AspirantS

Kwestia gustu. Ja wyżej niż Kresa oceniam jednak Sapkowskiego i Roberta Wegnera. Co więcej przedkładam Trylogię husycką nad Wiedźminem. Co nie znaczy, że Kres jest literaturą słabą. Niestety jest nierówny. Ale "Pani dobrego znaku" jest świetna. A na "Grombelardzkiej legendzie" należy się uczyć jak kreować nastrój opowieści. Ponadto nie mamy znów tak wielu polskich pisarzy fantasy i sf, by umniejszać talent Sapkowskiego. Poprzez porównanie zawsze będzie w czołówce. Żeby nie było, że czytałem tylko to co powyżej, to polecam np.: "Pana lodowego ogrodu" Grzędowicza, "Achaję" Zemiańskiego Cykl Piastowski - Cherezińskiej Sagę o zbóju Twardokęsku - Brzezińskiej "Czterdzieści i cztery" Piskorskiego

Finał "Dzieci czasu" powinien zrekompensować spadek zainteresowania w 2/3 powieści.

"Dzieci czasu" - A. Tchaikovsky. Wywołuje arachnofobię i leczy z arachnofobii. Lekkie SF, przyswajalne dla każdego, oparte na pomyśle starym, ale podanym w sposób oryginalny, z intrygującym "czynnikiem" przewodnim.

Michael Douglas miał wtedy świetną serię. Praktycznie następujące po sobie: "Upadek", "Duch i Mrok", "Gra", "Morderstwo doskonałe".

Cykl "Kulawe konie" Micka Herrona. Pierwowzór literacki serialu, w którym główną rolę gra Gary Oldman. Jeśli ktoś szuka łatwo przyswajalnej, ale niegłupiej narracyjnie powieści szpiegowskiej, to polecam. Obraz pokazujący, że współczesne szpiegostwo nie różni się tak bardzo od tego z czasów zimnej wojny. Każda służba wywiadowcza to banda cynicznych krętaczy, karierowiczów i egoistycznych drani. A kolega z MI5 niekoniecznie jest twoim przyjacielem. Jakoś kupiłem tą wizję, bez nadętego bohaterstwa i obowiązkowych happy endów. Za to powieść prowadzą dobrze nakreślone i ciekawe postaci. Np. czy zastanawiałeś się co zrobić ze starym szpiegiem, który ma głowę pełna niewygodnych tajemnic, a właśnie cierpi na demencję i paple na prawo i lewo co mu się przypomni z przeszłości? Warto spróbować czy to wasza bajka. P.S. Lektura dobra na wyjazd urlopowy.

"Mrugnij dwa razy" - Prime video. Ciekawe. I na trochę zostaje w widzu.

Trzy miesiące temu na lotnisku w Balicach widziałem, jak przetrzepali młodemu człowiekowi plecak. Na dnie znaleźli nożyczki biurowe. Pewnie sam właściciel o nich nie pamiętał. I od razu sprzęt poszedł do kosza.

W kategorii miniseriali warto sięgnąć po "The spy". Trudno uwierzyć ale S. B. Cohen ( czyli Borat) zagrał poważną, dramatyczna rolę. I zrobił to przekonująco i udanie. Nie poznacie gościa.

"Świt ameryki" - właśnie odhaczyli najlepszy miniserial 2025 r.; ciężko będzie to przebić. - Netflix "1888" - SkyShowtime "Lioness" - SkyShowtime "Lady love" - naprawdę dobre - Max "Długa noc" - Max "The offer" - jak kręcili "Ojca chrzestnego"; ale to nie jest dokument; jeden z najlepszych seriali jakie widziałem w 2023 r. I oczywiście "Pingwin" - diament 2024 r.

Moja żona odpadła po trzecim odcinku. Ja mam mieszane uczucia. Czy warto brnąć dalej?

Jeśli mogę polecić coś zaskakującego to serial "Dyplomatka" ( Netflix). W życiu bym się za to nie zabrał. Ale żona się uparła. I nagle coś co miało być komedią romantyczną zamieniło się w thriller szpiegowski. Czasem trochę naiwny, ale bardzo wciągający. Rufus Sewel w roli "żony" tytułowej dyplomatki zżera ekran. Ale najlepsze są dialogi. Wreszcie coś inteligentnego i z polotem. Póki co nic nie przebiło serialu "1883". Perfekcyjna gra na emocjach. Na marginesie - T. Sheridan występuje chyba w nowym sezonie "Lioness" jako dowódca grupy uderzeniowej z pierwszego odcinka, urządzającej rajd po Meksyku.

Na przestrzeni ostatniego miesiąc obejrzałem cztery filmy, które za mną "chodziły": 1) "Civil war" Bardzo dobre kino. Nawiązanie do amerykańskiego modelu kina drogi. W mojej ocenie udana formuła mini etiud, pokazujących różne podejście do toczącej się wojny domowej, różne postawy moralne i amoralne. Bardzo dobre rozegranie docelowego "ostatniego wywiadu z prezydentem" w scenie finałowej. Jako, że ostatnio zobaczyłem również serial "DEVS", to trzeba przyznać, że Garland nadaje swym dziełom pewien niepokojący sznyt. 2) "Strefa interesów" Pozycja obowiązkowa. Każdy powinien zobaczyć ten film i wyrobić sobie własne zdanie. Film oddziaływał na mnie emocjonalnie w słabszy sposób niż założyłem. Może dlatego, że nie oglądałem go w kinie i efekty akustyczne nie były odpowiednio uwypuklone. Ale i tak wiele scen jest wstrząsających. Kontrasty z jednej strony są prostym i ogranym środkiem, ale w tym przypadku działają mocno. Wielką zaletą jest wprowadzenie języka niemieckiego jako jedynego w filmie. Patrząc na kompletne ignorowanie przez "rasę panów" służby domowej, miałem nieodparte porównanie z przedmiotowym traktowaniem niewolników na plantacjach w Stanach Zjednoczonych przed wojną secesyjną. Czasy się zmieniają, a ludzie nie... 3) "Boże ciało" Dotarłem do tego filmu z dużym opóźnieniem. I nie wiem o co te halo. Film przewidywalny, niezbyt odkrywczy. Przesłanie miejscami mocno łopatologiczne. Kreacje aktorskie dalekie od wybitności. Rozczarowałem się. A może po prostu nie lubię polskiego kina, które próbuje być głębokie moralnie. 4) "Duchy Inisherin" Dziwny film. Opowieść o samotności, depresji, tolerancji, popadaniu w dziwność. O potrzebie ucieczki. Niebezpieczeństwie izolowanego życia w małej społeczności. Film właściwie bez końca. Przypominający oniryczny majak. A z drugiej strony wypełniony dobrym aktorstwem. Colin Farrell w świetnej formie.

W swoim czasie przeszedłem przez prawie cały Cykl Piastowski, ale największe wrażenie Bunsch zrobił na mnie w zupełnie innych klimatach antycznej Grecji - Trylogia: "Olimpias", "Parmenion", "Aleksander".