Gebruder Rabe ,

janekp · 25 Września 2021

O fabryce Braci Rabe i pozniejszej Hanauer Elektrische Uhrenfabrik ,-Steinheuer-Rabe najwiecej napisal Thomas Schraven ,oto tlumaczenie jego artykulu.

UH Sammler-Ecke, Schraven Uhren der Gebr. Rabe Teil 1 Artikel (uhrenhanse.de)

Bracia Rabe zaczeli produkowac zegary roczne z wahadlem torsyjnym okolo 200 sztuk ,nastepnie przeszli na naped wahadla elektromagnetyczny.Stalo sie to po oprotestowaniu ich zegarow przez biuro Knoblauch ktore prowadzilo interesy A Hardera.

W Hanauer Anzeiger [23] z 25 listopada 1847 dowiadujemy się, że mistrz zegarmistrz Karl Hochreuther (8 kwietnia 1819 – 23 maja 1865) rozpoczyna działalność i otwiera własny sklep w Hanau przy Frankfurter Strasse 17. Hochreuther pracuje tam jako zegarmistrz i emalier. Ojciec Karla Hochreuthera, Cornelius Hochreuther, również pracował jako zegarmistrz w Hanau. W 1863 r. Karl Hochreuther zatrudnił zegarmistrza Heinricha Rabe (13.6.1842 - 3.1.1911) jako pracownika [25]. W tym samym roku Heinrich Rabe został obywatelem miasta Hanau [24], a po śmierci Hochreuthera 23 maja 1865 roku mógł przejąć jego interes [18] [26]. Wdowa po Karlu Hochreutherze popiera to przejęcie przez Heinricha Rabe [25]. „Do zegarmistrza Heinricha Rabe z Braunau k. Wildungen, który przez 3 lata nieprzerwanie pracował jako asystent biznesowy w firmie zegarmistrzowskiej mojego szczęśliwego męża, a obecnie również pracuje dla mnie jako taki, niniejszym oświadczam, że jest bardzo zdolny i poprzez swoje ciężka praca i dobre zachowanie bardzo dobrze pełna satysfakcja moja i mojego męża” Hanau, 12 sierpnia 1865 Katrina Hochreuther, wdowa Firma Heinrich Rabe została oficjalnie wpisana do rejestru handlowego 12 kwietnia 1866 roku [44]. W 1867 Heinrich Rabe i Johanna Margarete Auguste Hochreuther pobrali się. Johanna Hochreuther jest córką producenta biżuterii z Hanau Franza Hochreuthera [13]. Księgi adresowe Hanau (lista w załączniku) z tamtego okresu stosunkowo dokładnie dokumentują działalność gospodarczą Heinricha Rabe. Początkowo działalność zegarmistrza Rabe polegała głównie na handlu zegarkami i naprawie zegarków. W ciągu najbliższych kilku lat biznes dwukrotnie się porusza. Adres firmy to Hammergasse 5 w 1869 roku i Steinheimer Str. 41 od 1876 roku. Szczególną atrakcją dla ówczesnej ludności Hanau był przyciągający wzrok zegarek, który Heinrich Rabe wystawił w swojej witrynie sklepowej w styczniu 1869 roku [27]: „27.01.201869: Od dziś na wystawie zegarmistrza Heinricha Rabe przy Hammergasse 5, wystawiony zegar z automatem, siedzący mężczyzna, który łyżką łyżką nabiera pierogi i przewraca oczami, przyciąga publiczność. masa". W kolejnych latach zegarmistrz Rabe opuścił pole zegarmistrzostwa klasycznego. Zmotywowany sukcesami nauk przyrodniczych we wszystkich dziedzinach techniki, Heinrich Rabe zajmuje się teraz także elektrycznością. W tamtym czasie był on jeszcze w powijakach, ale poczynił szybkie postępy i został wprowadzony na rynek z dużym powodzeniem. Istnieją wyraźne dowody tej działalności. W latach 1875-1880 zamek Philippsruhe / Hanau został zmodernizowany i przebudowany. Zegarmistrz Rabe otrzymywał liczne zlecenia, zarówno jako inżynier elektryk, jak i zegarmistrz [35], [39]: 1876 Remont i restauracja 16 zegarów z domku myśliwskiego Wabern 1877 Instalacja nowego systemu piorunochronu dla zamku Philippsruhe 1878 Montaż nowego zegara wieżowego (zegar ten został później zastąpiony zegarem z Korfhage) 1879 Budowa skomplikowanego zegara ściennego do pomieszczeń bibliotecznych 1880 Instalacja wewnętrznego systemu telegraficznego na 3 piętra zamku

