Właśnie obejrzałem film...

[loco50 27306]

Green Book.

I z zupełnie innej parafii- 13 godzin. Tajna misja w Benghazi.

[trollu 676]

.

Edytowane 24 Lipca 2019 przez trollu

[Lincoln Six Echo 63109]

Rutger Hauer nie żyje.

 

[Gość fidelio]

Wielka strata :-(

 

A ta scena, IMO jedna z najlepszych w historii kina, a na pewno najlepsza, gdy chodzi o kino science fiction. "Like tears in the rain..." R.I.P.

[Master Yoda 583]

"Autostopowicz" pierwszy film który widziałem w tv satelitarnej po upadku PRL....

https://youtu.be/Aaa9oE1wIso?t=20

[Gość fidelio]

Dla mnie zawsze będzie się kojarzył z Blade Runnerem...

[trollu 676]

Właśnie wcześniej o tym napisałem ale wtedy połapałem się, że to info sprzed kilku dni. Ja też dopiero dzisiaj się dowuedziałem. Ja pamiętam go z "zaklęta w sokoła" czy "złowroga głębia"

[brz 3153]

Dla mnie zawsze będzie się kojarzył z Blade Runnerem...

I ze "Ślepą furią".

 

Powitoł

Świetny film dla ciebie mam: Hibernatus - https://www.filmweb.pl/film/Hibernatus-1969-30782

I nie jest to złośliwość Film naprawdę wart posiadówki z lekkim półwytrawnym

 

To nie tak, że pod kamieniem spędziłem ostatnie 25 lat, bo i Hibernatusa widziałem. Niektóre pozycje filmowe czy literackie po prostu z jakiegoś powodu czasem niewystarczająco mocno do mnie gadają, choć wiem, że wypadałoby je znać (bo każdy zna) lub poznać (bo zwyczajnie warto). Takiego "Wiedźmina" w życiu w ręce nie miałem, a ostatnio, gdy w telewizji leciał zwiastun "Pan i Pani Smith", żona popatrzyła na mnie jak na kosmitę, bo stwierdziłem, że tego filmu nie znam.

 

Dla kontrastu sam polecę natomiast "Purpurowe skrzypce". Film, o którym - z niezrozumiałych dla mnie przyczyn - mało kto zdaje się wiedzieć. Ktoś go tu już podrzucał, a ja się nim niezmiennie zachwycam od kilkunastu lat.

Edytowane 24 Lipca 2019 przez brz

[Kucher 0]

Poczytałem o jego wnuku - kiepsko miał. Ku mojemu zaskoczeniu - pomimo znanego dziadka.

[Edmund Exley 3028]

Rutger Hauer nie żyje.

 

 

Monolog Roya Batty'ego rzeczywiście niezapomniany. Ciekawe, kilka dni temu myślałem sobie o tej scenie.

 

Gdy dziś dowiedziałem się o śmierci Hauera, postanowiłem zatem obejrzeć drugą z ról uważanych za jego najlepsze, czyli "Legendę o świętym pijaku". 22:30 to nie jest może najlepszy moment, by zaczynać oglądanie tego filmu, bo to kino kontemplacji, level hard. Hauer przykuwa uwagę, choć niestety jest dubbingowany. Sam film interesujący jako metafora upadku i prób podniesienia się z niego, utrudnianych przez przeważającą ludzką słabość. Niestety jednak, troszkę mi się dłużył. Ale zdjęcia Dante Spinotti, więc warto.

 

Poza tym z Hauerem oglądałem jeszcze kiedyś "Nocnego jastrzębia" (dla muzyki głównie) i "Weekend Ostermanna", który był bardzo słabym zakończeniem kariery Sama Peckinpaha. "Batman: początek" też widziałem, ale przyznam, że nie za bardzo pamiętam jego rolę.

Edytowane 24 Lipca 2019 przez Edmund Exley

[beniowski 6456]

[mario1971 53455]

Ostatni Mohikanin - dobry film i ta przejmująca - wręcz niebiańska muzyka w tle 

[loco50 27306]

No i Daniel Day Lewis

[Bugs 4151]

"Autostopowicz" pierwszy film który widziałem w tv satelitarnej po upadku PRL....

https://youtu.be/Aaa9oE1wIso?t=20

 

Autostopowicza też oglądałem jako szczyl i zrobił na mnie piorunujące wrażenie, właśnie z tym filmem i z Blade Runner najbardziej zawsze kojarzył mi się Rutger Hauer.

Ciekawe że o ile Autostopowicz wgniata od razu o tyle Blade Runner to film który docenia się po czasie, tak było zdaje się po jego wejściu do kin i ja miałem dokładnie tak samo, chyba za młody byłem żeby go docenić od razu. Trochę podobnie jak z serią Star Wars, jak pierwszy raz oglądałem Imperium Kontratakuje to wydało mi się cienkie, dzisiaj uważam tą część za najlepszą ze wszystkich jakie kiedykolwiek nakręcono ( w sumie to z trzech klasycznych bo te późniejsze gnioty są niestrawne a ostatnie arcyżałosne ).

 

A co do oglądania - udało mi się znaleźć serial który pamiętam z dzieciństwa z PRLowskiej TV, chyba nigdy nigdzie go już potem nie powtarzano

 

[Edmund Exley 3028]

"Niewłaściwy człowiek" - mniej znany film Hitchcocka, dość daleki od stylu jego najpopularniejszych przebojów z lat 50. Tym razem Hitch osobiście na samym początku filmu zapowiada realistyczną konwencję, w czym jest poprawny, ale w Hollywood byli wówczas lepsi. Film oglądałem z polskim lektorem czytającym wersję zdubbingowaną po włosku... Nie wiem, co było podstawą polskiego tłumaczenia, ale kilka dialogów jest naprawdę kiepskich (może to wina Włochów?), np. coś w tym stylu:

- Kochanie, inni ludzie też mają problemy.

