Wybór pióra.

[RysiekOchodzki 1593]

6 minut temu, beniowski napisał(-a):

No i @RysiekOchodzki rozwiązał mój dylemat 😁.

Haha, no wiadomix - kolega z forum zawsze pomoże, o każdej porze… 😂

[adiblue2 4387]

[zami 99]

Definicja klasyki.

[rmak 17765]

A u mnie pojawiła się m.in. taka nowość:

 

[ICE 739]

W dniu 17.02.2023 o 00:00, Krzysiek_W napisał(-a):

Do zestawu włoskich egzemplarzy dołączyła dzisiaj trochę starsza (o jedyne 70 lat), żółta pszczółka w rozmiarze XL 🙂 

Piękne! I wygląda, że stan również bez zarzutu. 

[pk_kamil 5842]

Tymczasem komplet od Kaweco:)

[adiblue2 4387]

Jeśli ktoś szuka to robię miejsce dla nowych stalówek. Mocne postanowienie nie przekraczać stanu 10 sztuk.
Mam na zbyciu Sailora 1911L F oraz Cross Peerless 125, też F. Oba w stanie idealnym. Raz zalane, wyczyszczone, pełne komplety z dowodem zakupu. Dodam tylko, że Cross to wersja jubileuszowa w kooperacji z Sailorem, który wykonał stalówki 18K i spływak.

Edit: Sailor znalazł nowy dom. Cross wciąż szuka.

[Bodzio7 7603]

Chcemy brązowego...

 

Edytowane 25 Lutego 2023 przez Bodzio7

[petruss 45513]

Podeszły te F - C😀

 

A napełniony będzie takim

Edytowane 2 Marca 2023 przez petruss
Dopisek

[pk_kamil 5842]

Świetny atrament. Przyjemnie się nim pisze. Kolor ciekawy, sam się nad nim zastanawiałem...

Ocen z resztą sam;):)

[adiblue2 4387]

Stalówka architect.
Chyba znalazłem swojego stalówkowego graala. Gdyby tak jeszcze połączyć stalówkę z korpusem z ebonitu z Sailor KOP...
Yu-yake nareszcie wygląda ciekawie. Kupiłem na fali ekscytacji po obejrzeniu recenzji Pilot Falcon z użyciem tego tramentu. To pierwsze pióro, przy którym jestem z niego zadowolony.

[ps1974 319]

Straszny dziwoląg.... ale skoro pisze tak, jak chciałeś to OK. Zastanawiam się tylko jak można tę stalówkę dostosować do własnego kąta nachylenia, pod którym trzyma się pióro, szlifować? A może są różne kąty tych stalówek?

[adiblue2 4387]

Tylko ćwiczenie i zmiana nawyków.

[ps1974 319]

1 minutę temu, adiblue2 napisał(-a):

Tylko ćwiczenie i zmiana nawyków.

Uuuuu...... 😕 a mnie się zawsze wydawało, że to pióro jest dla mnie a nie ja dla pióra... 

OK: albo bym się z tą stalówką od razu polubił albo użył bym dwa razy: pierwszy i ostatni 😉 

[van gunt 1027]

Mój ostatni zakup. Graf von Faber-Castell Guilloche Gulf Blue. Stalówka w rozmiarze "M". Pióro zgrabne, lekkie, porządnie wykonane. Stalówka niezwykle gładko sunie po papierze. Atrament podaje obficie. Kreska dość gruba, ale to emka, więc w porządku. Pióro polecam jak najbardziej, pozostaje kwestia ceny. Za cenę z metki to zastanowiłbym się, ale okazyjnie w okolicach tysiąca warto brać.

