Publikacaja o Atmosie. Już myślałem, że to Atmos Karola, ale niestety nie

[Władek Meller 199]

Szkoda, że nie Karola, dobrze, że jest coś. Warto byłoby efekt pracy Karola też tutaj opublikować.

Ja będę starał się to zrobić dla rezerwy chodu i gyrotourbillona, tylko... czasu brak :-(

Za pozwoleniem redakcji magazynu Projektowanie i konstrukcje inżynierskie pokazuję skany artykułu:

 

 

"Atmos pozostaje jedyny i niepowtarzalny"
????
My wiemy, że to nieprawda!

pozdrawiam,
Władysław

Edytowane 8 Lipca 2019 przez Władek Meller

[kiniol 2520]

Ale brednia... "mieszanina rtęci i amoniaku"...

[WueM 100]

"ustapiły miejsca [...] zegarom wykorzystującym energię sprężyn lub wahadła"

Powinno być: lub grawitacji. Wahadło, jak każdy oscylator, rozprasza energię. 

Natomiast U-rurka wypełniona mieszaniną amoniaku i rtęci to najprawdopodobniej 

manometr rtęciowy wykorzystany do reagowania na zmiany temperatury. 
Rurka wypełniona amoniakiem po stronie zasklepionej, zamknięta tłokiem z rtęci, a po drugiej 

stronie wyposażona w pływak. Ruch pływaka na powierzchni rtęci, spowodowany zmianami objętości par amoniaku w zasklepionym końcu (wywołanymi zmianami temperatury) mógł być wykorzystany do naciągania sprężyny. Koniecznym jest patent na zmianę kierunku ruchu przy opadaniu i podnoszeniu się lustra rtęci.

 

Oczywiście, U-rurka nie mogła być izolowana od zmian temperatury, jak pisze autor, a wręcz przeciwnie. To nie pierwsza publikacja, w której autor objaśnia działanie jakiegoś urządzenia, samemu nie rozumiejąc istoty jego działania.

 

Nie chcę wybrzydzać, to dobrze, że Ryszard Romanowski napisał ten artykuł, choć brakło mi odniesienia do patentów dotyczących wahadła torsyjnego i zegarów rocznych. Atmos przecież jest rozszerzeniem pomysłu Antona Hardera, zamiast kluczyka mamy mieszek z łańcuszkiem do napinania sprężyny. Z kolei mieszek z łańcuszkiem to część mechanizmu barometru aneroidowego. W ten sposób zegar Atmos połączył ze sobą te dwa urządzenia: zegar roczny + barometr. 

Edytowane 9 Lipca 2019 przez WueM

[kiniol 2520]

No i "drut"... to jest taśma... nie drut... Ale dobra, jest artykuł, coś się dzieje...  A konstruktor to LeCoultre czy LeCultre? Autor chyba nie może się zdecydować...

Edytowane 9 Lipca 2019 przez kiniol

[Władek Meller 199]

"Alfons Mucha i Gustav Klient",
a miało być:
Alfons Mucha i Gustav Klimt

- to zawiniła maszyna :-(

[namor 101]

"ustapiły miejsca [...] zegarom wykorzystującym energię sprężyn lub wahadła"

Powinno być: lub grawitacji. Wahadło, jak każdy oscylator, rozprasza energię. 

 

Natomiast U-rurka wypełniona mieszaniną amoniaku i rtęci to najprawdopodobniej 

manometr rtęciowy wykorzystany do reagowania na zmiany temperatury. 

Rurka wypełniona amoniakiem po stronie zasklepionej, zamknięta tłokiem z rtęci, a po drugiej 

stronie wyposażona w pływak. Ruch pływaka na powierzchni rtęci, spowodowany zmianami objętości par amoniaku w zasklepionym końcu (wywołanymi zmianami temperatury) mógł być wykorzystany do naciągania sprężyny. Koniecznym jest patent na zmianę kierunku ruchu przy opadaniu i podnoszeniu się lustra rtęci.

 

Oczywiście, U-rurka nie mogła być izolowana od zmian temperatury, jak pisze autor, a wręcz przeciwnie. To nie pierwsza publikacja, w której autor objaśnia działanie jakiegoś urządzenia, samemu nie rozumiejąc istoty jego działania.

