i jakby stęchły; słonina, natu­ralnie, zjełczała - pewnie dalekiego transportu nie wytrzymuje; połowę tytoniu jakiś drań z paczki wyciągnął i trocin dosypał; cukier mokry -dla wagi. Ale to nieważne. Ważna jest troska o nas i pamięć. Otóż to właśnie.

A 700 rubli bardzo mi się przydało. Okazało się, że tu można za te pieniądze mnóstwo różnych dobrych rzeczy kupić. Ale trzeba spie­szyć, póki burżuje nie opamiętali się i nie pochowali. Nasze władze taki kurs ustanowiły: l rubel jest równy l złotemu... Za 700 rubli co by ja u nas kupił? Nawet na lepsze buty nie wystarczyłoby. A tu: para trzewików 20 rubli, kilo cukru l rubel. I wszystkiego ile chcesz. Na­wet w kolejce stać nie trzeba. Dobrze żyto się tu burżujom na krzyw­dzie proletariatu. Ale teraz i my pożyjemy rozkosznie zawdzięczając to władzy radzieckiej. Ja już trzy dni tylko kiełbasę jem. A na biały chleb to i patrzeć nie chcę, jedynie bułki różne wcinam.

Dziś rano wstąpiłem ja do zegarmistrza. Blisko mnie mieszka. W ok­nie u niego duży zegar jest, więc zawsze, gdy chciałem wiedzieć, która jest godzina, na dół schodziłem popatrzeć. W bardzo wygodnym pun­kcie mieszkanie otrzymałem i dlatego ceniłem je nadzwyczajnie. Otóż wstępuję ja do zegarmistrza i pytam, czy nie ma czasem zegarka na sprzedaż.

- Jaki chcecie? - spytał on mnie.

- Najlepszy, jaki może być. Wiele by taki kosztował?

- Mam ja - powiada - doskonały zegarek słynnej firmy "Omega". Ale cena duża. Nie wiem, czy kupicie.

-Ile?

- 120 rubli.

- Pokaż.

Rzeczywiście zegarek piękny, ale czy dobry: czort go wie. Może chce oszukać pachołek imperialistyczny. Wtedy ja jemu powiadam do-rzecznie:

- Twoja "Omega" bardzo mi podejrzaną wydaje się. Ot żebyś miał "Kirowski" zegarek, to bym chętnie kupił. To nasza sowiecka firma i oszustwa żadnego nie może być.

A on zaraz szufladkę u stolika otworzył i "Kirowski" zegarek wyjął. U naszego dowódcy pułku widziałem taki. Wszyscy oficerowie zegarka mu zazdrościli. A on go otrzymał od rządu, jako "praktyczną nagrodę" za wyróżniającą się służbę.

- Sprzedajesz? - pytam.

- Naturalnie. Z tego żyję.

- Wiele kosztuje?

- 30 rubli.

- A czy dobry?

- Zupełnie dobry. Gwarancję na rok ode mnie otrzymasz.

- Ale czemu taka różnica: burżujska "Omega" 120 rubli, a nasz so­wiecki zegarek 30 rubli.

- Taka już - powiedział on - i różnica. Trudno mi wam to wytłuma­czyć.

Pomyślałem ja sobie: co tu robić? Różnica w cenie wielka. Ale "Ki­rowski" zegarek jest kieszonkowy. Na rękę, żeby ludzie widzieli podziwiali i zazdrościli, nie włożysz. A w kieszeni nosić też niezbyt wygod­nie. Duży drań i ciężki. No i na łańcuszku musiałbym go uwiązać, aby któryś z kolegów nie skradł. Pomyślałem ja sobie: "Ech, było nie było: kupię >Omegę<. U nas w Związku pewnie z 50 razy tyle otrzymam, jeśli zechcę sprzedać". No i kupiłem. Włożyłem ja go na rękę i poszed­łem na spacer. Rękaw wysoko w górę podciągnąłem, żeby ludzie wi­dzieli iż jestem przy zegarku. Przyjemne takie samopoczucie. Chcę wiedzieć, która godzina: tylko rękę w górę podniosę, spojrzę i już wiem. Tak samo: zapyta ktoś o godzinę, to mu zaraz odpowiem: "Proszę bar­dzo: trzecia dziesięć. Dokładny czas. Możecie być pewni, bo zegarek mój najlepszy, światowej firmy. >Omega< się nazywa". Tak, przyjem­nie bardzo. A wszystko to zawdzięczam ja naszej radzieckiej władzy i WIELKIEMU Stalinowi.

