Myyszy

„54” wydaje się bardziej pancerny. Grubsze czopy, większe zęby. Cały werk jest wyższy. Do tego sprężyna jest mocniejsza. „24” to moim zdaniem bardziej delikatna i zminiaturyzowana „54”. Ma kilka zalet - lepiej skonstruowany wychwyt, często balans z możliwością regulacji neutrum, ale z jakością bywa różnie. Pewnie to też kwestia skali produkcji. „24” natłukli ponad 130 milionów... Co jest też swego rodzaju zaletą - tych werków jest dużo, są tanie i zawsze da się poskładać dobrze chodzący egzemplarz.

Wreszcie wyszykowałem UMF 54. Jestem zachwycony tym werkiem. Jest prosty i toporny niczym przeskalowany budzik. I wygląda na niezniszczalny: Wpakowany jest w ciekawie dzieloną kopertę - werk jest zamocowany w głęboko tłoczonym deklu, a koperta ze szkiełkiem i z uszami do paska zamyka to wszystko od góry. Werk można wymontować razem z wałkiem i koronką. Do tego ma moim zdaniem bardzo ładną tarczę i z tym brązowym paskiem wygląda naprawdę ładnie. A tak wygląda na ręku. Dobrze się nosi, i chodzi całkiem dokładnie. Jeszcze go doregulowuję, ale powinno się dać zejść poniżej minuty na dobę. Moim zdaniem jak na tak starego buksiaka do przyjęcia.