Oled

Cześć koledzy! Zegar ten został opublikowany na rosyjskim forum.

"Just another brick in the wall" (c) Numer jest trudny do zauważenia wygląda jak 34XXX

Dzień dobry koledzy! Odnośnie datowania mechanizmów W278 i innych. Do 1961 roku firma Junghans oznaczała rok w następującej formie: XX (rok) X (miesiąc), a od 1961 włącznie zaczęto drukować litery. Oto litery, na które natknąłem się na zdjęciach mechanizmów: UAH SAH VAH DAB SAA EAG TAH GAA RAG Co od razu oczywiste: środkowy znak się nie zmienia i jest to pierwsza litera alfabetu, jest to pierwsza cyfra roku. Trzeci znak zmienia się z pierwszej na ósmą. W ten sposób kodowany jest rok od 61 do 68. 1961 = AA 1962 = AB 1963 = AC 1964 = AD 1965 = AE 1966 = AF 1967 = AG 1968 = AH Pozostaje pierwszy znak, prawdopodobnie jest to miesiąc lub tydzień w roku. BR, Oleg

Dzień dobry, koledzy! Kilka zdjęć świetnego GB. Tarcza jest nowa.

Zapytałem muzeum, czy mogą sfotografować naklejkę. Myślę, że ta kolorowa naklejka pochodzi z początku XX wieku, a nie z lat 1850-60. Bardziej prawdopodobne, że zegar został sprzedany za prowizję w sklepie Woroniecki.

Dzięki! Mam nadzieję, że ktoś widział podobny zegar w kolekcji prywatnej lub muzeum i może podzielić się zdjęciem.

Cześć koledzy! Kilka razy widziałem niezwykłe zegary powozowe, takie jak ten, które, jak sądzę, mogły być datowane na lata 1850 lub 1860. Wszystkie odnaleziono na terenie wielkiego Imperium Rosyjskiego, zatem najprawdopodobniej wyprodukowano je gdzieś tutaj. Główną różnicą w stosunku do francuskich zegarów karetowych są proporcje kopert oraz odlewana z mosiądzu i złocona rączka. Żaden z tych zegarów nie jest niestety sygnowany, ale miałem szczęście znaleźć ten sam typ zegara w zbiorach muzeum Puszkina w Moskwie i nadal mają oryginalne etui z napisami „Woroniecki w Warszawie” i „116596”. Mechanizm jest wykonany ręcznie, a nie francuski. Czytałem informację o F.Woronieckim (1836 -1909) i rozumiem, że oficjalnie w reklamach stwierdził, że jego warsztat istnieje od 1866 roku, jednak patrząc na jego wiek domyślam się, że mógł pracować jeszcze wcześniej, bo od 1850- S. Czy ktoś widział już takie zegary wagonowe? Z wyrazami szacunku, Oleg

Cześć koledzy! Na odwrocie tarcz widnieją napisy Müller Berlin i Müller Schöneberg (od 1920 roku Scheneberg wchodził w skład Berlina). Oczywiście Muller jest emalierem. W księdze patentów roku 1885 znajduje się informacja o patencie z 4 sierpnia wydany Müller Johann G, Schöneberg, Prusy, Niemcy, zatytułowany „Imitujące przedmioty z ceramiki majolikowej”. Najbardziej wyczerpujące informacje można znaleźć w książce "Adressbuch Aller Länder" z 1888 roku, z dużą angielską reklamą fabryki emalii J. Gottfr. Müller (następca Georga Friedricha Müllera) z Schöneberg w Berlinie. Fabryka produkuje wszelkiego rodzaju tarcze do urządzeń, gotowe etykiety emaliowane i tak dalej.

Cześć przyjaciele! Kolejny egzemplarz o numerze 14728.

Wielkie dzięki! Numer 22 jest wybity na tylnej płycie - świetne znalezisko! Nie ma tak wielu sygnowanych zegarów rosyjskich zegarmistrzów, ale naprawdę fantastycznie jest znaleźć taki, który jest numerowany.

Witam! To jest mechanizm zegarka Johanna Fichtera, mistrza niemieckiego cechu zegarmistrzów w Petersburgu. Zegar wyglądał jak na zdjęciu. Wahadło w zegarku Fichtera jest długie, on nie lubił krótkich Jeśli uda Ci się kupić mechanizm, zrób proszę zdjęcie płytki czołowej (pod tarczą).

Kolejny zegar pojawił się w USA na aukcjach Bunch. Przepraszamy, żadnych innych zdjęć.

Cześć Koledzy! Bardzo ciekawe, Schöneberg to dzielnica Berlina blisko centrum. Jeden z naszych kolegów opublikował kolejny ruch z tej serii, numer 41060. Zakupiony w Emmerting w Bawarii. Przeglądając informacje o Karlu Wolluhn, natknąłem się na post soaringjoy na forum amerykańskim, gdzie jest wzmianka, że w gazecie DUZ z 1884 r. sprzedawano maszyny z fabryki walluhńskiej, czyli prawdopodobnie do tego momentu fabryka się zatrzymała. Co pośrednio bardzo przypomina szacowane daty zakończenia produkcji omawianych zegarków… Wolluhn was a Berlin clockmaker with a splendid reputation in his time; The AJU mentions him as one of the reknown clockmakers, along with Eppner, etc., in a 1912 and 1932 issue. This clip is from a 1884 DUZ, offering a clockmaker's lathe, after passing (?) of Wolluhn. The address given is Schlossfreiheit 8, Berlin. Best regards, Oleg

Cześć Piotr! Tak, wygląda ciekawie zarówno z punktu widzenia konstrukcji, jak iz rzadkości. Myślałem, że może ktoś widział coś podobnego. BR, Oleg

Cześć chłopaki! Otrzymałem kilka zdjęć bardzo dziwnego i niezwykłego Lenzkircha. Masz pomysł, czy to była seria, czy tylko eksperyment? BR, Oleg