Gainful

Cześć. Przedstawiam wam mojego Wylera z mechanizmem Wyler 17, bardzo długo polowałem na coś ciekawego z tej firmy i opłaciło się. Jest on jednym z pierwszych posiadających incaflex i „klatkę” a kamienie w szatonach i autorska mikroregulacja są wisienką na torcie. Przy okazji zapraszam na mój krótki referat. Bez problemu można znaleźć podstawowe informacje o zegarkach Wyler i Incaflexie w tym też o słynnym rzucie zegarkiem z wierzy Eiffla (1931 i 1957) i w zasadzie na tym koniec, ciężko o jakieś informacje techniczne z początków firmy ale udało mi się jednak coś znaleźć. Paul Wyler złożył dwa szwajcarskie patenty w 1927 roku (patent CH120553) i 1930 roku (patent CH146039) opisujące jego innowacyjny system ochrony przed wstrząsami który WYPRZEDZIŁ Incabloc. Początkowo nie nazwał swojego systemu „Incaflex”, ale zarejestrował trzy nazwy handlowe odnoszące się do tego wynalazku w języku niemieckim, francuskim i angielskim: Wyler Bruchsicher, Wyler Incassable i Wyler Unbreakable. Stąd „Incassable” na tarczy. Pierwszy bardziej znany patent opisywał balans z charakterystycznym incaflexem który składa się z dwóch zakrzywionych, elastycznych ramion osadzonych po obu stronach balansu, połączonych na poziomie osi, co miało na celu absorbowanie wstrząsów (zdj. nr 7 po lewej z patentu i zdj. nr 8 późniejsza wersja zastosowana w tym werku). Drugi patent opisuje swojego rodzaju klatkę która otacza koło balansowe ze wszystkich stron, aby ograniczyć zakres jego ugięcia względem osi, a tym samym zapobiec zbytnim przeciążenią i deformacji (zdj. nr 7 po prawej). Ugięcie w dół jest ograniczone przez pierścień/platformę złożony z dwóch elementów otaczających oś. Jedną połowę pierścienia tworzy półmostek kotwicy(na rysunku b1), a drugą połowa składa się z mosiężnego łuku(b) o tej samej wysokości przykręconego dwiema śrubami(a). Ugięcie obręczy jest ograniczone na boki przez mosiężny pierścień(c), który otacza koło balansowe od zewnątrz; pierścień ten jest najbardziej widoczną częścią klatki. Jednakże oscylacja koła balansowego musi być również ograniczona w górę. Jest to realizowane przez półmostek balansu(d), koło minutowe oraz przez półkoliste wypustki(e) na mostku przekładni chodu(f). Kolejną ciekawostką jest zabezpieczenie kotwicy przed wstrząsami, tu wykonano nacięcie na półmostku kotwicy co widać na zdjęciach oraz nacięcie wokół łożyska kotwicy co miało w jakimś stopniu uelastycznić/uodpornić kotwicę na drgania i uderzenia (ciężko to uchwycić na zdjęciu ale pięknie widać od strony tarczy zdj. 9). Mechanizm ten występował w trzech wersjach: podstawowej bez żadnych zabezpieczeń, z incafexem i klatką ale bez zabezpieczenia kotwicy, oraz full set jak u mnie 🙂 Podsumowując modyfikacje balansu można uznać za genialną w swojej prostocie, jestem pewien że gdyby nie prawa patentowe szybko stałby się standardem w zegarkach. Natomiast klatka to już dość skomplikowany majstersztyk z którego częściowo zrezygnowani dopiero w późnych modelach Wylera. Warto zaznaczyć też że w dalszych latach nieco zmieniono ramiona balansu nadając im bardziej spiralny wygląd które za pewne lepiej spełniały swoją rolę. Źródło: uhrforum.de i nie tylko.

Cześć trafiła mi się Certina 260 w stali, jestem z niej bardzo zadowolony bo już dawno rozglądałem się za takim zegarkiem. Mam jednak problem z identyfikacją, zamiast standardowego GSTP jest litera B, może ktoś byłby w stanie powiedzieć mi coś więcej o tym oznaczeniu? Będę wdzięczny za pomoc.

Tak myślałem że to może być z wersji do niewidomych tylko że jeszcze takiej nie widziałem. Dzięki za rozwiązanie zagadki.

Witam, pomóżcie co tu jest od czego? Na pewno jest to jakiś składak bo tarcza późniejsza od mechanizmu, druga sprawa co to za koperta? Przyznam że takiej jeszcze nie widziałem, ciekawe że na przycisk jest otwierana luneta ze szkiełkiem, niestety tu jest urwana koronka a reszta wałka została. Może podzieli się ktoś ze mną zdjęciem jak powinna wyglądać koronka w tej kopercie? Albo może ma zbędną taką koronkę z wałkiem? 😉 (jeśli to w ogóle koperta od Mołni).