Kupiłem ja jeszcze kilogram kiełbasy i szoruję do domu. Myślę so­bie: trzeba do dozorcy wstąpić. Niewyraźny on jakiś. Te jego buty z cholewami najwięcej podejrzane są. Jednakowoż proletariacki obo­wiązek spełnia teraz. A buty może on i w uczciwy sposób zdobył. Mógł, na przykład, gdzieś jakiegoś kapitalistę przycisnąć, gardło mu poder­żnąć ł buty z nóg ściągnąć. Więc idę ja do sutereny i pukam.

- Proszę - posłyszałem.

Wchodzę ja. Cała rodzina za stołem siedzi i obiad żrą. Smażone mię­so pachnie.

- Dzień dobry! - powiadam. - Przepraszam, że przeszkadzam.

- Nic... Proszę siadać - powiadają.

Usiadłem ja i patrzę. Słodko dranie żyją! Wszyscy czysto ubrani, dobrze obuci, mięso żrą, herbatę z cukrem piją i to ich masło na stole zauważyłem. A robotnicy i chłopi pewnie z głodu zdychają! Ale nie mówię im tego, tylko powiadam:

-Zegarek ja dzisiaj kupiłem. Najlepszy światowej firmy. "Omega" się nazywa.

Rękę pokazuję. Dozorca okulary włożył i patrzy.

- Tak - powiedział. - Istotnie "Omega". Ja też miałem kiedyś "Omegę" na rękę. Ale niewygodnie mnie było przy robocie. To węgiel z piwnicy noszę, to drzewo rąbię. Można łatwo uszkodzić. To ja sobie kieszonkową "Cymę" kupiłem, a "Omegę" starszemu synowi oddałem. Do szkoły chodził. Też musiał czas widzieć... Wiele zapłaciliście?

- 120 rubli.

- Cena odpowiednia. A zegarek niczego sobie: dobry. Posiedziałem ja u nich trochę i poszedłem. Nie wypada mnie, bol­szewikowi, z burżujami zadawać się. Cała rodzina przy zegarkach. A jeszcze jeden, duży, na ścianie wisi. A drugi, okrągły z dzwonkami, w kącie na stoliku stoi. Dozorca!..."

 

 

 

 

[mw75 40]

Sergiusz Piasecki "Zapiski oficera Armii Czerwonej".

[Gość iKrawiec]

Sergiusz Piasecki Zapiski oficera armii czerwonej,

 

edit:spoznielem sie. 

Btw-wystarczy w gogle wklepać pierwsze zacytowane zdanie...

[Master Yoda 583]

Tu nie o "klepanie w google " chodziło tylko o uśmiech na twarzy.....  

[mw75 40]

Dwa zegarki, wymiana uzębienia, termos, katarynka, walizka, sowiecka partyzantka, wielka bitwa, w której nie było przeciwnika... Niczego nie musiałem klepać. Tego się nie da zapomnieć.

"Noc była czarna jak sumienie faszysty, jak zamiary polskiego pana, jak polityka angielskiego ministra..."

[Master Yoda 583]

Tego autora polecam " Bogom nocy równi "

[mw75 40]

Plus "Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy".

Sam autor był postacią nieprzeciętną. Współpraca z Dwójką i narkotyki, bandytyzm, wyrok śmierci w połowie lat dwudziestych, zmieniony na więzienie. Ułaskawiony przez Mościckiego 2 lata przed wojną. Cyngiel ZWZ i AK, uratował życie antykomuniście Józefowi Mackiewiczowi, na którego wileńskie AK prawdopodobnie pod wpływem komunistycznej agentury wydało wyrok śmierci. Piasecki po prostu odmówił jego wykonania i doprowadził do unieważnienia wyroku. Bez Piaseckiego nie byłoby "Zbrodni katyńskiej w świetle dokumentów". Najważniejszej książki drugiego obiegu w mojej rodzinie w czasie PRL.