 

[adiblue2 4387]

Uuuuu......  a mnie się zawsze wydawało, że to pióro jest dla mnie a nie ja dla pióra... 
OK: albo bym się z tą stalówką od razu polubił albo użył bym dwa razy: pierwszy i ostatni  

Jasne, każdy ma prawo podchodzić jak chce. Ja mam fatalny charakter pisma od zawsze. Rodzice byli pewni, że zostanę lekarzem
Z uwagi na to, że staram się doskonalić swoje umiejętności, ze szczególnym uwzględnieniem swoich słabych stron, pióra wieczne towarzyszą mi od lat. I wciąż się uczę. A technikę trzeba dostosowywać do narzędzia. Inaczej prowadzi się stalówkę przysłowiowego gwoździa, a inaczej flexa. Jeszcze innej techniki wymaga italic. Weźmy na ten przykład zegarki. Mechaniczny automat trzeba nosić, korygować czas, datę. Nienoszony zatrzymuje się. Manuala trzeba nakrecać codziennie. Nosząc kwarca i przesiadając się na mechaniczny zegarek trzeba wyjść ze swojej strefy komfortu i zmienić przyzwyczajenia i wyrobić nowe nawyki. Oczywiście ma to sens o ile finalnie wprowadzona zmiana przyniesie nam radość i zadowolenie. Tak samo przesiadka z neutralnego przednionapedowego samochodu na nadsterownego tylkonapędowca z nadmiarem mocy i przesunietym do przodu środkiem ciężkości. Chetnie zmienię przyzwyczajenia przesiadając się z Renault Megane do choćby Mazdy MX5 co by nie szukac bardziej wyrafinowanych przykładów.
Ale to ja i moje podejście i nikomu nie mam zamiaru mówić jak ma żyć


PS.
Inny przykład. Po lewej bezobsługowa maszyna robiąca poprawną kawę. Wciskam guzik, po 3 minutach w przelocie naciskam drugi i kawa gotowa. Nic nie muszę wiecej robić.
Po prawej manual. Pierwsze 300 kaw z Lelit było okropnych. Wymaga wygrzania, stania przy nim przez cały proces, minimum 3 minuty od dogrzania zespołu zaparzającego. Trzeba ręcznie usunąć kawowe ciasteczko z portafiltra. Trzeba się pobrudzić, wymaga atencji.
Po co to komu.
Ano po to, że teraz kawę, która dzięki niemu powstaje oceniam na poziomie profesjonalnego baristy. Każdy kto ma okazję napić się mojej kawy jest pod wrazeniem.
Samo poznawanie tajników, gra parametrami i doświadczanie subtelnych różnic jakie te zmiany niosą to prawdziwa przygoda. Tak mam ze wszystkim co robię. Dlaczego w temacie piór miałoby być inaczej? :

[ps1974 319]

Wiesz, to był tylko luźny komentarz. Jam prosty człowiek, znajduję przyjemność w pisaniu jako takim. Właśnie po paru latach pisania byle czym, a wcześniej użeraniu się z Montegrappą, wróciłem do piór, począwszy od Lamy Safari. To tylko w ramach czystej przyjemności w posługiwaniu się tym przyrządem piśmienniczym i w ramach rozpisania się przed nadejściem dawno temu zamówionego pióra (jeszcze ze dwa miesiące i powinno być). Skrobie to piórko niemiłosiernie ale po paru stronach przestało mi to przeszkadzać i teraz, po zaopatrzeniu się w notes, byle powód jest dobry, żeby coś tam popisać. A i pióro, na dobrym papierze zachowuje się znacznie bardziej poprawnie. 

A do kawy mam, stety lub niestety, ekspresy (jeden w domu, jeden w pracy) i wybór dobrej kawy w zupełności mi wystarcza. Uwielbiam np. Blue Mountain. Może po prostu nie mam czasu walczyć o niuanse smakowe... :-(. Tym niemniej: szanuję kazżdego perfekcjonistę i w niektórych obszarach również staram się nim być 🙂

[adiblue2 4387]

U mnie właśnie z czasem jest problem. Wychowuję ósemkę dzieci. Mam też absorbującą pracę. Własnie dlatego jeśli już uda mi się wyrwać dla siebie choćby okruchy czasu to staram się ten czas celebrować. To daje siłę by zwlec się z łóżka kolejnego dnia

[ps1974 319]

Obecnie chyba wszyscy mamy problem z czasem. Czas pracy mam wprawdzie nienormowany ale to nie jest tak jak ludzie myślą: "ten to pożyje, może przyjść i wyjść kiedy chce". Ale ósemka dzieci...., Jezu, ja z moją dwójką nie wyrabiam. Szczęśliwie obydwoje w wieku studenckim, więc zrobili się mniej absorbujący. OK, będzie off-topów. Miłego wieczorka życzę!

