SEIKO SLA 019

[Gość TigerBear]

No nie mów, że nie jest pocieszny ? 

 

 

Zaraz zaraz, a co Ty się z jakimś gościem całujesz ?   

[PiotrX 1082]

No nie mów, że nie jest pocieszny ? 

 

 

Zaraz zaraz, a co Ty się z jakimś gościem całujesz ?   

Pocieszny i miło wygląda ten nowy Tygrysek

 

To nie ja całuje się, a dwa emotikony, kolega był smutny

Edytowane 11 Lipca 2019 przez PiotrX

[Gość TigerBear]

Rozumiem, hihi

[PiotrX 1082]

O dokładności

 

SLA 019 napędzany jest mechanizmem 8L35, ten sam mechanizm pod nazwą 9S55 jest instalowany w Gran Seiko różnica polega na tym że nie jest on (9L35) wyregulowany tak jak w GS

 

W moim egzemplarzu dobowy odczyt chodu jest pomiędzy +6,1 do +6,8s/24h nosząc stale na ręce, jest to wartość stała od 6 miesięcy.

 

Jak widać Seiko nie przyłożyło się do regulacji, gdyby wyregulowali go i zniwelowali te +6s/24h było by całkiem przyjemnie

 

I tak nie jest źle bo dobowa odchyłka zwarta jest w 0,7s/24h i nie wykracza poza tą wartość, nie robi -3,2 aby potem przyspiesza do +3,2, pod tym względem mechanizm ten jest super dokładny , a że nie wyregulowany, to trza było kupić Grand Seiko 

Edytowane 15 Lipca 2019 przez PiotrX

[PiotrX 1082]

Kilka słów o kopercie i jej wykonaniu.

 

Nie zagłębiam się w cały proces szlifowania metodą  Zaratsu, a tylko przedstawiam zarys historyczny i finalny efekt  w postaci fotografii.

 

Foto moje (klikamy aby powiększyć), tekst wspólny z Internetem.

 

Wyjątkowa metaloplastyka produkowana przez wieki przez japońskich mistrzów jest znana z kunsztu, drobiazgowych detali i innowacyjnego zastosowania metali szlachetnych i unikalnych stopów. Powstały w X wieku żaden przedmiot nie uosabia tej świętej tradycji lepiej niż miecz samurajski.

 

 

Od kucia do polerowania, produkcja katany zajmuje co najmniej miesiąc, a miecz wysokiej jakości może zabrać 15 mistrzów sześć miesięcy na perfekcyjne wykonanie. Ostrze jest wypolerowane przez mistrza-specjalistę zwanego Togishi, który zazwyczaj spędza kilka tygodni, nadając stali tamahagane nieskazitelną, lustrzaną powierzchnię, używając specjalnych kamieni szlifierskich i polerskich przekazywanych przez rodziny od pokoleń.

 

 

Technika szlifowania Zaratsu wywodzi się z tej samej tradycji stosowanej podczas wytwarzania mieczy samurajskich. Polerowanie Zaratsu jest wykorzystywane przez rzemieślników do tworzenia ostro zdefiniowanych krawędzi i pozbawionego zniekształceń lustrzanego wykończenia, które są znakiem rozpoznawczym każdego zegarka wykonanego w tej technice.

 

 

Potrzeba trzech lat treningu, zanim rzemieślnik będzie wystarczająco wykwalifikowany, aby wypolerować każdą powierzchnię koperty i bransolety.

 

 

 

 

 

Tak to robi Seiko

Edytowane 16 Lipca 2019 przez PiotrX

[pablo122 1306]

Dzieki za tekst

[PiotrX 1082]

Dzieki za tekst

Tak trochę, aby nie przynudzać

Dla tych co tak ganią Seiko, może pokażą jak wykonane są ich koperty

[mario1971 64727]

Łał! Produkcja jednej wysokiej jakości sztuki trwa aż tak długo?

[PiotrX 1082]

Łał! Produkcja jednej wysokiej jakości sztuki trwa aż tak długo?

Prawie tyle co kolejka w R, hi, hi

[mario1971 64727]

Prawie tyle co kolejka w R, hi, hi

I za to Cię lubię - Kolego piracie

 

Żadnych dąsów czy zbędnej bufonady...

