Paul Hellmuth

[Yahagi 1834]

Mam tego świadomość. Gdyby szczątki informacji o UTH porównać do puzzli 1000 elementów, to uważam, że obecnie udało się dopasować ledwie kilkanaście, a i z pośród nich nie do końca jest pewność, czy wszystkie one są one już we właściwych miejscach. 

Ta wiedza - to trochę taka archeologia. HHSchmid przy ogromie pracy włożonej w swoje dzieło - też nie ustrzegł się błędów i nietrafionych interpretacji. Dysponował określonymi źródłami i na ich podstawie starał się wyciągać wnioski. Niektóre z nich okazały się nietrafne. Przy kolejnych 'odkryciach archeologicznych' trzeba było i nadal trzeba je korygować. 

Zarówno jego dzieło jak i mikrolisk nie są pozbawione błędów. To nie są dogmaty - warto o tym pamiętać. Ale nie świadczą one o 'niechlujności warsztatu', tylko są one adekwatne do obowiązującej wiedzy. A ta cały czas narasta. UTH już wymaga korekty ale i - to ważne - jest materiał do uzupełnienia. Wcale się z tym nie kryję, nie wstydzę tego, że pewne rzeczy trzeba poprawić ... wręcz przeciwnie. Fajnie że informacji przybyło i że można się nimi podzielić. 

[Młot Thora 129]

W dniu 9.04.2024 o 19:50, Anansi napisał(-a):

Tego typu prace są skazane na "wydanie kolejne, poprawione i rozszerzone". Wiesz o tym Ty, wie Tomasz*, wiedział H.H. Schmid.  Tylko niekiedy nowe dane napłyną w ciągu kilkunastu miesięcy, czasem jednego życia nie wystarczy. Na przykład dane o wytwórni braci Resch udało się zebrać w ciągu kilku lat  i od kilku lat nowych już prawie nie ma, przynajmniej jeżeli chodzi o materiały archiwalne. Jakby to co istniało, już zeskanowano. Nadal nie wiadomo jak wyglądały ich zegary kominkowe, popularne "blaszaki", zegary z długą rezerwą chodu. No, może potencjalnie reschowe dwie centralne sekundy się pojawiły. 

 

*Tomasz z Poznania

 

Piotr, zgadzam się całkowicie, że tego typu pozycje są skazane na aktualizacje co ileś lat. Ja cały czas myślę o wydaniu książki o Beckerze w wersji angielskojęzycznej. Ta, która wyszła  jak wiesz była już przetłumaczona na angielski, ale czas pandemii nie sprzyjał wydawaniu książek. I tak jakoś zeszło, a od tego czasu też sporo się zmieniło. Pojawiły się nowe zegary, nowe informacje. Na przykład po wydaniu książki  udało mi się bezspornie  ustalić nazwiska dwóch zegarmistrzów, którzy prowadzili swoje zakłady w Oleśnicy w czasie kiedy Becker pobierał nauki zegarmistrzostwa, i nie są to Kulbe. Udało się ustalić wielkość produkcji do czasu podpisania kontraktu z pruską pocztą i jeszcze inne. I w końcu udało mi się udokumentować zegar, który został wykonany przez  Gustava Beckera, w latach 1849-50, prawdopodobnie jeszcze w pierwszej lokalizacji firmy w Świebodzicach przy ulicy Bahnhofsstrasse nr 257a, w domu należącym do mistrza murarskiego Päslera. Tych informacji trochę jest i teraz trzeba to wszystko przeredagować, poprawić, opracować. Nie ukrywam, że ruszyłem z aktualizacją, ale kiedy trafi do druku to nie wiem.

Edytowane 10 Kwietnia przez Młot Thora

[Yahagi 1834]

Dotarł. Trochę informacji przyniósł ze sobą... Będzie materiał do analiz. 

 

 

 

[PM1122 1703]

Oooo ,, zielony "

[Yahagi 1834]

13 minut temu, PM1122 napisał(-a):

Oooo ,, zielony "

nooo... taki miał być

 

[PM1122 1703]

To kolorów przybywa   ..... tylko , że te ,, rude " , jeszcze są do rozgryzienia .

[Yahagi 1834]

Kilka spostrzeżeń:

Wyjątkowo lekkie i delikatne wahadło. Bardzo drobny/mały haczyk górnego okucia. Tak mały, że nie zahacza na zwykłej sprężynce, która innym wahadłom nie sprawiała problemów. 

Szyby wyglądają na oryginalne, ale są... niebieskie...(sztuczne światło... ale odrobinę widać). Pierwszy raz takie coś widzę. 

Na zielonej tarczy i na soczewce wahadła - jakaś ręka wypisała na czerwono 676. Nie wiem czy to 'pierwotne', czy na 'etapie czasu' takie coś zaistniało. Trochę inna sygnatura... nie ma napisu dokoła numeru. 
Wewnętrzne elementy mają nabite ... 676  
Sekundnik - bardzo delikatny i inaczej zrobiony niż u innych producentów. 

 

Skrzynia w mazerunku ... takim dość intensywnym. Gościowi, który to pakował - urwałbym głowę... przykleił wahadło do placów taśmą klejącą. Zrobię jutro zdjęcia pionizerów. Są dla odmiany bardzo duże. Może ktoś skojarzy podobne. 

 

 

[PM1122 1703]

Noo, ciekawe, ciekawe. 

....., a za taśmę, to bym.... 

Jak mi na politurę, to ją jakoś poprawię, ale mazerunek. 

Edytowane 15 Kwietnia przez PM1122

[JASI 1066]

Piękna trójca - trzy Hellmuthy obok siebie, 

jest się z czego cieszyć. 

 

Pozdrawiam Jacek 

[Yahagi 1834]

No i jeszcze 2 photo. 

Pionizer ma gałę o średnicy 22 mm. Duży... Może ktoś spotkał już taki... 

 

Podobnie jak wychylnik ... Ten ma nieco ponad 8 cm w poziomie. Też duży... nawet bardzo. 

 

[yaro 65 55]

3 godziny temu, Yahagi napisał(-a):

Pionizer ma gałę o średnicy 22 mm. Duży... Może ktoś spotkał już taki... 

J.Franke takie stosował , mam w kilku zegarach ,

też dorabiałem brakujące wg. oryginału.