[zami 99]

W dniu 8.03.2023 o 21:57, adiblue2 napisał(-a):

Wychowuję ósemkę dzieci. Mam też absorbującą pracę.

Szacunek, Proszę Pana. 

🤔 ale, jak to pogodzić?

[adiblue2 4387]

Szacunek, Proszę Pana. 
 ale, jak to pogodzić?

Przez ostatnie 7 lat przez naszą rodzinę przewinęło się 19 dzieci. Jedne na dłużej, inne krócej.

Udaje się to pogodzić tak by nie zagubić siebie dzięki odskoczniom jaką są np hobby.
Po drugie, specyfika rozkładu wieku pomaga.
Mam dzieci w wieku od 2do 17 lat.
Dzieciaki w ciągu dnia są w większości w szkole, przedszkolu. W pozostałym czasie w dużej mierze łączą się w grupki i zajmują się sobą. Starsze pomagają z maluchami. Najwiekszym wyzwaniem jest tak naprawdę wsparcie w nauce i przede wszystkim wsparcie emocjonalne. No i logistyka bywa wyzwaniem. Wywiadówki w szkole też. Jasne, życie jest na wyższych obrotach. Robię po 10-12 pralek tygodniowo, po 8kg każda. Ale mam suszarkę więc odpada wieszanie. Zmywarka mimo, że duża też chodzi po 2, 3 x dziennie. Herbata - gar 10 litrów. Obiad? Np 2,5 kg kurczaka plus 5 kg ziemniaków itd. Ale to nie jest tak, że robi to aż taką różnicę. Po prostu mam większe narzedzia
Np paletnia do smażenia ma 45 cm.
Przeszedłem na dietę keto i omad. Tak więc oszczędzam dużo czasu na robienie sobie posiłków i do tego ketoza daje power na cały dzień bez zjazdów energii.
Zakupy rzadko mieszczą się w jednym wóżku.
Ale ponownie, do wnoszenia zawsze się znajdzie 2 starszych do pomocy.
Idzie to na tyle sprawnie, że jeszcze np pieczemy domowy chleb. Oczywiście z poczwórnej porcji, na 2,5 kg
Co w zamian? Życie pełnią, szczęście, poczucie spełnienia. Moja córka, obecnie trzylatka urodziła się w środku tego wszystkiego i nie zna innego życia. Widzę jaki to ma pozytywny wpływ na rozwój dziecka w porównaniu z moimi synami , których wychowywalismy jeszcze w czasach spokoju
Nauczyliśmy się z żoną spać na raty, celebrować okruchy czasu, a przede wszystkim czerpać radość z każdej czynności. Przestałem żyć przyszłością, że kiedyś coś kupię, zrobię, na coś nazbieram...Jasne, mam plany, ale jestem tu i teraz. Szukam radości tu gdzie jestem, a nie gdzie kiedyś mam nadzieję będę.
Dzięki takiej zmianie mam frajdę siedząc z Różyczką lat 2 w basenie z piłkami zamiast np grać na peesie czy oglądać film. Czas spędzam szczęśliwie. I wiecie co jest najlepsze. Wcale nie zlatuje szybko. Zwalnia.
Mam wrażenie, że przez ostatnie 3 lata przeżyłem więcej niż przez wcześniejsze 40.