[PiotrX 1082]

I za to Cię lubię - Kolego piracie

 

Żadnych dąsów czy zbędnej bufonady...

A dla czego mam bufo - coś tam, i tak mam ładniejszy zegarek

Ale Twoja Omega podoba mi się barrrdzo

[mario1971 64727]

A dla czego mam bufo - coś tam, i tak mam ładniejszy zegarek

Ale Twoja Omega podoba mi się barrrdzo

Machniom?

[PiotrX 1082]

Machniom?

Jak zrobisz w nim szlify Zaratsu i będzie miał dobową odchyłkę 0,5s, to pomyślimy  

Oczywiście z dopłatą z Twojej strony     

[mario1971 64727]

Jak zrobisz w nim szlify Zaratsu i będzie miał dobową odchyłkę 0,5s, to pomyślimy

Oczywiście z dopłatą z Twojej strony     

Papier ścierny jaką musi mieć gradację?

[mario1971 64727]

Przypomniał mi się w związku z tym film "Ostatni Samuraj" z Cruisem

[PiotrX 1082]

Papier ścierny jaką musi mieć gradację?

Nie wiem, ale dowiem się

To bajki z mchu i paproci, podczas gdy oficjalna strona Grand Seiko pisze tak (https://www.grand-seiko.com/au-en/special/9f9s9stories/vol2/2/): 

 

 

Czyli fabryka kopert do Seiko kupiła szwajcarskie maszyny do polerki na których było wygrawerowane GEBR.SALLATZ, czyli bracia Sallatz, Sallaz czytane przez Japończyków brzmiało jak Zaratsu i stąd cała nazwa. Polerkę robi się właśnie taką maszyną jak na filmiku poniżej. Nie ma to nic wspólnego z techniką wytwarzania mieczy, chyba że japońscy płatnerze też sprowadzali elektryczne szlifierki ze Szwajcarii. Z tym szkoleniem Seiko nic nie podaje na stronie o 3 latach, ale wydaje mi się że tyle to trzeba by uczyć pracownika z dodatkowym chromosomem.

 

 

Kamienie do polerki mieczy zastąpili maszyną + ściereczki cape code

Strona o bajkach jest tu:https://howtospendit.ft.com/grand-seiko/204378-japanese-craftsmanship

[Gość TigerBear]

Fajnie się czytało Piotruś.

Zawsze czegoś ciekawego człowiek się dowie

[PiotrX 1082]

Fajnie się czytało Piotruś.

Zawsze czegoś ciekawego człowiek się dowie

Dzięki Robcio.

Tak ogólnie, bez wchodzenia w szczegóły.  

[Gość TigerBear]

Wystarczy.

Przyznam się, że nie miałem zielonego pojęcia, o procesie powstawania kopert.

Naprawdę wygląda to świetnie na zdjęciach.

[PiotrX 1082]

Wystarczy.

Przyznam się, że nie miałem zielonego pojęcia, o procesie powstawania kopert.

Naprawdę wygląda to świetnie na zdjęciach.

Jest dosyć sporo materiałów na ten temat.

Tylko topowe firmy szwajcarskie jeszcze stosują tą metodę, koszty przy polerowaniu Zaratsu są wysokie, a wiadomo jak cenna jest roboto-godzina w Szwajcarii.   

[Master Yoda 2171]

Ja podaję źródło do oficjalnej strony Grand Seiko. Jak tam wg ciebie kłamią to chyba już jesteś w stadium nieuleczalnym.

Nie był bym tak radykalny w osądach.

Użyto stwierdzenia "wywodzi się z tej samej tradycji"(nie, jest kontynuacją znanych technik japońskich zaratsu) , a nie jest chyba tajemnicą że techniki metalurgiczne w Japonii stoją na wysoki poziomie, a obróbka metali i wytwarzanie z nich precyzyjnych narzedzi to ich dobro narodowe od setek lat, podobnie jak Szwajcaria znana jest z Milki, krokusow i współpracy ze wszystkimi rezimami świata jako "bank zrabowanego dobra".