- Naprawdę? Kocham cię.

W końcowej partii filmu dwa najważniejsze wątki zakończone zostają pośpiesznie i dość niemrawo, jak na standardy amerykańskiego kina lat 50., sięgającego wówczas po nowe rozwiązania dramaturgiczne i zgłębiającego problematykę zaburzeń psychicznych w wiarygodny sposób. Ale Henry Fonda jest jak zawsze porządny, dobra jest też Vera Miles. W obsadzie również Anthony Quayle - kilka dni wcześniej widziałem go w "Legendzie o świętym pijaku". W sumie zatem "Niewłaściwy człowiek" ma dobre momenty, ale moim zdaniem mógł z tego wyjść lepszy film.

 

"Wenus w futrze" - całe lata zajęło mi obejrzenie tego filmu. Warto - Polański dobrze się bawi i angażuje w tę inteligentną zabawę widza. Trochę chyba też mówi o sobie.

 

Ale ja najlepiej bawiłem się oglądając:

 

 

Polski tytuł - "W szklanej matni". Jeden z moich ulubionych aktorów, Edward G. Robinson, w roli, która nie jest może dla niego zbyt odkrywcza, ale daje okazję do kolejnego popisu. Właściwie jego postać w "The Glass Web" to połączenie jego bohaterów z "Podwójnego ubezpieczenia" i "Szkarłatnej ulicy", czyli z jednej strony zimna krew i zawodowa przenikliwość, a z drugiej - prywatne kompleksy, poczucie niedocenienia i mało fortunne zauroczenie. Do tego całkiem dobry John Forsythe i fajny obraz amerykańskiej TV okresu jej ekspansji. Bardzo dobry jest początek, w którym widzimy morderstwo zaskakujące swą gwałtownością (oczywiście, jak na standardy kina lat 50.), po czym odjazd kamery ujawnia, że jest to tylko inscenizacja w telewizyjnym studio. Smaczne danie dla miłośników noir.

 

[Bulek 744]

Last Breath (2019)

 

https://www.imdb.com/title/tt9056818/

[Kucher 0]

Szybcy i wściekli: Hobbs i Shaw - jako rozrywkowe kino akcji - na dobrym poziomie.

[Lincoln Six Echo 63109]

Zabijam nudę przeglądając Internet i zerkając na "Czas patriotów". Kurczę, strasznie mi się kiedyś podobała Anne Archer...

 

 

 

[mario1971 53455]

Też oglądam...

[floyd 2549]

Wściekła pięść - z perspektywy lat dość śmiesznie to dziś wygląda.

 

https://www.youtube.com/watch?v=cpJbmXd8v_4

[Jaroslaw Jerry Esowy 1806]

Obejrzyj wsciekle piesci węża. Po takim seansie inaczej bedziesz ogladac filmy o karate.

 

Wysłane z mojego SM-G930F przy użyciu Tapatalka

[brz 3153]

Do tego jeszcze Dżudo Honor 7!

[Lincoln Six Echo 63109]

Wreszcie obejrzałem "Kamerdynera" Bajona. Tęskniłem za takim kinem w polskim wydaniu.

[bober5264 1261]

Wczoraj byłem na Pewnego razu w hollywood, klimat super, dialogi tez, gra Pitta świetna, ale mimo wszystko czegoś mi tam brakowało..

 

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

[Edmund Exley 3028]

Też chcę obejrzeć wkrótce ten film.

 

Ostatnio natomiast obejrzałem dwa filmy, przy powstaniu których dużą rolę odegrał Nunnally Johnson - swego czasu ważny hollywoodzki scenarzysta i producent, a w kilku przypadkach też reżyser.

 

 

"Człowiek w szarym garniturze" - raczej słabo u nas znany, ale dobry. Peck gra faceta, który po powrocie z wojny i naznaczony jej wydarzeniami z trudem usiłuje wpasować się w epokę Eisenhowera i jej mitologię sukcesu. Dużo fajnych obserwacji społecznych (amerykańska kultura korporacyjna, TV jako dominujący sposób spędzania czasu wolnego, wymarzony dom na przedmieściach itp.) i porządne aktorstwo - jak zawsze dobrego Pecka wspierają Fredric March i Lee J. Cobb. 

 

Zazwyczaj oglądam głównie filmy, których gwiazdy już nie żyją, więc postanowiłem zobaczyć coś z gwiazdą żyjącą:

 

 

"Mroczne zwierciadło" - i owa gwiazda, czyli Olivia de Havilland, pokazuje tu świetne, zniuansowane aktorstwo w podwójnej roli. Może jest w tym trochę jej osobistych relacji, bo przecież z siostrą Joan Fontaine raczej nie stanowiły idealnego rodzeństwa. Reżyserował Siodmak - czyli solidny fachura, w kinie noir lubiący podgatunek zwany "noir kobiecym" lub "gaslight-genre", czyli filmy o poddanych presji i zagrożeniu kobiecych bohaterkach (legendarne "Kręte schody"). Obok de Havilland w obsadzie jest też m.in. Thomas Mitchell - aktor, którego twarz znają wszyscy miłośnicy klasycznych westernów ("Dyliżans", "Wyjęty spod prawa", "W samo południe"), ale niejeden pewnie nie pamięta nazwiska. A samo "Mroczne zwierciadło" bardzo fajnie się ogląda.