Jeszcze później bracia Rabe otrzymali rozkazy od landgrafa Hesji. Około 1885 roku do zamku dostarczono zegar i zamontowano go w przedsionku. Jednak zegarek ten nie pochodzi z warsztatu Rabe, ale został wyprodukowany przez L. Furtwängler & Söhne AG / Furtwangen w Schwarzwaldzie [30]. Jest to zegar z mechanizmem mechanicznym i 2 tarczami. Zegarek zachował się w oryginalnym stanie do dnia dzisiejszego i nadal rzetelnie wskazuje godzinę. W 1878 roku Heinrich Rabe otrzymał tytuł „zegarmistrza dworskiego Jego Królewskiej Mości Landgrafa Friedricha von Hessen”. W tym samym roku zostaje zarejestrowany DRP 4716, pager do telefonów. W tym okresie zostanie zarejestrowane kolejne rozszerzenie programu dostaw. Oprócz zegarów i urządzeń elektrycznych oferowane są teraz również artykuły optyczne, takie jak okulary, lupy, mikroskopy i teleskopy. Heinrich Rabe otrzymuje wsparcie od swojego młodszego brata Eckarda (12.30.1852 - 7.03.1897). Od 1878 brał udział w działalności gospodarczej firmy Rabe. Eckard i Heinrich Rabe pracują teraz razem pod nazwą Gebrüder Rabe. Eckard Rabe jest także zegarmistrzem dworskim landgrafa Hesji [13]. Nic dziwnego, że innowacyjnie myślący zegarmistrz Rabe próbował wykorzystać swoją wiedzę elektrotechniczną również w zegarmistrzostwie. Bracia Rabe zaczynają opracowywać własne zegary elektryczne. Dokładne datowanie tej działalności nie jest niestety dzisiaj możliwe, ponieważ książki adresowe z lat 1879-1882 nie są już dostępne. Jednak w księdze adresowej z roku 1883/84 po raz pierwszy można znaleźć wzmiankę, że zegary elektryczne są projektowane i oferowane według naszych własnych patentów