[mario1971 64727]

Japończycy uczestniczyli natomiast w Osi Zła,  razem z Włochami i oczywiście Trzecią Rzeszą 

[Master Yoda 2171]

....Szwajcarzy należą do najbogatszych mieszkańców globu. Wszystko, co „szwajcarskie” stanowi synonim precyzji, luksusu i stabilności, czasem snobizmu.Statystyczny obywatel dysponuje majątkiem wartym blisko pół miliona dolarów. Przy obecnym kursie franka to ponad dwa miliony złotych. Bogaci Szwajcarzy za źródło sukcesu finansowego swego kraju uznają brak przez lata prawa patentowego, konkurencję podatkową między kantonami, odsetek imigrantów, jeden z najwyższych na świecie, oraz na wskroś wolny handel.

Emocje zawsze wzbudzały słynne, wręcz mityczne rezerwy złota. Ile wynoszą? W latach 90-tych Szwajcaria posiadała prawie 2600 ton złota. W 2000 roku przepisy dotyczące rezerw uległy zmianie, Narodowy Bank (Schweizerische Nationalbank) mógł sprzedać część zmagazynowanego złota. Obecnie Szwajcaria posiada 1040 ton złota, co odpowiada 10-ciu procentom rezerw finansowych kraju.Gian Trepp, szwajcarski dziennikarz, autor cenionych publikacji, w swojej książce: „Bankgeschäfte mit dem Feind. Die Bank für Internationalen Zahlungsausgleich im Zweiten Weltkrieg. Von Hitlers Europabank zum Instrument des Marshallplans”opisuje proces sprzedaży przez centralny bank III Rzeszy (Reichsbank) znacznych ilości złota szwajcarskiemu bankowi narodowemu (SNB). Operacje odbywały się aż do końca wojny. Należy wspomnieć, że w czasie II wojny światowej złoto stanowiło jeden z najistotniejszych elementów podczas realizacji wszelkich transakcji finansowych.

Złoto jest bardzo cennym i „wdzięcznym” metalem. Występuje pod wieloma postaciami. Biżuteria, złote monety czy też sztabki można wtórnie przetopić, przetworzyć w taki sposób by zatrzeć jakiekolwiek ślady jego pochodzenia. W czasach wojennych cenny kruszec zyskał nowe życie, złoto stało się ulubionym środkiem płatniczym na całym świecie. Wymiana na dewizy sprawiała, że wszelkie operacje płatnicze w znacznym stopniu uległy usprawnieniu. Krajem, który leżał w centrum wydarzeń finansowych była rzecz jasna Szwajcaria. SNB kupował złoto z różnych źródeł, to trafiało do skarbców od aliantów, w tym przypadku jego pochodzenie nie nasuwa wątpliwości. Inaczej przedstawia się historia transportów złota pozyskanych od Reichsbanku. Trudno oszacować ile kruszcu trafiło do Szwajcarii w wyniku rabunkowej działalności wojennej, a ile stanowiło rezerwy sprzed roku 1933 oraz zasoby uzyskane przed wybuchem wojny w legalnych transakcjach.

Metody „pozyskiwania” złota były rozmaite. Długą listę środków przemocy państwowej otwierają przepisy podatkowe, dewizowe oraz gospodarcze funkcjonujące podczas stanu wojennego. Stosowane były wobec obywateli niemieckich oraz osób pochodzenia żydowskiego przebywających na terenie Niemiec. Wybrane grupy osób fizycznych oraz prawnych były zobowiązane do oddania złota i dewiz.

Ustawy norymberskie sprawiły, że powszechna stała się konfiskata złota, biżuterii i innych metali szlachetnych. Ustawodawstwo rasowe formalnie pozwalało na rabunek ludności żydowskiej oraz stosowanie środków przemocy na mieszkańcach terenów okupowanych. Złoto było pozyskiwane od żywych i martwych, w gettach, obozach oraz przy masowych rozstrzeliwaniach, w tym także od osób nieuleczalnie chorych i pacjentów zakładów psychiatrycznych. W ramach akcji T4 prowadzonej w latach 1939–1944 polegającej na fizycznej „eliminacji życia niewartego życia” mordowano chorych na schizofrenię, niektóre postacie padaczki, otępienie, pląsawicę Huntingtona, a także stany po zapaleniu mózgowia. Zabite zostały osoby niepoczytalne, chorzy przebywający w zakładach opiekuńczych ponad 5 lat, oraz ludzie z niektórymi wrodzonymi zaburzeniami rozwojowymi.

armia niemiecka zajęła Paryż i ustanowiono marionetkowy rząd Vichy Berlin odzyskał brukselskie złoto. Wobec sprTony złota, biżuterii, złotych obrączek ślubnych, zegarków, oprawek okularów i oczywiście zębów trafiały do głównego urzędu SS do spraw gospodarczych i zarządzania SS-Wirtschafts – und Verwaltungshauptamt (SS-WVHA). Zagrabione mienie wędrowało następnie celem przetopienia do mennicy lub Reichsbanku.