Po powtórnym zajęciu Kresów przez Sowietów ukrywał się, uciekł z Polski rok po wojnie. Zmarł w UK. 

[Master Yoda 583]

Ciekawy czlowiek...warty wspomnienia.

[bromborek 125]

Sergiusz Piasecki "Zapiski oficera Armii Czerwonej".

Pozycja na szczycie listy do przeczytania!!!

Sergiusz Piasecki jest niesamowity - wszystkie jego pozycje przeczytałem i polecam...

[bromborek 125]

No to ja w podobnym klimacie cytat zapodam:

 

W niemieckiej szkole nauczyciel pyta dzieci,u kogo w domu jeszcze nie ma portretu Hitlera. Wstało troje dzieci. - Dlaczego u Ciebie nie ma? Pyta pierwszego. - Ano, bo mój tatuś pracuje w ministerstwie wojny, to u nas wisi portret Goringa. - No dobrze - mówi nauczyciel - ale portret Hitlera też musi wisieć. A u Ciebie dlaczego nie ma? - Bo mój tatuś pracuje w ministerstwie propagandy, to u nas jest portret Gobbelsa.- Ale portret Hitlera też musi być. A u Ciebie dlaczego nie ma? - pyta trzeciego. A chłopak mówi z zażenowaniem: No, bo proszę pana profesora, mój ojciec jest teraz w obozie koncentracyjnym. Ale no nic - mówi szybko - powiedział, że jak wróci to wszystkich trzech powiesi.

[Tommaso 2207]

"Pięć lat kacetu" Grzesiuka

[rink 107]

To się dorzucę w "temacie Piaseckiego". Na podstawie "Zapisków......" p.Piotr Cyrwus zrobił monodram pod tym samym tytułem lat temu sporo. Poniżej wrzucam kilka fotek ,z motywami zegarkowymi ,  z przedstawienia, które odbyło się wczoraj w Żółwinie k/Milanówka. Dodam,że adaptacja i wykonanie - rewelacja.

 

 

 

 

 

I na koniec mały konkurs. Od którego roku życia Piasecki mówił po polsku? I pozwolę sobie polecić kolegom "Siedem pigułek Lucyfera", wskazówki  oficera NKWD dotyczące prowadzenie przesłuchania udzielane ubekowi wymiatają      .

 

 

[bromborek 125]

Podobno od pobytu w więzieniu.... czyli gdzieś od 30 roku życia...

Niesamowita osobowość...

[rink 107]

Podobno od pobytu w więzieniu.... czyli gdzieś od 30 roku życia...

Niesamowita osobowość...

"Troszku" wcześniej, w wieku ok. 20 lat. Ale to i tak późno,prawda. Tym bardziej należy się szacunek i uznanie za to co stworzył.Większość lub prawie wszytko,niestety, już na emigracji.

[ladek22 1460]

Ma ktoś pomysł na ciekawą zagadkę? Nagrodą byłby klubowy kalendarz ścienny

[bromborek 125]

Kto i o kim tak pisał?

 

"Mój mąż nie ma przyjaciół. Czasami pytam, kto jest jego przyjacielem, może żona. A on wyjaśnia, że żona jest własnością męża, który powinien trzymać ją w kieszeni, ażeby jej świat nie widział."

[ladek22 1460]

Kto o kim tak pisał? Wie ktoś Klubowy kalendarz ścienny czeka na wysyłkę

[Master Yoda 583]

Danuta Wałęsa.

[bromborek 125]

Danuta Wałęsa.

Brawa! Pytanie z uwagi na okoliczności chyba faktycznie łatwe... Książka "Marzenia i tajemnice" warta przeczytania. POLECAM

[ladek22 1460]

Czyli kalendarz ląduje u kolegi Master Yoda Gratki

[bromborek 125]

Może i dla pytacza się znajdzie? 

[ladek22 1460]

Ok, dla pyta za też się znajdzie