W tym kontekście można zweryfikować kilka patentów braci Rabe. W latach 1882-1898 w samej Rzeszy Niemieckiej udzielono 8 patentów z klas 83b i 74a [19]. Ponadto patent został zgłoszony w Anglii w 1884 roku [11], a patent w Stanach Zjednoczonych Ameryki [20] w 1885 roku. Pełna lista patentów znajduje się w załączniku. Połowa patentów przyznanych w Rzeszy Niemieckiej dotyczy elektromechanicznych zegarów z wahadłem skrętnym i obrotowym. Podjęto próbę napędzania mechanicznego mechanizmu zegarowego siłami elektrycznymi. Wynalazki zawierają dwa zasadniczo różne systemy. Podczas gdy wcześniejsze patenty dotyczą bezpośredniego elektrycznego napędu wahadeł skrętnych i obrotowych, późniejsze patenty obejmują elektryczne uzwojenie mechanizmu mechanicznego do napędzania wahadeł skrętnych lub obrotowych. Można przypuszczać, że zapotrzebowanie na zegary elektryczne braci Rabe było wówczas stosunkowo duże. Istniejące moce produkcyjne w warsztacie Rabe wkrótce przestały być wystarczające. W celu rozbudowy powstał oddzielny zakład produkcyjny „Hanauer – fabryka zegarków elektrycznych Steinheuer und Rabe”. Ponieważ fabryka zegarków Hanauer poświęcona jest osobnemu rozdziałowi, w tym miejscu należy zrezygnować ze szczegółowych wyjaśnień. Już w 1893 roku fabryka zegarków w Hanau nie była już wymieniana. Jednak bracia Rabe nadal oferowali zegary elektryczne własnej produkcji w latach 1893/94. Po 1894 roku oferowane są tylko zegary elektryczne i mechanizmy ręczne. Producent tych zegarków nie jest określony. Eckard Rabe zmarł w 1897 roku, a Heinrich Rabe ponownie był jedynym właścicielem firmy. Krótko po przełomie wieków ustała wszelka działalność w dziedzinie zegarmistrzostwa elektromechanicznego. Od 1905 roku bracia Rabe zostali członkami firmy zegarmistrzo-handlowej Union Horlogère. Heinrich Rabe i jego córki Maria Coquot (24 maja 1871 -? .6.1949) i Luise Sauer (27 listopada 1873 - 17 lutego 1955) stają się właścicielami sklepu przy Steinheimer Strasse 1 kwietnia 1911. Maria Rabe była żoną kupca Louisa Coquot, a Luise Rabe zegarmistrza Balthasara Sauera [32]. Louis Coqout i Balthasar Sauer wspólnie prowadzą interes braci Rabe [28] [34]. Do dziś zachowało się arcydzieło Balthasara Sauera, regulator z wahadłem sekundowym [31]. Głównym przedmiotem działalności firmy są zegary, optyka i radia. Tuż przed końcem wojny, 19 marca 1945 r., 90% Hanau zostało zniszczone. Ofiarą tego szaleństwa pada również biznes braci Rabe. Po wojnie przy Kronprinzenstrasse 10 działa tymczasowy sklep. W 1950 sklep braci Rabe zostaje ponownie otwarty przy Heumarkt 3 (dawny adres Eckarda Rabe). Po śmierci Luise Sauer 17 lutego 1955 r. [36] firma braci Rabe została zlikwidowana. 3. Fabryka zegarków elektrycznych Hanau Steinheuer i Rabe Fabryka zegarków elektrycznych w Hanau po raz pierwszy została oficjalnie wymieniona w księdze adresowej z lat 1886/87. Bardzo prawdopodobne jest jednak, że fabryka zegarków powstała w 1885 roku. Dowodzi tego ogłoszenie w Hanauer Anzeiger z dnia 11 lipca 1885 [45]: Niektórzy młodzi ludzie z kraju w wieku 14-16 lat znajdują zatrudnienie przy produkcji zegarów Bracia Kruk Eckard i Heinrich Rabe są wymieniani jako właściciele fabryki, wraz z Juliusem i Heinrichem Steinheuerami. Lindengasse 6 to adres. Steinheuerowie to również znani producenci z Hanau. Louis August Steinheuer [16] założył w 1838 roku fabrykę biżuterii i łańcuchów Steinheuer & Co. w Hanau przy Marktplatz 11. Fabrykę tę otworzyli 8 grudnia 1887 roku [43] jego synowie Julius (10 grudnia 1850 – 5 stycznia 1913). ) i Heinrich (4 listopada 1887). 1846 -?) Przejęte. Razem prowadzą fabrykę, dopóki Heinrich Steinheuer nie wyemigruje do Ameryki w 1891 roku. Fabryka biżuterii i łańcuchów Steinheuer & Co. jest następnie kontynuowana przez samego Juliusa Steinheuera. Wzmianka o fabryce pochodzi z 1910 r. [15]. Jako wytwórca biżuterii Steinheuerowie właściwie nie mieli bezpośredniego związku z zegarkami lub zegarmistrzostwem. Jednak dwa patenty [19] zostały odnalezione przez Juliusa Steinheuera z lat 1889 i 1890, które dowodzą, że poważnie zajmował się zegarmistrzostwem elektrycznym. Dokładne znaczenie J. i H. Steinheuerów dla fabryki zegarków elektrycznych w Hanau nie zostało jeszcze jasno wyjaśnione. Można jednak przypuszczać, że rodzina Steinheuerów zapewniała środki finansowe. Dowodem na to przypuszczenie może być fakt, że oddział handlowy fabryki zegarków elektrycznych Hanau znajdował się przy Marktplatz 11, czyli na terenie fabryki biżuterii Steinheuer. Założenie fabryki zegarków Hanauer również zmieniło patent