[Krzysiek_W 321]

5 minut temu, adiblue2 napisał(-a):

Przez ostatnie 7 lat przez naszą rodzinę przewinęło się 19 dzieci. Jedne na dłużej, inne krócej.

Udaje się to pogodzić tak by nie zagubić siebie dzięki odskoczniom jaką są np hobby.
Po drugie, specyfika rozkładu wieku pomaga.
Mam dzieci w wieku od 2do 17 lat.
Dzieciaki w ciągu dnia są w większości w szkole, przedszkolu. W pozostałym czasie w dużej mierze łączą się w grupki i zajmują się sobą. Starsze pomagają z maluchami. Najwiekszym wyzwaniem jest tak naprawdę wsparcie w nauce i przede wszystkim wsparcie emocjonalne. No i logistyka bywa wyzwaniem. Wywiadówki w szkole też. Jasne, życie jest na wyższych obrotach. Robię po 10-12 pralek tygodniowo, po 8kg każda. Ale mam suszarkę więc odpada wieszanie. Zmywarka mimo, że duża też chodzi po 2, 3 x dziennie. Herbata - gar 10 litrów. Obiad? Np 2,5 kg kurczaka plus 5 kg ziemniaków itd. Ale to nie jest tak, że robi to aż taką różnicę. Po prostu mam większe narzedzia
Np paletnia do smażenia ma 45 cm.
Przedeszłem na dietę keto i omad. Tak więc oszczędzam dużo czasu na robienie sobie posiłków i do tego ketoza daje power na cały dzień bez zjazdów energii.
Zakupy rzadko mieszczą się w jednym wóżku.
Ale ponownie, do wnoszenia zawsze się znajdzie 2 starszych do pomocy.
Idzie to na tyle sprawnie, że jeszcze np pieczemy domowy chleb. Oczywiście z poczwórnej porcji, na 2,5 kg
Co w zamian? Życie pełnią, szczęście, poczucie spełnienia. Moja córka, obecnie trzylatka urodziła się w środku tego wszystkiego i nie zna innego życia. Widzę jaki to ma pozytywny wpływ na rozwój dziecka w porównaniu z moimi synami , których wychowywalismy jeszcze w czasach spokoju
Nauczyliśmy się z żoną spać na raty, celebrować okruchy czasu, a przede wszystkim czerpać radość z każdej czynności. Przestałem żyć przyszłością, że kiedyś coś kupię, zrobię, na coś nazbieram...Jasne, mam plany, ale jestem tu i teraz. Szukam radości tu gdzie jestem, a nie gdzie kiedyś mam nadzieję będę.
Dzięki takiej zmianie mam frajdę siedząc z Różyczką lat 2 w basenie z piłkami zamiast np grać na peesie czy oglądać film. Czas spędzam szczęśliwie. I wiecie co jest najlepsze. Wcale nie zlatuje szybko. Zwalnia.
Mam wrażenie, że przez ostatnie 3 lata przeżyłem więcej niż przez wcześniejsze 40.
 

Przeczytałem co napisałeś dwa razy i powiem Ci Wielki Człowieku że niesamowicie mi zaimponowałeś. Ta chęć, Twoja dobroć i miłość do dzieci jest czymś godnym piedestału.  Naprawdę.  🙂

[rmak 17765]

Mi również. Wielki szacunek 🤝

[adiblue2 4387]

Dziękuję, przekażę żonie. To na niej w większości spoczywa ciężar.
Ja mam odskocznię jeszcze w postaci pracy.
Podziwiam ją. Również za to, że w tym całym zamieszaniu jeszcze znalazła siłę i się jej chce studiować. Właśnie jest w trakcie obrony pracy magisterskiej

EoT

[pk_kamil 5842]

@adiblue2 WIELKI SZACUN dla WAS: Ciebie, Żony i dzieciaków!

Ale żeś mi dał pałera na weekend - przy 3. też mam co robić, ale... Patelnię masz konkret:):):)

Te studia Żony to majstersztyk, ale Wy macie organizację ogarniętą!:)