Życiorys inż. Kazimierza Żelazkiewicza gotowy!

[Władek Meller 199]

Poszukuję więcej informacji o Żelazkiewiczu

O tejże wytwórni Janek napisał
Czy znane są jakieś jej wyroby (zdjęcia).
W książce Profesora Mrugalskiego ten zakład nosi nazwę Fabryka Zegarów Elektrycznych WUZET

pozdrawiam,
Władysław
 

Edytowane 30 Grudnia 2019 przez Władek Meller

[tarant 4606]

Szukaj E.Nipanicza.

 

[janekp 503]

Pierwszy z brzegu przyklad

Zegar o napedzie elektromagnetycznym balansu z wbudowanym przerywaczem. Zasilanie najprawdopodobniej 9 VDC

Pozniej aparat fotograficzny wojskowy W 1936 roku Wytwórnia Zegarów WUZET Żelazkiewicz K. i Nipanicz E. w Warszawie rozpoczęła w Polsce licencyjną produkcję (montaż) aparatu SIDA.

 

Strona  33  

http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/Content/60622/00063950%20-%20Historia%20Zak%C5%82ad%C3%B3w%20Mechaniczno-Precyzyjnych%20Mera-B%C5%82onie.pdf

Fabryka Zelazkiewicza   WUZET powstala w  1931 roku w Warszawie przy ul Grzybowskiej .

 

strona  6

http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/5192/09pt1939_nr11.pdf

Edytowane 29 Czerwca 2019 przez janekp

[Władek Meller 199]

Janek!
- jesteś WIELKI!
Czy to są Twoje zdjęcia?
Czy mogę ewentualnie ich użyć (jak podpisać)?

Jeszcze jedno pytanie z Żelazkiewicza:

O Żelazkiewiczu inz. Mieloch ( z Błonia mówi tak:
"znam pańską działalność zawodową od 1945 r. jak utworzenie Łódzkiej Fabryki Zegarów, organizowanie przemysłu zegarowego na Dolnym Śląsku"

Rozmawiając z Witkiem Rzeczyckim (który znał Żelazkiewicza i wielokrotnie z nim rozmawiał usłyszałem coś takiego:
"Żalazkiewicz pojechał zobaczyć co da się zrobić w Pieszycach. Tam zastał rozszabrowany zakład i brak ludzi do pracy.
Wieczorem poszedł do restauracji i zaczął rozmawiać z ludźmi, szukać kto pracował w fabryce zegarów. Zachęcał do przyjścia do pracy, przyniesienia narzędzi, które mają pochowane po domach. Udało się. Zakład wrócił do zycia - zaczął działać.

 

- czy ktoś ma na ten temat jakieś pisane wiadomości?

I jeszcze coś "z Witka":
"Zaprojektowany, wykonany zegar nie chciał chodzić. przyniesiono go do Żelazkiwicza by zaradził problemowi.
Ten wziął rozwiertaki, powiększył wszystkie łożyska - by były poprawne luzy i.. zegar zaczął działać"

To pewnie o Pieszycach?

pozdrawiam,
Władysław
 

[janekp 503]

Janek!

- jesteś WIELKI!

Czy to są Twoje zdjęcia?

Czy mogę ewentualnie ich użyć (jak podpisać)?

 

Jeszcze jedno pytanie z Żelazkiewicza:

 

O Żelazkiewiczu inz. Mieloch ( z Błonia mówi tak:

"znam pańską działalność zawodową od 1945 r. jak utworzenie Łódzkiej Fabryki Zegarów, organizowanie przemysłu zegarowego na Dolnym Śląsku"

 

Rozmawiając z Witkiem Rzeczyckim (który znał Żelazkiewicza i wielokrotnie z nim rozmawiał usłyszałem coś takiego:

"Żalazkiewicz pojechał zobaczyć co da się zrobić w Pieszycach. Tam zastał rozszabrowany zakład i brak ludzi do pracy.

Wieczorem poszedł do restauracji i zaczął rozmawiać z ludźmi, szukać kto pracował w fabryce zegarów. Zachęcał do przyjścia do pracy, przyniesienia narzędzi, które mają pochowane po domach. Udało się. Zakład wrócił do zycia - zaczął działać.

 

- czy ktoś ma na ten temat jakieś pisane wiadomości?

 

I jeszcze coś "z Witka":

"Zaprojektowany, wykonany zegar nie chciał chodzić. przyniesiono go do Żelazkiwicza by zaradził problemowi.