Ta kampania reklamowa na rok 1889 dokumentuje oczekiwania wszystkich zaangażowanych w projekt - fabryki zegarów elektrycznych Hanauer. Fabryka zegarków Hanauer produkowała bardzo wysokiej jakości i specyficzne zegarki. Do napędzania mechanizmu zegarowego wykorzystano dostępne wówczas opcje elektrotechniczne. Te urządzenia elektryczne w zegarach Hanauer były prawdopodobnie również przyczyną awarii tych zegarów na rynku. List do redaktora od zegarmistrza dowodzi, że wiele zegarków Hanau zostało dostarczonych do dealerów zegarków, ale nie można ich było odsprzedać konsumentom końcowym z powodu problemów technicznych [04]. Kontakty i baterie zawsze były słabymi punktami. Ale inne wskazówki również pokazują, że system styków w zegarach Rabe nie działał niezawodnie. W dyskusji DRP 31 362 w DUZ [07] stwierdza się, że bracia Rabe już pracują nad udoskonaleniem napędu elektrycznego. Patent DRP 35 448 opisuje modyfikację kontaktu wahadłowego według Rabe. Metalowe części systemu styków, które ślizgają się po sobie, zostały zastąpione przełącznikiem rtęciowym. Chociaż stosunkowo niewiele wiadomo o latach założenia fabryki zegarków w Hanau, koniec działalności można dokładnie odtworzyć. Decydującą wskazówkę do tego znalazłem 6 lat temu w J. Steenie [12] "Nowa era, międzynarodowa wystawa elektrotechniczna Frankfurt / M. 1891". „Bohmeyer/Hanau” można znaleźć w katalogu wystawców. Ponieważ Bohmeyer jest znanym producentem zegarów elektrycznych z Halle / Saale, automatycznie pojawia się pytanie o możliwe połączenie między Panem Bohmeyerem a fabryką zegarów elektrycznych w Hanau. Również w tym przypadku archiwum miejskie w Hanau znów było w stanie dostarczyć doskonałych informacji. Za pomocą urzędowego rejestru miasta udało się wykazać, że C. Bohmeyer z Halle/Saale oficjalnie zarejestrował się w Hanau 19 lutego 1891 r. [14]. Towarzyszyła mu jego rodzina, trzy kobiety. Bohmeyer początkowo mieszkał z rodziną przy Lindengasse 8, czyli tuż obok fabryki zegarków, ale w tym samym roku przeniósł się na Fallbachstrasse 15. W tym samym roku we Frankfurcie/M. odbywa się jedna z najważniejszych wystaw przemysłowych, Międzynarodowa Wystawa Elektrotechniki. Jednym z wystawców jest C. Bohmeyer. Adres działalności podany jest jako fabryka zegarów elektrycznych i aparatury w Hanau, założona w 1891 roku [12]. Fabryka zegarów elektrycznych Hanau - Steinheuer und Rabe nie jest wymieniona na liście wystawców. Niektóre z eksponatów wystawionych przez C. Bohmeyera są przedstawione i opisane w oficjalnej gazecie międzynarodowej wystawy elektrotechnicznej [03].

