SIHH 2010

[dariusz chlastawa 708]

Genewa ? samo miasto już kojarzy się z luksusem , a cóż dla mężczyzny może być bardziej luksusowego niż dobry zegarek? Jeśli zegarek to gdzie można obejrzeć więcej niż na wystawie poświeconej sztuce Wielkiego Zegarmistrzostwa ? Od lat wiadomo że SIHH czyli Salon International de la Haute Horlogerie to ?creme de la creme? zegarkowego świata !

Niestety od ubiegłego roku termin wystawy został przesunięty na styczeń w związku z czym nie tylko nie można się już cieszyć wiosenną pogodą ale także nie można połączyć wyjazdu z obejrzeniem kolejnego wielkiego wydarzenia o tej samej tematyce, czyli wystawy Baselworld , która tradycyjnie pozostała przy terminie marcowym.

Miłość do zegarków pozwala jednak znieść tę odrobinę niedogodności a dzięki uprzejmości firmy Girard Perregaux nie tylko dysponuję zaproszeniem umożliwiającym wejście na teren wystawy ale także mieszkam vis a vis dworca , z którego co 8 minut z iście szwajcarską dokładnością odjeżdżają pociągi zatrzymujące się na stacji Geneva Airport z której po przejściu kilkuset metrów jest się już przy wejściu do raju każdego zegarkomaniaka .

Zawsze pozostaję zadziwiony precyzją organizacyjną kolei szwajcarskich , zgodnością rzeczywistych odjazdów i przyjazdów z rozkładem ( ponoć 95% pociągów pokrywa się idealnie z czasem rozkładowym a pozostałe 5% daje odchyłki w granicach kilku minut !) a także czystością i komfortem nie tylko samych składów ale także dworców i otoczenia. A o wygodzie podróżnych , która pozwala na swobodne ciągnięcie walizki na kółkach od chwili wyjścia z samolotu po wejście do wagonu ! Wszędzie gładkie powierzchnie , ruchome schody od drzwi wagonu do stanowisk check-in ! A wszystko pod dachem , wszędzie restauracje , kawiarnie i sklepy ?Gdzie nasz Centralny z jego ?zapachami? , mnóstwem brudnych korytarzy podziemnych , masą schodków i schodów bynajmniej nie ruchomych , arogancją PKP i pokrewnych spółek i spółeczek zarządzanych przez ciągle niezadowolone związki zawodowe ?! Ech , czas wracać do meritum .

 

Po kilkunastu minutach od wyjścia z hotelu jestem już na miejscu .Jak zwykle kolejka do bramek , każdy cierpliwie i w powadze trzymając w ręku zaproszenie czeka na wydanie plastykowego ID ze zdjęciem ,który otworzy bramy zegarkowej krainy szczęśliwości ( signum temporis ,zamiast magicznego ?abrakadabra? mamy trochę danych , nie biometrycznych jeszcze co prawda, zaklętych w kawałku tworzywa, strach pomyśleć co będzie za lat kilka , no cóż , oby za lat kilka istniała wystawa i były możliwości przyjazdu) .

Jak zwykle ( taka już chyba klubowa przypadłość ) zerkam na nadgarstki i jak zwykle dostrzegam cały przekrój produkcji szacownych firm szwajcarskich ( chociaż nie tylko ) ,ale przecież to nie pierwszy już raz , poza tym jako zaprawionemu w bojach zegarkomaniakowi nie wypada emocjonować się ?zwykłym ? Patkiem czy Vacheronem , więc tylko spokojnie patrzę bo lubię.

No cóż zanim potyczka chłodnej kalkulacji z emocjami znajduje rozstrzygnięcie , przykładam identyfikator do czytnika , ze zdjęcia uśmiecham się ja zupełnie do siebie niepodobny ( nigdy się nie udaje zrobić jakiegoś ładniejszego zdjęcia ) i nareszcie jestem !

 

Praktycznie wystrój nie zmienia się od lat . chodź w tym roku debiutują m.in. znane z produkcji wymyślnych tourbillonów Greubel Forsey oraz Richard Mille tworzący zegarki , które definiuje jako ? maszyna wyścigowa na nadgarstku ?, więc jako stały bywalec powolnym , wręcz dostojnym krokiem znawcy rozpoczynam zwiedzanie , używanie określenia oglądanie jest stanowczo niedozwolone.

Na pierwszy ogień idzie znany z produkcji wszelkiej maści precjozów Montblanc ( pióra ,długopisy czy wyroby skórzane są zbyt mało oddającymi prawdę słowami ) , który od kilku lat systematycznie powiększa i rozbudowuje swoją kolekcję zegarków. Trzeba przyznać ,że po przejęciu manufaktury Minerva naprawdę ma się czym pochwalić na niwie zegarmistrzostwa najwyższej próby .