Złoto III Rzeszy pochodziło także z rezerw banków centralnych państw okupowanych. W 1938 roku Niemcy przejęły te pochodzące Austrii i Czechosłowacji. Polskie rezerwy złota w ilości 75 ton udało się jeszcze we wrześniu 1939 roku wywieźć w dramatycznych okolicznościach przez terytorium Rumunii i Turcji do Francji. Charakterystyczne dla nazistowskich Niemiec były działania mające na celu utrzymanie pozorów legalności. Niemcy wymuszali od zarządów banków pisemnych oświadczeń transferu dóbr do Reichsbanku. Belgia starała się uratować rezerwę złota, zarząd banku centralnego tego kraju nie ugiął się pod presją nazistów. Belgijskie zasoby wywieziono do Francji, jednak gdy zeciwów władz Belgii złoto przetopiono na sztabki typu niemieckiego, opatrzono sygnaturami Reichsbanku i wybito wsteczną datę 1938 r. III Rzesza była nienasycona o czym świadczył zagrabiony majątek. Niemcy przejęli rezerwy Francji o wartości 225 mln dolarów, Holandii – 163 mln, Węgier – 32 mln, a także innych krajów: Jugosławii, Grecji czy Norwegii. Pod koniec wojny do Reichsbanku trafiły też zasoby włoskie, ich szacowana wartość wynosiła 100 mln dolarów.Rola Szwajcarii w wielkiej machinie wojennej III Rzeszy jest bardzo ponura. Wizja Adolfa Hitlera zakładała wymianę zawłaszczonego złota na walutę, a za pośrednictwem szwajcarskich banków miały być rozliczane olbrzymie transakcje zakupu surowców wojennych. Należy także wspomnieć, że Szwajcaria produkowała dla Niemiec broń oraz amunicję. Podczas wojny neutralne, wydawać by się mogło, państwo prowadziło politykę daleką od neutralnej.W 1943 roku Carl A. Spatz, dowódca operującej w Europie amerykańskiej 8. Armii Lotniczej utracił nad terytorium Francji kilka bombowców należących do jego eskadry. Napisał list do Cordella Hulla, sekretarza stanu USA. Spatz miał skarżyć się, że naloty na niemieckie obiekty przemysłowe mają niezadowalającą skuteczność. Najważniejsze fabryki były bowiem rozlokowane na terenie Szwajcarii, zaś ta, mimo neutralności zachowywała się wobec USA agresywnie i nieprzychylnie.

Działo się to w tym samym czasie, gdy tysiące transportów żydowskich ciągnęły w kierunku obozów zagłady.BBC wyemitowało dokument, w którym szwajcarski kolejarz Otto Frei opowiada mroczną historię niemieckich pociągów, które przez terytorium Szwajcarii, bez najmniejszego sprzeciwu władz, wiozły francuskich i włoskich Żydów do Auschwitz. Znakomity dokument piętnuje hipokryzję Szwajcarów. Frei twierdził, że mieli pełną świadomość tego, jakiego typu były to pociągi. Kolejarze zobowiązani byli do dyskrecji i jak najszybszego wyprowadzenia składów poza granice kraju.

Połowa 1943 roku to moment, w którym nazistowska elita zaczęła przenosić z Niemiec do Szwajcarii zarobione podczas wojny i okupacji pieniądze. Bezpośrednią przyczyną tego stanu była klęska pod Stalingradem i na Łuku Kurskim. Gigantyczne koncerny, takie jak Bosch, Siemens i Krupp, za pośrednictwem Szwajcarii przesyłali miliony marek do filii swoich zakładów w Ameryce Łacińskiej. Niemieckie ministerstwo spraw zagranicznych, różnego typu instytucje np. RSHA utworzyły na terenie kraju tajne fundusze.