Ten wziął rozwiertaki, powiększył wszystkie łożyska - by były poprawne luzy i.. zegar zaczął działać"

 

To pewnie o Pieszycach?

 

pozdrawiam,

Władysław

 

Zdjecia nie sa moje ,znalazlem gdzies w necie chyba elektrodaczy jakos tak ,wpisz  zelazkiewicz ,rzeczywiscie byl powiaznay  z lodzka fabryka,wazne podkreslenia jest slad wywozu maszyn ze  slaskich fabryk do czech ....

[Władek Meller 199]

Udało się przygotować życiorys inż, Kazimierza Żelazkiewicza
jest tutaj: https://zegarkiipasja.pl/artykul/19195-kazimierz-zelazkiewicz-pionier-przemyslu-zegarowego

Proszę o zgłaszanie ewentualnych uwag.

pozdrawiam,
Władysław

 

P.S.
Janek!
- napisałem o wywozie maszyn do Czech

[janekp 503]

Bardzo  ladne  opracowanie

 

W  załączniku  zdjęcie  z  książki  o  zegarkach  Błonie

 

Strona  33 

http://mbc.cyfrowema...Mera-Błonie.pdf

Fabryka Zelazkiewicza   WUZET powstala w  1931 roku w Warszawie przy ul Grzybowskiej .

 

Tam  właśnie  wspomniano  o  wywozie  maszyn ze  Sląskich  fabryk  do  Czech....

 

Odnosnie  kamer  Sida  ,byly  wersje  rosyjskie  a  nawet  na  jednej  stronie napisano  ze  te  aparaty  produkowali  Niemcy  a  pozniej francuzi ...moze  przejeli  licencje  a  moze skopiowali 

http://www.submin.com/large/collection/sida/index.htm

 

Tutaj  informacja ze  Sida  yla  na licencji  niemieckiej  przed  wojna 

https://ekoszalin.pl/artykul/7996-Koszalinianki-wsrod-wyroznionych-fotografow

  i  ladne  polskie opracowanie  i  zestawienie  aparatow Sida

 

https://docplayer.pl/112905252-Sida-optyka-camera-polski-aparat-foto.html

 

Ogloszenie  z  1942  roku  fabryka  zelazkiewicza

 

Oraz  wspomnienie  inzyniera  o  pobycie  w obozie  pracy w Politz  w  czasie  2 WS  gdzie  spotkal  inzyniera  Zelazkiewicza

https://dulag121.pl/encyklopediaa/halter-marek-2/

https://dulag121.pl/encyklopediaa/halter-marek-2/

 

W  1940  Kaziomierz  zelazkiewicz  uczestniczy  w  wystawie rzemiosla  warszawskiego

K. Żelazkiewicz - zegary elektryczne

 

 

https://forum.historia.org.pl/topic/14077-rzemios%C5%82o-warszawskie/

 

Co pisano o  zegarach  w prasie

https://ziladoc.com/download/o-tym-co-pisano-wprasie-o-produkcji-zegarkow-w-zakadach_pdf

Edytowane 29 Grudnia 2019 przez janekp

[Władek Meller 199]

Ogloszenie  z  1942  roku  fabryka  zelazkiewicza

 

Janek!

 

- dzięki za to co wskazałeś

Uzupełnię, oczywiście

 

Sida była na licencji, więc produkowano ją w Niemczech. produkcja była też we Francji.

- na Sidzie nie będę się skupiał

 

Odnośnie ogłoszenia

Jaka to prasa?

Numer z dnia?

 

pozdrawiam,

Władysław

 

 

 

[janekp 503]

Ogloszenie  z  1942  roku  fabryka  Zelazkiewicza  -  Głos  Lubelski

http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/plain-content?id=6985

 