Dodatkowe informacje można znaleźć w Deutsche Uhrmacher Zeitung [06] z 1892 roku. Podaje się tam, że Bohmeyer mógł pokazać na wystawie tylko niewielki wybór swoich zegarków, ponieważ wszystkie działania koncentrowały się na założeniu nowej fabryki. Wspomina się również, że przygotowywany jest katalog opisujący produkty Bohmeyera. Niewykluczone, że katalog ten jest pierwszym wydaniem książki „Instrukcje montażu i postępowania z zegarami elektrycznymi [17]”, wydanej w Hanau w 1892 roku. Istnieją dwa późniejsze wydania tej książki z 1896 i 1908 roku, które zostały wydane przez Emila Huebners Verlag w Budziszynie. Z poniższej reklamy zaczerpnięto także książkę Bohmeyera z 1892 r. W księdze adresowej miasta Hanau Bohmeyer jest wymieniony tylko dla lat 1892/93. Wpis: Karl Bohmeyer, inżynier elektryk - Fallbachstr. 15. Dodatkowe informacje o fabryce Bohmeyera w Hanau można znaleźć w DUZ [06] z 1892 roku. Tam potwierdzono, że w fabryce zegarów elektrycznych i aparatury AG (dawniej C. Bohmeyer) w Hanau produkowane były zegary elektryczne w systemie Bohmeyera. 29 września 1893 Bohmeyer opuszcza Hanau i wraca do Halle / an der Saale "... znany producent Bohmeyer, który teraz produkuje zegary elektryczne zaprojektowane według swojego systemu wyłącznie we własnej firmie w Halle a.S., ma ......" Równolegle do ksiąg adresowych Hanau, książki adresowe [22] miasta Halle/S. oceniane. Działalność Bohmeyera w dziedzinie zegarmistrzostwa elektrycznego rozpoczyna się w Halle/S. w 1885 roku i sięgają 1950 roku. Szczególnie interesujące są lata 1891-1893, podczas których Bohmeyer przebywał w Hanau. Na lata 1891/92 powstaje fabryka zegarów Bohmeyers w Halle przy Forsterstr. 16, wspomniany. Do roku 1893 nie ma żadnych śladów manufaktury zegarków Bohmeyera w Halle, a od 1894 r. manufaktury przy Forsterstr. 40. Zegary elektryczne Bohmeyera z tego krótkiego okresu produkcji w Hanau są niezwykle rzadko spotykane. Jednak szczęśliwy zbieg okoliczności dał mi zegar niewolników z zakładu produkcyjnego w Hanau. Ten zegar podrzędny jest bardzo podobny do zegara pokazanego na rysunku 6. Uderzającą cechą jest podstawa zegara, zaprojektowana jako statyw. Tym razem wszystkie części wykonane są z drewna. Sam mechanizm zegarowy nosi sygnaturę: Bohmeyer / Hanau DRP A. 2028. Jest to bezszumowy mechanizm przełącznika krokowego dla spolaryzowanych impulsów minutowych zegara głównego. Bohmeyer pisze w swojej książce [17], że na tego typu mechanizm zegarowy został zgłoszony patent, który jednak nie został jeszcze przyznany w 1892 roku. Ze względu na poufność, powiązany mechanizm zegarowy slave nie jest opisany bardziej szczegółowo. Śledztwo w urzędzie patentowym wykazało, że Bohmeyer nie otrzymał ochrony patentowej na ten ruch, a jedynie wzór użytkowy DRGM. Niemal identyczny model zegara wtórnego z sygnaturą: Bohmeyer / Halle jest ostemplowany powiązanym DRGM 18 168.

Wszystkie informacje pochodza ze strony

UH Sammler-Ecke, Schraven Uhren der Gebr. Rabe Teil 1 Artikel (uhrenhanse.de

DRP 325 113 dated 1885 Gberudder Rabe

DRP 401 065 dated 1889.

.1885-06-12 Elektrischer Antrieb bei Torsions- und Rotations-Pendeln

Gebr. Rabe, Hanau a. M. Direkt angetriebenes Torsionspendel

DRP 35.448

.1885-05-24 Torsions- bzw. Rotationspendel mit elektrischem Antrieb

Gebr. Rabe, Hanau a. M. Zusatz zum DRP 31362 vom 21. August 1884

DRP 39.589

.1886-10-02 Elektrischer Antrieb bei Torsions- und Rotations-Pendeln

Gebr. Rabe, Hanau a. M. Zusatz zum patent No. 35123 vom 12. Juni 1885

DRP 31.362

1884-08-21 Torsionspendel mit elektrischem Antrieb

Gebr. Rabe, Hanau a. M. Direkt angetriebenes Torsionspendel

42.D.R.P 39589 z 02 Październik roku 1886 dla Gebruder Raabe (1886-1892) na zegar z wahadłem torsyjnym naped sprężynowy i napęd na bazie patentu Jehlina oczywiście nielegalnie

Ten patent zastapil wcześniejszy przyznany Hanauer Elektrische Uhrenfabrik Steinhauer Rabe w Hanau w 1885 roku (1884-1888)

43.Electric rewind torsion pendulum clock, Heinrich Rabe Patent DRP 31362, DRP 35123,DRP 39589

44. 1887 rok angielski Patent 011 191 in England dla Hanauer Uhrenfabrik

45.Patent 401 065 in Amerika Verbesserung des DRP 039 589 der Gebrüder Rabe

46. DRP 31 362 in der DUZ DRP 35 448 Aufbau des elektrischen Pendelantriebes nach US Patent 325 113

47.Patent DRP 039 589 und wird detailliert in US-Patent 401 065

35_002351 Torsionspendel Rabe DE.pdf 38_002770_Torsionspendel_Hanauer_DE.pdf