W 1944 roku Heinrich Himmler znosi zakaz wywozu kapitałów z III Rzeszy. Przelewy zaczynają płynąć szerokim strumieniem. W stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii budzi zainteresowanie pochodzenie aktywów trafiających na konta szwajcarskich instytucji. Tajne służby w ramach operacji „Safeheaven” prześledziły kierunki i kwoty na jakie opiewały przelewy. Podczas wojny Niemcy poza oficjalną wymianą handlową ulokowali na tajnych szwajcarskich kontach ponad 6 mld dolarów. Dzisiaj stanowiłoby to sumę ponad 60 miliardów.Prawnicy do dzisiaj toczą batalię o odzyskanie majątku zrabowanego przez nazistów. Jest ukryty w Szwajcarii. Przedmiotem roszczeń nie jest tylko złoto nazistowskie. Tajemnicą owiane są dane dotyczące setek tysięcy kont z oszczędnościami Żydów, których krewni ocaleli z holocaustu. Zdarzały się absurdalne sytuacje, w których Szwajcarzy przez lata odmawiali wypłat, żądając aktów zgonu ludzi zagazowanych w komorach i spalonych w piecach krematoryjnych.

Parlament Szwajcarii we wrześniu 1996 roku wszczął dochodzenie w sprawie wszystkich transakcji finansowych z nazistami. W tym samym momencie Amerykanie zagrozili zamrożeniem kont banków szwajcarskich afiliowanych przy Wall Street. Pod naciskiem środowisk międzynarodowych 18 sierpnia 1998 r. Szwajcaria podpisała międzynarodową umowę, w której zobowiązywała się do wypłaty potomkom ofiar Holokaustu ćwierć miliarda dolarów w trzech transzach..."

Żenujące, prawda ?

  

Ktoś, coś, z kolegów podda w komentarz ?

Ciekawe jakie złoto używają do produkcji kopert w zegarowych....

Zapomniałem, prawo do głosowania w tym światłym, demokratycznym kraju na całym terenie kobiety uzyskały w 1990 roku.

[tarant 2971]

Dajcie spokój. Japończycy robili dobre miecze z wysokowęglowej, parszywiejącej strasznie z czasem (i w miarę kolejnych szlifowań: wyłażące rozlaminowania, warstwy węgla itp). Resztę technologii mieli zamrożone do końca XIX wieku na poziomie europejskich z wieku XVI (w tym zegarmistrzowską). Jak mieli czas na pucowanie proszkiem ze zmielonych bawolich rogów, to już ich (...).

 

Szukam jeszcze ochotnika na udowodnienie ciągłości historycznej firmy Czapek & Cie...

[Master Yoda 2171]

Co nie zmienia faktu, że cały szlif nie jest jakąś tajemną sztuką, jest robiony na szwajcarskiej maszynie których z racji kraju pochodzenia używa się zapewne powszechnie wśród szwajcarskich producentów. Natomiast nazwa ma taki sam rodowód jak polska "boszka" AKA szlifierka kątowa czy "adidasy". W wątku Omegi fanboy Seiko, autor tego wątku pisał, że szlifów "Zaratsu" nie ma co w ogóle porównywać do tego co robią szwajcarzy, podczas gdy okazuje się że to zwyczajne jechanie szlifierką które można zobaczyć na filmach prezentujących wykończenie koperty u każdego większego szwajcarskiego producenta.

Trywializujesz, upraszczasz i sprowadzasz, bądź co bądź sztukę rzemieślnicza do poziomu "a ja ze szwagrem w garażu.."

A to nie jest prawdą.

Obojętnie kto wykonuje takie szlify, Niemiec, Szwajcar czy Japończyk musi być osoba wyspecjalizowaną w zagadnieniu.

 

Choć nie zglebialem tematu, jakoś nie przypominam sobie by jakiś szwajcarski producent chwalił się tą techniką..

Kiedyś czytałem że z racji braku wykwalifikowanych pracowników i wysokich kosztów zarzucono ta technikę w Szwajcarii.

A tak zwane "jechanie szlifierką" ma się tak do rzeczywistosci jak gdyby ktoś pracę informatyka nazwał "zwykłe klikanie w klawisze, dziecko to potrafi"

Edytowane 16 Lipca 2019 przez Master Yoda