W tym roku zaszokował pokazaniem modelu nazwanego , słusznie zresztą Metamorphosis . Nie da się opisać słowami precyzyjnie działania mechanizmu tego niezwykłego zegarka , warto wiedzieć ,że wynalazcy zainspirowali się ..dziecięcymi zabawkami , nazywanymi Transformers !

Warto obejrzeć tę niezwykłą metamorfozę wpisując do wyszukiwarki po prostu Montblanc Metamorphosis , zaręczam ,że z zabawkami wspólna jest tylko idea niesamowitej acz przepięknej przemiany.

 

Dunhill?e oglądam z nawyku bardziej ( mam nadzieję ,że się nikt z Dunhilla na mnie nie obrazi , przecież mam zapalniczkę ,spinki i w ogóle zacna firma ..) i prawie że biegnę do Cartier

W Carter zawsze wiedzą jak połączyć najpiękniejszą biżuterię , kamienie szlachetne , wszelkie drogocenne kruszce tego świata i stworzyć bajkową kombinację damskich zegarków obleczonych w jakże cartierowskie pantery , węże i jaszczurki . Czasem aż żałuję ,że nie mógłbym takiego cacka założyć i nosić ..

W tym roku wiodące nowości z tych bardziej przystępnych dla śmiertelników to męska linia Calibre de Cartier ? słusznych rozmiarów koperta w połączeniu z własnym mechanizmem , do wyboru do koloru od stali do złota a dla kobiet Captive de Cartier XL ( 50 mm !) . Kolokwialnie rzecz ujmując ? pewniaki !

 

 

Zatrzymuje się chwilkę Piaget , przepiękne modele ,ale uważam ,że generalnie najpiękniejsze są damskie. Z męskich zachwyca cała linia Altipiano , oparta na ultra-cienkich mechanizmach kalibru 1200P ? ustanawiając dwa rekordy , na najcieńszy na świecie zegarek z automatycznym mechanizmem o wysokości 2,35mm oraz najcieńszy zegarek w swojej klasie o wysokości jedynie 5,25 mm.

Na mnie niesamowite wrażenie zrobił damski zegarek z diamentami , wyglądający jak rozpięty zamek błyskawiczny . Do jego wykonania użyto 1171 diamentów mniejszych ( łącznie ponad 14,5 karata ) 39 diamentów nagietkowych ( ponad 8 karatów ) oraz 6 trapezowych ( prawie 0,7 karata ) co pozwala szacować jego cenę na liczoną w miliony euro ..

 

Czas na Parmigani Fleurier .No cóż, Kalpa XL z ośmiodniową rezerwą naciągu nadal podoba mi się bardzo , Pershing pozostaje w sferze marzeń ale i kilka nowych modeli utwierdza mnie w przekonaniu ,że tę markę należy po prostu mieć w kolekcji !

 

 

Idę w kierunku IWC , przecież w gruncie rzeczy czekałem najbardziej na obejrzenie nowej kolekcji tej właśnie marki . Imponujące stoisko inspirowane żeglarstwem , podłoga z drewna teakowego , nad głowami nieskazitelna biel żagli , hostessy w strojach marynarskich , cóż za letnio-wakacyjna odmiana , w przeciwieństwie do aury na zewnątrz . W kolekcji wrażenie robi poszerzenie nieśmiertelnej linii Portuguese o bardziej konserwatywne modele , zupełnie odmieniona , może nieco wcześniej zapomniana , linia Yacht Club oraz wreszcie w przepięknej szacie Grande Complication ! Poprzedni był takim trochę pięknym duchem w brzydkim ciele .

 

Niestety następny w kolejności Vacheron Constantin znów mnie trochę rozczarowuje. Mimo olbrzymiego szacunku dla tej marki nowości mnie nie tylko nie zachwycają ,a wręcz nieco rozczarowują , sama linia historyczna oraz nowe wariacje na temat starych modeli nie wystarczą , od VC wymaga się dużo więcej . Może to kryzys a może syndrom mistrza na piedestale ? Daję im szansę w 2011 .

Nieco z przykrością opuszczam ich stoisko i idę na pocieszenie do Jaeger Le Coultre.

Zegarki tej firmy podobają mi się zawsze a liczba modeli , szczególnie z linii reverso , master i master compressor imponuje nie tylko urodą , ale jakością wykonania i skalą komplikacji . Wydaje mi się ,że śmiało można powiedzieć ,że w lidze manufaktur stosunek oferowanej jakości do ceny Jaegera jest bezapelacyjnie nie do pobicia .