 

Nie chcę wybrzydzać, to dobrze, że Ryszard Romanowski napisał ten artykuł, choć brakło mi odniesienia do patentów dotyczących wahadła torsyjnego i zegarów rocznych. Atmos przecież jest rozszerzeniem pomysłu Antona Hardera, zamiast kluczyka mamy mieszek z łańcuszkiem do napinania sprężyny. Z kolei mieszek z łańcuszkiem to część mechanizmu barometru aneroidowego. W ten sposób zegar Atmos połączył ze sobą te dwa urządzenia: zegar roczny + barometr. 

Dokładniejszy opis działania pierwotnego naciągu Atmosa jest zawarty w 6-tej częsci Zegarmistrzostwa (braci franciszkanów) w rozdziale "Inne naciagi", podrozdział "Naciągi temperaturowe ".I U-rurka z rtęcia i amoniakiem w dwu stanach musi być w części izolowana przed wpływem zmian temperatury by układ mógł działać.Zmiany temperatury powoduja przechodzenie amoniaku ze stanu ciekłego na gazowy i odwrotnie co powoduje zmiany połozenia całej obietości rteci. To zmienia stan równowagi mechanicznej układu, i to zakłócenie wykorzystane było do naciagania spręzyny. Więc w opisie nie ma  błędu merytorycznego lecz mało wyjaśnia z racji totalnego skrótu. We współczesnych Atmosach nie wykorzystuje sie prawa Boyla i Mariotta dotyczace rozszerzalnośc gazu w funkcji zmian temperatury (aneroid)  gdyz taki system ma bardzo mała wydajność energetyczną dla zastosowanej dla naciagu objętości. Więc wykorzystanie systemu aneroidu działającego na w/w prawie jest niecelowe. Wykorzystuje sie tu zmiany ciśnienia par nasyconych substancji (tu chlorku etylu) w zależności od temperatury. I ,o ile się nie mylę, cisnienie par nasyconych chlorku etylu przy przejściu z 15 do 30 stopni C zmienia sie o około 0,9 bara co daje powstanie już poważniejszej siły na mieszku sprężystym w którym jest gaz zamkinięty. A w ogólności ciepło dostarczane czy odbierane jest wykorzystywane przez układ na odparowanie ciekłego gazu lub jego skraplanie przy odbiorze ciepła i stąd się bierze energia do działania Atmosa.

Ten sam system zastosowałem w zbudowanym przeze mnie "pseudoatmosie".  

https://mb.nawcc.org/threads/self-winding-clock-using-change-in-temperature-to-wind-movement-made-by-karol-roman.132536/#post-1025196

Pozdrawiam!

Edytowane 9 Lipca 2019 przez namor

[DEMEL 105]

Ciekawy artykuł, dużo informacji, interesujące ilustracje. Poziom pewnie zbyt wysoki na wymagania rynku.

No i kilku rodzimych  ekspertów mogło powybrzydzać , to też na plus.

[WueM 100]

Dzięki wybrzydzaniu parę osób mogło zrozumieć coś więcej, jeśli chciało - oczywiście. 

 

Gdyby autor napisał, że silnik Reuttera to po prostu kiwak, to wiele by się wyjaśniło.

Jeden rysunek zastępuje 1000 słów. Źródło: http://atmos-atelier.de/en/atmos-uhren/

 

 

[janekp 503]

Jeszcze  brakuje kilku ciekawych okazow wykorzystujacych cisnienie ,temperature badz inne czynniki

 

np

The hydrogen clock of Pasquale Andervalt

The ether-powered clock of M. Henri Bernardi

http://www.douglas-self.com/MUSEUM/POWER/oddclocks/oddclocks.htm

Cox's barometric clock: 1760s

 

https://books.google.fr/books?id=TKcyDwAAQBAJ&pg=PT65&lpg=PT65&dq=The+hydrogen+clock+of+Pasquale+Andervalt&source=bl&ots=Oxl2Si1_pn&sig=ACfU3U3Q_j8M7QN4uRUgRo0rGTtGwlXEEA&hl=fr&sa=X&ved=2ahUKEwjA6PHBsqnjAhVPqxoKHe9mD2kQ6AEwCnoECAgQAQ#v=onepage&q=The%20hydrogen%20clock%20of%20Pasquale%20Andervalt&f=false

 

Zegar Karola jest  niepowtarzalny i zasluguje na publikacje w pismie naukowo-technicznym.Reuter  wyglada bardzo ladnie z bliska ale cena odstrasza  skutecznie.Ciekawy jest Puja clock.