Najlepszy przyjaciel człowieka :-)

[kiniol 2520]

Weterynarz?!

[Kromeczka 12]

Weterynarz?!

 

Psa zgubiłam, ale znalazł się na karmienie Weterynarz cały.

[Gość Blunio]

Psa zgubiłam, ale znalazł się na karmienie Weterynarz cały.

 

A pamiętacie jak z cyrku uciekł tygrys? Policja wtedy strzelała do tygrysa, a zastrzelili weterynarza

[Kromeczka 12]

I od tamtego czasu chyba tylko środkami usypiającymi strzelają.

 

Inna kwestia. Czy ma ktoś z was, a właściwie pies, doświadczenie ze środkami odbudowującymi stawy biodrowe? Coś na kolagenie, hialuronie itd. Mój pies bierze Artho Ha, weterynarz powiedział, że to najmocniejsze co może być, ale jakoś śmiem wątpić.

 

Pies owczarek niemiecki, lat 13, samiec. Wiem, że w tym wieku już trudno cokolwiek polepszyć, ale może jest jakiś środek, żeby mu się chodziło lepiej.

[Gość mkuka]

szukaj: wózek dla psa, pozdr.

[kiniol 2520]

Niestety bardzo mi przykro, ale niewiele pomoże. Mój owczarek miał w końcowej fazie wózek... Dożył 15 lat...

[Gość mkuka]

Rokowania są niedobre. Typowa przypadłość takich psów.

Też to przechodziłem. Zależy od tego w jakim stanie ogólnym jest pies. Jeśli to tylko tylne łapy to można by spróbować z wózkiem- może na rok, a może na trzy lata życia wystarczy. Jeśli problemów zdrowotnych  jest natomiast więcej to ...też można spróbować - jeśli by to psu ulżyło.

Lekami stawów się tu nie naprawi. Można stosować leki p. bólowe i p. zapalne i to właściwie wszystko. Plus wózek.

[tarant 4606]

Dzisiaj odszedł Teofil. Był z nami od 22, może 23 lat, trudno mi już policzyć. Kiedy był młody, przylatywał za mną po zwołaniu do każdego miejsca w mieszkaniu, siadał na ramieniu. Trochę gadał, umiał zagwizdać kawałki  Iron Mana, Smoke on The Water, Love story i odrobinkę hymnu. Od kilku lat już nie latał, od kilku miesięcy zaczęły mu słabnąć łapki, nie mógł wysiedzieć na kijku, spadał. Zaczął się wspinać na klatkę i wisiał zaczepiony dziobem o pręty. Tak długo, aż nie spadał. I znowu piął się do góry. Na tym zdjęciu, 6 października, kiedy podszedłem, wspiął się odrobinę po raz ostatni, patrzył mi się w oczy. Od tamtej poru doczołgiwał się już tylko do jedzenia i picia. Czekał na koniec. Czasem już tylko odpowiedział na gwizdnięcie. Rano, wychodząc do pracy powiedziałem mu jak zwykle "Cześć Tofilku, pilnuj domu". Kiedy wróciłem, zerknąłem nań tylko, siedział w narożniku, z głową wtuloną w skrzydła. Potem wybrał się w kierunku miski z wodą, już nie dociągnął się.

 

Rozumieliśmy się, bo ja już właściwie też tylko na koniec czekam, coś tam udając, pozorując. 

 

[Paweł Bury. 7190]

  Ktoś powie to tylko ptaszek ale po 22 latach  .................przykra sprawa 

[Adi 3415]

Zwierz to zwierz. Niezależnie od gatunku po prostu przyjaciel.

[bart_us 2893]

Członek rodziny niech ktoś zaprzeczy. 22 lata kawał czasu. Mój najstarszy owczarek miał 16. Obecny dopiero 4 w lutym skończy.

Edytowane 16 Listopada 2017 przez bart_us

[Paweł Bury. 7190]

Zwierzęta odchodzą nic nie poradzimy - jedynym plusem takich przykrych sytuacji jest to że kolejne dostaje szansę na ciepły dom 

 

 

 

 

 

 

 

A u mnie tradycyjnie - niereformowalne bydle   czasem mam ochotę wysłać go na drugą stronę tęczowego mostka 

[Gość fidelio]

Zwierzęta odchodzą nic nie poradzimy - jedynym plusem takich przykrych sytuacji jest to że kolejne dostaje szansę na ciepły dom 

 

 

 

 

 

 

 

A u mnie tradycyjnie - niereformowalne bydle   czasem mam ochotę wysłać go na drugą stronę tęczowego mostka 

Rozumiem, że chodzi Koledze o to "bydle" na ostatnim zdjęciu 

[Gość Blunio]

 - niereformowalne bydle 

Wybrało się takie energiczne zwierzątko, trzeba się dostosować. Spacery, zabawy ... a jak się zmęczy będzie OK.