2010 oznacza piętnaście nowych modeli od sportowych przez klasyczne, skomplikowane , biżuteryjne i zegary ATMOS. Moją uwagę przykuły Master Memovox ( powrót do przeszłości ? zegarek z alarmem ) , Master Chronograph ? cudo po prostu oraz oszałamiający technicznie Master Grande Tradition Grande Complication.

Nic tylko uklęknąć do modlitwy !

 

A tu wcale nie koniec , przede mną Wielki Lange&Sohne i po raz kolejny stwierdzam ,że chyba wszystkie Lange są po prostu piękne, trudno powiedzieć jakie modele podobają mi się najbardziej , większość chciałoby się nosić i nigdy nie zdejmować , widać wyraźnie tendencję do lekkiego powiększenia kopert ,która zdecydowanie dodała uroku i na pewno przysporzy zwolenników tej marce.

Numerem jeden jest niewątpliwie Zeitwerk , łączący najpiękniejsze tradycje zegarmistrzostwa z niezwykle nowoczesnymi cyfrowymi wskazaniami godzin i minut . A ciągle na pierwszy rzut oka widać , że to Lange ! Pokłony dla konstruktorów i pokłony dla designerów .

 

Audemars Piquet jak zwykle trzyma się flagowej linii Royal Oak projektu Geralda Genty , chociaż zbytnie wydziwianie w kilku ultranowoczesnych modelach (szczególnie kontrowersyjnych kolorystycznie wersjach Of Shore ) nie wszystkim przypadnie do gustu . Za to nowy Royal Oak Off Shore Diver jest po prostu kwintesencją tego co najbardziej cenię w tej marce i tej linii ? prostotę z jednej strony i wyrafinowanie wykonania z drugiej . Wariacje nt modelu Millenary też niczego sobie.

 

Roger Dubuis jak zwykle robi na mnie wielkie wrażenie , a modele z serii Excalibur proszą się nie tylko o zdjęcia ale o natychmiastowe założenie na nadgarstek .

Ponieważ w zdecydowanej większości są to krótkie serie , spotkanie osoby noszącej taki sam model graniczy z cudem . Niewątpliwie dla chcących podkreślić swoją indywidualność posiadaczy zakup RD będzie przysłowiowym strzałem w dziesiątkę.

 

Jean Richard też kusi nowymi modelami z serii Diverscope i Aquascope (wodoszczelność do 300 metrów ) jednakże ich wybitnie sportowy styl jakoś do mnie nie przemawia .

 

Panerai nie tylko kontynuuje ale poszerza serię opartą na własnych mechanizmach , na pewno będą kolejki oczekujących na zakup , skądinąd wiem ,że większość edycji limitowanych jest już sprzedana .

Dobrym ruchem wydaję się stworzenie mniejszej ( 42 mm ) koperty w nowej linii Radomir . Na przeciwległym krańcu skali jest olbrzymi limitowany model Mare Nostrum , który przy swoich dyskwalifikujących normalne użytkowanie wymiarach ( koperta ma 52 mm ) jest po prostu brzydki . Ale .. i tak się sprzeda , jestem pewien .

Za to Radiomir GMT z 10 dniową rezerwą naciągu jest nie tylko funkcjonalny ale i bardzo , bardzo ładny . Niewątpliwą gratką dla kolekcjonerów jest katalog zawierający wszystkie serie limitowane i specjalne wyprodukowane przez Panerai do tej pory , warto więc go dźwigać .

 

Wspomniany na początku Greubel Forsey zachwyci każdego miłośnika jednego z najbardziej skomplikowanych i niepotrzebnych dziś rozwiązań zegarmistrzostwa czyli tourbillon . W dawnych czasach zegarków kieszonkowych , noszonych ciągle w jednej pozycji to rozwiązanie ( czyli obrotowa klatka w której pracował balans zegarka ) miało niwelować wpływ grawitacji na dokładność chodu zegarka , dziś pokazuje kunszt i umiejętność zegarmistrza oraz cieszy oko posiadacza . Obserwacja pracującego tourbillona ma w sobie coś hipnotyzującego , szkoda tylko ,że to wydatek co najmniej kilkudziesięciu tysięcy euro . Jeśli jednak to albo najpiękniejszy na świecie Gyrotorbillon od Jeager le Coultre albo właśnie rozwiązania Greubel Forsay. Część niestety można docenić tylko używając lupy lub oglądając zdjęcia w powiekszeniu.