O tym, co pisano w prasie o produkcji zegarków w Zakładach Mechaniczno – Precyzyjnych „BŁONIE”:
Wyciąg z publikacji:
„
INŻYNIEROWIE POLSCY W XIX i XX WIEKU”, Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Historii Techniki, TOM  X  -
pod  redakcją  prof.  dr  hab.  inż  Zdzisława  Mrugalskiego,  Warszawa  2007  –  rozdział  pt.  „Zakłady  Mechaniczno-Precyzyjne  MERA  -
BŁONIE w Błoniu k.Warszawy (1956-1976)”  str. 272 – 279 – autor Kazimierz Żelazkiewicz (Warszawa), GłównyTechnolog w Z.M.P.
„Błonie” w latach 1959 - 62
Któregoś  ranka  w  październiku    1959  r.  zastałem  leżącą  gazetę  na  mym  biurku.  Nie  miała  pierwszej  części.  Brak  tytułu  i  daty.    Wewnątrz
fotografia  zegara  na  stacji  PKP.   Pod  nią „Przepraszam,  która  godzina?"   i  obok  „Prawie wszystko  o zegarkach".  Żadnej wzmianki o
zegarkach montowanych w fabryce ZMP-Błonie.
„Trybuna  Mazowiecka"
.  Dn.  23.19.59.  Redaktor  Irena  Frąckowiak  powtarza  w  swym  reportażu  tytuł  z  poprzedniej  gazety  -  Przepraszam,  
która  godzina?...  W streszczeniu podaję jej zafascynowanie  Nową Hutą  w 1950 r.  „Makrokosmos przemysłu dla tysięcy ludzi pracy. Miliony
ton stali.  Bloki mieszkalne za zbożami, za ziemią zaoraną, ludzi wabi Nowa Huta, Kędzierzyn.
Przenosi się z makrokosmosu do mikrokosmosu, do fabryki zegarków w Błoniu. Podziwia inż. Żelazkiewicza, wykształconego, kulturalnego,
wielce  oczytanego,  po  pięćdziesiątce.  Porównuje  Szwajcarię  z  fabrykami  zegarków,  przylegającymi  do  zboczy  gór  z  sytuacją  nizinną  Błonia.
Fabryka ta dotyka pól i pastwisk, obok rowek z  krwawnikiem, cykoria, kurz, krowa, dalej szczeka prawdziwy wsiowy kundel. Jakieś domki z
kwiatami u okien, a obok portiernia, w niej strażnik w mundurze. Jeszcze Mazowsze, a już przemysł precyzyjny.
Przed wejściem do hali montażu czuje tchnienie ciepłej wilgoci - cieplarnia (szkoda, że tego nie zauważyło Biuro Projektów, K.Ż.) Podziwia
czystość - klinika. Urządzenia montażowe, precyzja, przyrządy kontrolne, cisza. Plan 350 tys. zegarków w 1965 r. Inż. Żelazkiewicz objaśnia co
to jest spirala Archimedesa (tzw. włos) w zegarku i jaką spełnia w nim rolę.
Dyrektor inż. Banaszyński z zadowoleniem mówi, że porzucił stanowisko w Starachowicach (gdzie praca już sama szła), żeby w Błoniu, po
dniach i nocach biedzić się nad uruchomieniem montażu przyszłego zegarka.
Pani  redaktor  zwierza  się  dyrektorowi  -  „stałam  w  dyżurce  przed  wejściem  do  fabryki,  gdzie  młoda  kobieta  oferowała  pracę  swojego  męża,
technika  kontroli  w  Radomiu.  Niech  by  mieszkał  w  hotelu  robotniczym  —  ale  tak  by  chciał  pracować  przy  produkcji  zegarków.  Epiczny
romantyzm roboty w Nowej Hucie powtarza się w Błoniu.
I tak nasz przemysł zegarkowy ma człowieka, który pieścił myśl o nim w czasie. Inż. Żelazkiewicza inż. Banaszyński nazywa pierwszym ze
specjalistów tej branży w kraju. Co prawda, pierwszych budzików doczekał się w Łodzi, pod koniec roku 1950, realizując cele swoich studiów i
ideę pracy.
c)
  „Trybuna  Ludu"
.  Dn.  25.10.59.  Redaktor  Janusz  Bień,  pod  tytułem:  Polski  zegarek  na  taśmie,  umieszcza  zdjęcie  z  dnia  24.10.59
pierwszych zegarków zmontowanych z części radzieckich. W treści swego artykułu opisuje halę montażową, jakość zegarka i proponuje zmianę
nazwy na tarczy godzinowej, aby nie utożsamiać go z „łąką, dużym pastwiskiem" wg Słownika Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.
$#guid{36 D3A322-D C8D-4F7 C-8 FA9-A64715 494729} #$ 
d)
  „Express  Wieczorny"
.  Dn.  25.10.59.  Pod  tytułem:  Pierwszy  polski  zegarek  na  rękę  wyjdzie  z  montażu  26  bm.  W  treści  „Express"
stwierdził  to  naocznie,  odwiedzając  Zakłady  Mechaniczno-Precyzyjne  w  Błoniu.  Zegarek  będzie  bliźniakiem  najmodniejszego  w  tej  chwili
