Właśnie obejrzałem film...

[mario1971 68061]

Z filmami Smarzowskiego to jak z Kargulem i Pawlakiem — niby wszyscy oglądamy to samo, ale każdy widzi coś innego. 😁 Jeden powie: „arcydzieło, brutalna prawda o nas samych”, a drugi: „depresyjny bełkot, ile można taplać się w błocie?”. I potem zaczyna się ta typowo polska wymiana ognia, niby kulturalnie, ale z taką pasją, że tylko broni palnej brakuje. Obaj panowie zbieracie pukawki? 🤔

[mroova 6278]

7 godzin temu, Valygaar napisał(-a):

Nadal będą niestety oparte na (polskich) faktach.

 

Zrobić taki film nie jest wcale trudno - pamiętasz może "Arizonę", w której obraz zapijaczonych tanim winem potomków PGR-ów lekko wstrząsnął widzami TVP ? Kręcony był w Zagórkach koło mojego rodzinnego Słupska a kolega ma żonę z pobliskich Kępic i dobrze poznał to środowisko. Ja zaś byłem w bardzo bliskich relacjach z dyrektorem PGR-u (również w okresie ich likwidacji). Obaj opowiedzieli szereg historii, od których aż włos się jeży na głowie co się z tymi ludźmi działo i za komuny i w latach 90-tych. Niestety kolejne pokolenia ich potomków dziś nadal gładko wchodzą w schemat bezradności i funkcjonowania beneficjentów systemu zasiłkowego (np. spalenie przez trzydziestokilkuletnią matkę kilkunaściorga dzieci i jej aktualnego partnera zimą w piecu mebli kuchennych, kupionych wiosną przez zaprzyjaźnionego pastora z Danii - bo nie chciało im się iść po drewno na opał wydawany w drugim końcu wsi).

Odnosząc się do cytowanego fragmentu Twojego wpisu - takiej Arizony wcale nie trzeba było "kręcić" - wystarczyło rano postawić kamerę a po południu jakiś szybki montaż i voila ! Mamy film.    

Tylko ile takich samych w sumie obrazów można kręcić ? Jakiś klasyczny topos nam powstał, to powielanie przemocy, alkoholu i podłości. Czy Smarzowski swoją powtarzalnością naszych najgorszych cech polskich, znanych i oczywistych, nie zmierza już do turpizmu w czystej postaci  ?  

  

[TomcioMiki 64820]

Czekamy 🤗 🤗 🤗 

[Toho 150]

10 godzin temu, mroova napisał(-a):

 

Zrobić taki film nie jest wcale trudno - pamiętasz może "Arizonę", w której obraz zapijaczonych tanim winem potomków PGR-ów lekko wstrząsnął widzami TVP ? Kręcony był w Zagórkach koło mojego rodzinnego Słupska a kolega ma żonę z pobliskich Kępic i dobrze poznał to środowisko. Ja zaś byłem w bardzo bliskich relacjach z dyrektorem PGR-u (również w okresie ich likwidacji). Obaj opowiedzieli szereg historii, od których aż włos się jeży na głowie co się z tymi ludźmi działo i za komuny i w latach 90-tych. Niestety kolejne pokolenia ich potomków dziś nadal gładko wchodzą w schemat bezradności i funkcjonowania beneficjentów systemu zasiłkowego (np. spalenie przez trzydziestokilkuletnią matkę kilkunaściorga dzieci i jej aktualnego partnera zimą w piecu mebli kuchennych, kupionych wiosną przez zaprzyjaźnionego pastora z Danii - bo nie chciało im się iść po drewno na opał wydawany w drugim końcu wsi).

Odnosząc się do cytowanego fragmentu Twojego wpisu - takiej Arizony wcale nie trzeba było "kręcić" - wystarczyło rano postawić kamerę a po południu jakiś szybki montaż i voila ! Mamy film.    

Tylko ile takich samych w sumie obrazów można kręcić ? Jakiś klasyczny topos nam powstał, to powielanie przemocy, alkoholu i podłości. Czy Smarzowski swoją powtarzalnością naszych najgorszych cech polskich, znanych i oczywistych, nie zmierza już do turpizmu w czystej postaci  ?  

  

Po dokładnie przeciwnej stronie tematyki i klimatu filmów Smarzowskiego są tzw. komedie romantyczne jak Listy do M czy cos podobnego, gdzie ten swiat jest bez wad i wszyscy maja piekne kuchnie, widok na most świętokrzyski i kolorowe ubrania. Tak samo to prawdziwe jak to co robi Smarzowski, z tym, ze chyba jednak troche głupsze.

[mroova 6278]

3 godziny temu, Toho napisał(-a):

troche głupsze

Jasne że masz rację, ale co to ma wspólnego z oceną filmów Smarzowskiego ?

[Toho 150]

Nic.

Natomiast nie ma sie co zżymać na to, że pokazują one jedno ekstremum życia w Polsce. Taką sobie wybrał niszę, ludziom sie to ewidentnie podoba. Mi zresztą także.

[GostRado 10716]

"Nagi instynkt" pomijając sceny erotyczne świetnie zrealizowany thriller z bardzo dobrze zagraną rolą Michaela Dauglasa. Sharon Stone też wiarygodnie stworzyła swoją postać. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nick, po wyjściu z baru z pijanym detektywem-przyjacielem, chce go podwieźć, a on mu odpowiada, że jego małym autem nie chce nabawić się bólu pleców, bo nie doczeka odbioru zegarka Seiko w przejściu na emeryturę 😀

Edytowane 6 godzin temu przez GostRado

[mirek 1969 1356]

Godzinę temu, GostRado napisał(-a):

"Nagi instynkt" pomijając sceny erotyczne świetnie zrealizowany thriller z bardzo dobrze zagraną rolą Michaela Dauglasa. Sharon Stone też wiarygodnie stworzyła swoją postać. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nick, po wyjściu z baru z pijanym detektywem-przyjacielem, chce go podwieźć, a on mu odpowiada, że jego małym autem nie chce nabawić się bólu pleców, bo nie doczeka odbioru zegarka  Seiko w przejściu na emeryturę 😀

Muza też fajna

[GostRado 10716]

8 minut temu, mirek 1969 napisał(-a):

Muza też fajna

Goldsmith powiedział, że to najlepsza muzyka, którą skomponował. 

[Edmund Exley 6421]

Ja też o Douglasie - bo zestawiłem sobie "Wojnę państwa Rose" z nowym "Państwem Rose". Gdyby to był sport, to byłoby z 6:1 dla ekipy z Douglasem, Turner, De Vito i Burumem. Nowy ma parę niezłych momentów, ale monotonnie zmierza - zwłaszcza od połowy - w stronę płaskiego dialogu i humoru, a przede wszystkim jest niewiarygodny pod względem seksualnego napięcia, które napędzało film De Vito od pierwszej aż do ostatniej sceny. Bo jak zastąpić Kathleen Turner Olivią Colman?... No i nikt nie jest od Douglasa lepszy w sytuacji osaczenia

 

Widziałem też "Drogę do Vermiglio". To film, który od pierwszej sceny wrzuca drugi bieg w starej manualnej włoskiej skrzyni biegów i... jedzie takim tempem do końca, ale przy tym nie nudzi i osiąga swój cel. Stonowane, powolne, ale dobre kino.