zegarkowo_rowerowo

Premiera za dwa dni, u mnie już dziś 😉 Air Jordan 1 Retro Low OG, w kolorystyce „Chicago”, która wraca po 9 latach.

Pełna zgoda 😉

Jako wielki fan Ala Pacino wejdę ciut w polemikę, bo z tym, że skończył się na Ojcu chrzestnym to zgodzić się nie mogę. Po Ojcu chrzestnym warto wspomnieć w mojej ocenie genialną, na granicy brawury, rolę w Człowieku z blizną Da Palmy. Później, lata 90te XX wieku, to chociażby Zapach kobiety, Życie Carlita czy wreszcie Gorączka, gdziemamy pierwsze wspólne (w Ojcu chrzestnym 2 ich nie było) sceny Ala Pacino i Roberta De Niro. Przyznaję, że później było już słabiej (zdecydowanie), może z wyjątkiem Bezsenności czy Irlandczyka. Tak czy inaczej, jest to ikona kina i tego chyba nic nie jest w stanie już zmienić, a jego role w Ojcu chrzestnym, to już klasyka i kanon.

Where have all the flowers gone?

No, szczególnie nagrodzony został na ostatnim festiwalu w Gdyni.

Dziś dla odmiany nie było już tak fajnie…

Cóż. Ja z jego kinem też mam pewien problem. Ten problem wiąże się z odbiorem jego filmów w aspekcie związanym ze stroną czysto realizacyjną, która niemal zawsze przytłoczona jest przez problematykę, jaką Smarzowski porusza w swoich filmach. W tym kontekście najmniej uwag mam do „Róży”. Niemniej jednak nie mogę nie docenić tego, że Smarzowski idzie pod prąd i robi filmy o tematach, o których inni reżyserzy nawet nie myślą.

Właśnie wróciłem z filmu „Dom dobry” W. Smarzowskiego. Cytując S. Żeromskiego, ten film to rozdrapywanie ran polskich, żeby nie zabliźniły się błoną podłości. W. Smarzowski znowu zadaje cios siekierą w głowę, ale ten film to w mojej opinii przede wszystkim krzyk wszystkich ofiar przemocy domowej. To także akt oskarżenia wobec systemu, który ciągle jeszcze nie udziela ofiarom przemocy należytego wsparcia. To zwierciadło, w którym można się przejrzeć zadając sobie pytanie, jak sam reaguję czy zareagowałbym na przemoc w moim najbliższym otoczeniu? I myślę sobie, że czasami właśnie z perspektywy fotela kinowego warto przyjrzeć się temu, na widok czego tak często odwracamy wzrok. I dobrze, że w takich momentach ten filmowy, wydawałoby się bezpieczny fotel, uwiera…