Tu przykład zapożyczony z forum, widać piękne bicie, a u nas wygląda to na ręczny grawer, pewnie jest na to jakieś wyjaśnienie, może właśnie uszkodzenie oryginalnego stępla pod koniec stosowania tego oznaczenia, nie wiem.

Bardziej mi chodziło o sposób nanoszenia logo, czemu wygląda jak robione ręcznie?

Tak wiem to wrak ale zobaczcie oznaczenia, początkowo myślałem że to oszustwo bo to grawer… ale nie miałoby to sensu z resztą nic na to nie wskazuje, może stempel uległ uszkodzeniu lub maszyna do jego obsługi i puszczono taką serię? Ten mechanizm to oczywiście przekładka z kieszonki bo produkcję urala rozpoczęto w 55r. Myślę nad renowacją na bazie Mołni z późniejszych lat produkcji, trochę składak wyjdzie ale to jest na pewno większa rzadkość a przy tym stanie i brakach ciężko wymyślić coś innego.

źródło: http://www.czwarty-wymiar.pl/viewtopic.php?t=30807

Dziś wstępnie wyczyściłem kopertę za pomocą szczoteczki i nie ma śladu chromowania, oksydowanie za to jest na wszystkich wewnętrznych powierzchniach, wewnętrzna strona bezela, wnętrze koperty, koperta w miejscach gdzie przykrywają ją dekle i bezel. Myślę że jeśli była oksyda na zewnątrz to się starła a resztę załatwiła korozja powierzchniowa, widać że zegarek był używany przez wieeele lat bo miejscami ryflowanie starło się do zera. Tak czy inaczej będzie oksyda na ciepło bo znalazłem gotowy proszek który się rozrabia z woda i gotuje w nim przedmiot, opinie ma bardzo pozytywne i jest bardzo prosty w użyciu.

Dziękuję za odpowiedź. No ja tam w ręcz przeciwnie pod bezelem czy deklami i na samej kopercie właśnie widzę resztki oksydy ale dziś jeszcze się upewnię i dokładnie przejrzę. Temat z tarczami widziałem, metoda super ale to chyba nie ten przedział cenowy żeby stosować tak wyszukane środki. Co do szkiełka pomyślę na koniec renowacji ale może się jakoś dogadamy

Witam, ponieważ czas to pieniądz kupiłem sobie taki oto zegarek żeby mieć co robić w nudniejsze zimowe dni a jest co przy nim robić. Tylko jak można się spodziewać mam dużo pytań do niego. Werk względnie sprawny, chociaż wskazówki były osobno, zwykle czyszczenie powinno wystarczyć. Kopertę planuje potraktować watą stalową a następnie oksyda na zimno. Tarcza niemiło mnie zaskoczyła bo widać że ktoś bardzo nieudolnie naprawiał zerwane mocowania, ubytki zrobię zaprawką do emalii a resztę zobaczymy po zdjęciu. Ale największym problemem jest dla mnie szkiełko, kompletnie nie wiem jak to powinno wyglądać, teraz było zamontowane szkiełko plastikowe które chyba było dociśnięte do tarczy pierścieniem, oryginalnie pewnie było szklane bo plastikowe zaczęto stosować od 1936 r. Tylko jak dobrać szkiełko szklane ? Dopasować nie mam jak bo w grę wchodzi tylko zakup przez internet a zdjęcie rozmiaru z plastikowego pewnie niewiele mi da bo mineralne ma inny brzeg. Może ktoś ma pomysł na to? Jeśli ktoś ma uwagi do tego co napisałem to jestem otwarty na opinie. Chciałbym też znać mniej więcej okres produkcji, pochodzenie, czy koperta oksydowana to coś „ciekawego”? Oczywiście wiem że to raczej dolna półka chociaż minimum 8 kamieni tam widzę

Czopy 702, resztę można 701. Ostatnio pojawił się 902 ktoś może coś o nim powiedzieć?

Kiedyś przeszedł mi koło nosa jak ktoś sprzedawał na fejsie. I nie daje mi spokoju chociaż dorwanie tego konkretnego modelu graniczy za pewne z cudem.

No ale to jest Poljot chyba że coś źle zrozumiałem

Tu mnie masz ten jest mój pierwszy ruski. Kupiłem go bo był bardzo tani i dostrzegłem w nim potencjał związany z paskiem nylonowym (co się komu podoba). A werk to 2614B http://www.ranfft.de/cgi-bin/bidfun-db.cgi?10&ranfft&0&2uswk&Poljot_2614B