zegarka  radzieckiego  („kirowskij"),  który  produkują  Moskiewskie  Zakłady  im.Kirowa.  Dalej  podaje,  że  od  26  bm.  z  każdego  z  8  stołów
montażowych  w  Błoniu  schodzić  będzie  co  2  minuty  jeden  zegarek.  Pierwsza  seria  to  zegarek  zmontowany  całkowicie  z  części  radzieckich.
Nowa, własnej produkcji, jest tarcza godzinowa.
e)
Redaktor  Wojciech  Kubicki  25.10.59.  W  artykule  podtytułem
W  polskiej  Genewie.  Uwaga  -zegarek
  opisuje  rodowód  zegarka  i  jego
znaczenie dla człowieka na tle wynalazków.
Błonie  to  dawna  fabryka  z  „wieku  pary",  przekształcona  częściowo  w  nowoczesną.  Dyrektor  Banaszyński  zaprasza  słowami  „musi  Pan  to
zobaczyć.  Koniecznie".  Inż.  Dąbrowski  oprowadza  gościa  po  hali  produkującej  części,  narzekając  na  braki  materiałów  jakościowo  (skład
chemiczny) oraz wymiarowo. Sala montażowa: stoły ustawione jak w akademickiej stołówce. Na nich różne urządzenia montażowe.
Pan Kubicki po parogodzinnym zwiedzaniu fabryki, stwierdza: „widziało się to i owo, stocznie, potężne elektrownie, silniki okrętowe, wielkie jak
czynszowe  kamienice.  A  jednak  zegarki,  choć  takie  małe  i  niby  już  zdegradowane  -  fascynują.  Wyjeżdżam  naładowany  wrażeniami,  trochę
zawstydzony swoim poprzednim wyobrażeniem  na temat produkcji zegarków. Bo choć ludzie latają już w Kosmosie to produkcja zegarka nie
przestała być diabelnie trudna".
f)
„Trybuna  Ludu"
.  Dn.  27.10.59.  Redaktor  St.  Z.  pod  tytułem
Pierwszy  polski  zegarek  z  Błonia
z  dodatkiem:
dziś  początek,  w  1965  r.
—
350 tysięcy sztuk.
Oto niektóre wypowiedzi redaktora:
„Pierwsze wrażenie po wejściu, to dużo światła, biel fartuchów i przytłaczająca cisza. Wydaje się, że stanęliśmy na progu  nowoczesnej  sali
operacyjnej,  wielkiego  szpitala...  Jesteśmy  w  Fabryce  Wyrobów  Precyzyjnych  w  Błoniu  pod  Warszawą,  skąd  przed  paroma  dniami  wyszedł
pierwszy   polski   zegarek   na   rękę   i   skąd   w  1965   r.   wyjdzie   ich   350   tysięcy,   a   więc   średnio   1000   szt.   dziennie...   to   odpowiednik
najnowocześniejszego z produkowanych obecnie w ZSRR „Kirowski"... W roku 1960 fabryka wypuści ich 50 tys., w 1961-100 tys., w 1965  -
350  tys.,  a  w  1966  -  600  tys.  Od  r.  1964  fabryka  opierać  się  będzie  na  częściach  własnej  produkcji  (oprócz  sprężyn  i  kamieni  -  łożysk)...  W
Błoniu powstała Zasadnicza Szkoła Zawodowa... powstanie Technikum Mechaniki Precyzyjnej.
Wypowiedzi  redaktora,  uzyskane  od  dyr.  Banaszyńskiego  w  przyszłości  zmieniały  się.  Części  własnej  produkcji  wprowadzano  do  montażu
stopniowo, w małej ilości, na próbę ich przydatności. Już od 01.10.59. A 30.10.61 wszystkie części były własnej produkcji — nie od r. 1964 jak
podał redaktor. Importowano — tak jak i przemysł szwajcarski, podobnie i w ZSRR — sprężyny i kamienie z fabryk specjalistycznych.
Na zdjęciu: Główny Technolog inż. K. Żelazkiewicz wręcza pierwsze zmontowane zegarki dyr. Zakładu H. Banaszyńskiemu.
Podobne wręczenie nastąpiło 30.11.61 zegarków z pierwszej partii 1000 szt. z części własnej produkcji (dwa tygodnie przed terminem).
g)
„Życie  Warszawy"
.  Dn.  27.10.59.  Redaktor  (Ch.)  pod  tytułem
Polski  zegarek  „Błonie"  opuścił  taśmę.
Stwierdza  tam:  jedna  linia  -  stół
montażowy  (w  przyszłości  8  taśm),  kilkudziesięciu  chłopców  i  dziewcząt  montujących  z  części  radzieckich  (fabryki  Kirowa)  z  cyferblatem
(tarczą  godzinową)  błońskiej  produkcji.  Fabryka  w  Błoniu  dopiero  od  r.  1962  będzie  montowała  zegarki  z  części  własnej  produkcji.
Konstruktorzy  przewidują  odmiany:  odporne  na  wstrząsy,  wodoszczelne,  nawet  samonakręcąjące  się.  Zegarek  BŁONIE  nie  ustępuje  markom
Tissot
lub
Delbana.
Montaż   kontrolowany   jest   przez   urządzenia   elektroniczne,   wykonane   przez   Zakład   Urządzeń   Radiotechnicznych