 

Richard Mille to faktycznie bardziej rasowa maszyna wyścigowa niż zegarek , ale o dziwo największe wrażenie robi model kieszonkowy . Niemożliwe czyli połączenie skrajnej nowoczesności ze staroświeckim dziś już zwyczajem noszenia zegarka w kieszonce jeszcze nigdy i nikomu się tak dobrze nie udało. Wrażenie robią też damskie modele bogato inkrustowane diamentami , to tak trochę jakby bolid Kubicy oddać do tuningu szalonemu acz genialnemu jubilerowi .

 

Van Cleef and Arpels skłania do zastanowienia czy więcej tu sztuki jubilerskiej czy wysiłków zegarmistrza , Baume & Mercier bez fajerwerków ale też nieźle ,a może po prostu po takich widokach jakie towarzyszyły mi przez ostatnie godziny jestem już uodporniony ?

Przykro mi ale Ralph Lauren został już pominięty , jeszcze tylko zastanowienie ,które katalogi wziąć , które z bólem serca ze względu na objętość toreb zostawić i do widzenia Genewo , mam nadzieję ,że w przyszłym roku znów się zobaczymy , przecież uczucie nie znosi próżni , więc muszę tu znowu przyjechać ..

 

 

P.S. wykorzystałem kilka zdań z poprzedniej relacji we wstępie , ale pasowały po prostu ..

[gitgronostaj 0]

Świetne. Z przyjemnością poczułem się chwilę jakbym tam był.

[sikkens 4]

Dziękuję

A teraz wracam do rzeczywistości...

Jak możesz pokaż coś na zdjęciach:)

 

P.S Twoja relacja przenosi w ten " wymarzony" świat pasji.

[SphinX 82]

Śweitnie się czyta, dobra relacja Darku...

 

Tylko jedna, malutka uwaga:

 

Diverscope i Aquascope to zegarki JEANRICHARD a nie GIRARDa Perregaux

[Iko 1161]

Fajna, barwnie napisana relacja.

 

Mimo, że nie jestem fanem Panerai, to jednak wiem, że seria zegarków została napisana w relacji błędnie.

 

Pozdrawiam

Iko

[Krystian 1921]

Dziękuję za świetną relację. Montblanc Metamorphosis jest rewelacyjny.

[dariusz chlastawa 708]

Dziekuję za uwagi ( już poprawiłem swoją niewątpliwą wpadkę z GP )

o co chodzi z błędnie opisaną linią Panerai?

[Iko 1161]

Darku

 

Chodziło mi o linię Radiomir, a nie Radomir.

Radio- bo chodzi o masę świecącą, promieniującą itp.

 

Iko

[dariusz chlastawa 708]

dziękuję za uwagi , chyba się starzeję ,że robię takie błędy ..

[maxwell 0]

Darku świetnie się czyta i za to podziękowania ale (również z przymrużeniem oka)

 

 

Zdjęcia mile widziane

 

Przy okazji Genewy i marca to polecam wybrać się na International Motor Show.Byłem dwa razy i dla maniaka motoryzacyjnego to impreza równie obowiązkowa, jak ta opisana przez Dariusza jest obowiązkową dla fana czasomierzy.

[jacus 1512]

dzięki świetna relcja - rownież proszę o fotki

[Eugeniusz Szwed 1767]

No ... właśnie, Montblanc ta marka to już nie tylko paski do spodni ale prawdziwe 'wielkie' zegarmistrzostwo ! w ubiegłym roku 'Grand Tourbillon Heures Mysterieuses', a teraz 'Metamorphosis' . I tourbillon i Metamorphosis opakowane są w jednkowy kształt koperty, już sam ten kształt przykuwa wzrok, a mechanizmy - to dopiero 'orgia' mikromechaniki. Gdyby nie limitacja i ceny to kto wie ?

 

Świetnie, że ktoś z nas dostrzegł ten zjawiskowy zegarek! Dobrze, że Darek widział też zegarki dla dziewczyn i kobiet, a nie tylko 'piloty', 'nurki' i inne takie

[Gość McIntosh]

Wspomniany na początku Greubel Forsey zachwyci każdego miłośnika jednego z najbardziej skomplikowanych i niepotrzebnych dziś rozwiązań zegarmistrzostwa czyli tourbillon . W dawnych czasach zegarków kieszonkowych , noszonych ciągle w jednej pozycji to rozwiązanie ( czyli obrotowa klatka w której pracował balans zegarka ) miało niwelować wpływ grawitacji na dokładność chodu zegarka , dziś pokazuje kunszt i umiejętność zegarmistrza oraz cieszy oko posiadacza .

 

Darek, zapomniałeś jeszcze o wychwycie . Poza tym, dzięki za obrazową i interesującą relację. Nie zgadzam się z Twoimi odczuciami co do Vacherona, ale i tak się przyjemnie czytało.