Kilka wersji kurczaka. Te po prawej są z końca produkcji (metalowe wskazówki, inaczej rozmieszczone indeksy).
Wersja na cyrylicy z końca produkcji trafia bardzo rzadko.
Starsza jest po prawej.
Ebonitowa płyta tylko ta ciemna, światła to już plastyk.
Logo na tarczy to СЧЗ (Сердобский часовой завод), stara nazwa Majaka.
Na tarczy stara i nowa nazwa fabryki, więc rok produkcji +- 1965
P.S. Ogólne prawidło dla radzieckich zegarków, im bardziej uproszczona/mniej jakościowa konstrukcja, tym produkcja bliżej rozpadu ZSRR
Ta wersja Slavy zawsze miała nogę, wystarczy poszukać w dole ramki 2 otworów na srubki.
Slava to budzik i w przeciwieństwie do radzieckich Mołni i Agatów nigdy nie był fabrycznie montowany w zdobionych obudowach z kamienia lub metalu, wszystkie takie przeróbki to twórczość właścicieli.
Zazwyczaj takie przeróbki nie mają rozwiązania dla przyciska budzika i strasznie niewygodne nakręcanie od tyłu, a musiał on być nakręcany każdego dnia (jego rezerwa chodu 36 godzin).
Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.