Politechniki Warszawskiej. W przyszłym roku fabryka zmontuje 50 tys. zegarków. Ilość będzie wzrastała do r. 1966, do 600 tys. sztuk rocznie.
h)
„Panorama. Śląski Tygodnik Ilustrowany"
. Dn. 08.11.59. Pod tytułem
Konkurenci Szwajcarów
umieszcza fotografię z „Trybuny Ludu" i
podaje  (w  streszczeniu):  zegarek  marki  „BŁONIE"  produkcji  Zakładów  Mechaniczno-Precyzyjnych  w  Błoniu  jest  na  wskroś  nowoczesny,
płaski,  z  centralnym  sekundnikiem,  białą  tarczą,  nakładanymi  złotymi  cyframi,  ma  16  kamieni,  odpowiada  klasie  popularnej
Delbany,
to
bliźniak  radzieckiego  „Kirowskiego".  Licencję  otrzymaliśmy  z  ZSRR.  Stamtąd  będziemy  sprowadzać  części  i  montować  aż  do  czasu
opanowania ich produkcji w kraju.
i)
„Express Wieczorny"
. Nr 1 z 2.01.1961. Pod tytułem:
Dwa oseski rodzimej produkcji
podaje: Te dwa „oseski" przyszły na świat niewiele
miesięcy  temu.  Dużo  się  o  nich  pisało.  Pierwszy  to  polski  zegarek  na  rękę  „BŁONIE".  Pan  Tadeusz  Dyngler  jest  głównym  dyspozytorem  w
zakładach,  gdzie  produkuje  się  pierwsze  polskie  zegarki  na  rękę.  Czy  jest  pan  zadowolony  z  „Błonia"?  Bardzo.  Można  mnie  posądzić  o
stronniczość.  Ten  zegarek  noszę  2  miesiące  -  spóźnił  się  o  1  minutę.  Nie  zdejmuję  go  z  ręki,  nawet  gdy  rąbię  drewno.  Byłem  na  Zjeździe
Ekonomistów w Skarżysku. Pokazałem go kolegom. Podobał się. Będą na niego „polowali" w sklepach.
j)
„Trybuna Mazowiecka"
. Dn. 16.02.62. Redaktor Tadeusz Lachowicz w artykule pod tytułem
BŁONIE na drodze do 300 tysięcy,
podaje (w
skrócie): Makrotechnika i mikrotechnika - to jedynie dwa różne kierunki działania jednej techniki. Co jest trudniej zrobić
-  potężną  turbinę  czy  maleńki  mechanizm  zegarowy?  I  dlatego  chyba  uzasadnione  jest  pewne  rozżalenie  błońskiej  załogi,  że  wy  konanie  tak
poważnego  zadania  -  jak  wyprodukowanie  1000  pierwszych  zegarków  (z  części  własnej  produkcji)  i  to  przed  wyznaczonym  przez  rząd
terminem, nie zostało właściwie zauważone... A przecież... Polska mechanika... Trzeba wykonać 20 tysięcy precyzyjnych narzędzi, tak wysokie
wymagania dokładności sięgają 2-3 mikronów.
k)
„Przegląd  Techniczny"
,  nr  16  z  dn.  19.04.64.  Redaktor  Henryk  Stasikowski  pod  tytułem
Czas  mierzony  zegarkiem  BŁONIE,
podaje  w
skrócie  historię  fabryki  zegarków  od  r.  1953.  Nazywa  Błonie  poligonem  szkolenia  specjalistów  dla  Błonia  i  Sochaczewa,  „gdzie  mechaniką
precyzyjną  zajmował  się  miejscowy  zegarmistrz,  a  przemysłem  -  kowal"...  Zalążkiem  był  „wydział  precyzyjny  warszawskich  zakładów
radiowych  im.  Kasprzaka...  do  starych  hal  fabrycznych,  po  produkcji  zapałek,  wkroczyła  forpoczta  nowoczesnego  przemysłu,  mechaniki
precyzyjnej...  Z  trudem  dało  się  ściągnąć  kilkunastu  specjalistów  z  Wrocławskiej  Fabryki  Wodomierzy  i  z  zakładów  warszawskich,  kilku
absolwentów Politechniki Warszawskiej. W latach następnych 100 absolwentów szkół zegarmistrzowskich... Wielkim zaskoczeniem był nagły
odpływ załogi w sezonie zaiste ogórkowym i powrót jesienią... Pierwszy objaw przywiązania się robotników do zakładu nastąpił po zakończeniu
kursów  zawodowych".  Historią  zakładu  kierowali  ówcześni  politycy,  często  pochodzący  z  „awansu  społecznego".  Zlikwidowaną  fabrykę
zapałek  zastąpiła  fabryka  kooperacyjna  sprzętu  motoryzacyjnego.  Bo  taka  była  wówczas  „moda".  Koniecznością  była  pomoc  w  produkcji
samochodu  „Warszawa".  Też  naśladownictwo  radzieckiego  modelu.  Zegarek  miał  być  szansą  dla  mieszkańców  przy  trasie  kolejowej  Błonie  -
Sochaczew,  na  terenie  zielonego  zagłębia  Warszawy.  Był  przez  parę  lat.  Trzeci  asortyment  -  tarcza  telefoniczna  była  wsparciem  dla
odtwarzającej się fabryki aparatów telefonicznych i telegraficznych - też na parę lat.

 

W zalaczniku  jedno zdjecie  zegara  Zelazkiewicza od  kolegi 

Edytowane 29 Grudnia 2019 przez janekp

[Władek Meller 199]

Uzupełniłem o dane przekazane przez Janka

Wielkie dzięki Janek!
- dodałem podziękowanie w tekście

Jak się okazuje, inż Żelazkiewicz w czasie IIWS nie podaje wspólnika i trochę rozszerzył swoją działalność.

pozdrawiam,
Władysław

[Władek Meller 199]

Kazimierz Żalazkiewicz w oczach rodziny
- nowe opracowanie o inżynierze Kazimierzu Żelazkiewiczu na portalu Zegarki i Pasja:
https://zegarkiipasja.pl/artykul/22408-kazimierz-zelazkiewicz-w-rodzinnych-wspomnieniach

 

polecam!
pozdrawiam,
Władysław

[janekp 503]

Bardzo  ładne  opracowanie Władek.

 

Nie bylbym  soba  gdybym nie poszperal troche,dotarlem  do  jego  przodkow i  rodziny  ale  po  detale  trzeba  sie zwrocic  do  archiwum w Toruniu, jest  tez  slad  wyjazdu  do  Ameryki  w 1906  roku  Jana i  Marianny  Zelaskiewicz-rodzicow Kazimierza  Zelaskiewicza  -  w  zasadzie  Marianna dolączyla  do  meza  Jana  Zelaskiewicza  z  dziecmi  Kazimierzem ,Janina i  Jozefą i  jako cel  podrozy  miejscowosc  Konarka (_ ) Kenosha  stan Wisconsin Auland  avenue  581. Jednak  trzeba zajrzec  do  ksiag parafialnych. .Osoby  na bialym tle  nalezy  zweryfikowac,sa  tylko  nazwiska  zgodne i miejsce  urodzenia,pokrewienstwa  tak nie moge  ustalic. 

ZELASKIEWICZ ZRODLA.pdf ZELASKIEWICZ.pdf

Edytowane 25 Maja 2021 przez janekp

[Władek Meller 199]

Janek,
Toż to nie moje, ja tylko poukładałem wypowiedzi 🙂
- dziękuję za uznanie.

Twoje znaleziska to jest COŚ!