Trzeba było wybrać jakiegoś kanapona, typu Ciułała czy Pekińczyk i nie byłoby problemu

[Lestaf 450]

Dzisiaj odszedł Teofil. Był z nami od 22, może 23 lat, trudno mi już policzyć. Kiedy był młody, przylatywał za mną po zwołaniu do każdego miejsca w mieszkaniu, siadał na ramieniu. Trochę gadał, umiał zagwizdać kawałki Iron Mana, Smoke on The Water, Love story i odrobinkę hymnu. Od kilku lat już nie latał, od kilku miesięcy zaczęły mu słabnąć łapki, nie mógł wysiedzieć na kijku, spadał. Zaczął się wspinać na klatkę i wisiał zaczepiony dziobem o pręty. Tak długo, aż nie spadał. I znowu piął się do góry. Na tym zdjęciu, 6 października, kiedy podszedłem, wspiął się odrobinę po raz ostatni, patrzył mi się w oczy. Od tamtej poru doczołgiwał się już tylko do jedzenia i picia. Czekał na koniec. Czasem już tylko odpowiedział na gwizdnięcie. Rano, wychodząc do pracy powiedziałem mu jak zwykle "Cześć Tofilku, pilnuj domu". Kiedy wróciłem, zerknąłem nań tylko, siedział w narożniku, z głową wtuloną w skrzydła. Potem wybrał się w kierunku miski z wodą, już nie dociągnął się.

20171006_170232.jpg

 

Rozumieliśmy się, bo ja już właściwie też tylko na koniec czekam, coś tam udając, pozorując.

Szczerze współczuję jeżeli Ci smutno. Ja miałem kiedyś takiego ptaka i mi bynajmniej smutno nie było jak odszedł. Był głupi jak pień, nie dał się dotknąć i gryzł do krwi, do tego budził mnie o nieludzkich godzinach.

[Szyszkops 8051]

Szczerze współczuję jeżeli Ci smutno. Ja miałem kiedyś takiego ptaka i mi bynajmniej smutno nie było jak odszedł. Był głupi jak pień, nie dał się dotknąć i gryzł do krwi, do tego budził mnie o nieludzkich godzinach.

Jeszcze tylko brakowało żeby był głuchy jak but!

 

 

Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Paweł Bury. 7190]

Wybrało się takie energiczne zwierzątko, trzeba się dostosować. Spacery, zabawy ... a jak się zmęczy będzie OK.

Trzeba było wybrać jakiegoś kanapona, typu Ciułała czy Pekińczyk i nie byłoby problemu

Chyba go oddam do schroniska i faktycznie wezmę Ciułałę 

[dziadek 1771]

Dzisiaj odszedł Teofil. Był z nami od 22, może 23 lat, trudno mi już policzyć. Kiedy był młody, przylatywał za mną po zwołaniu do każdego miejsca w mieszkaniu, siadał na ramieniu. Trochę gadał, umiał zagwizdać kawałki  Iron Mana, Smoke on The Water, Love story i odrobinkę hymnu. Od kilku lat już nie latał, od kilku miesięcy zaczęły mu słabnąć łapki, nie mógł wysiedzieć na kijku, spadał. Zaczął się wspinać na klatkę i wisiał zaczepiony dziobem o pręty. Tak długo, aż nie spadał. I znowu piął się do góry. Na tym zdjęciu, 6 października, kiedy podszedłem, wspiął się odrobinę po raz ostatni, patrzył mi się w oczy. Od tamtej poru doczołgiwał się już tylko do jedzenia i picia. Czekał na koniec. Czasem już tylko odpowiedział na gwizdnięcie. Rano, wychodząc do pracy powiedziałem mu jak zwykle "Cześć Tofilku, pilnuj domu". Kiedy wróciłem, zerknąłem nań tylko, siedział w narożniku, z głową wtuloną w skrzydła. Potem wybrał się w kierunku miski z wodą, już nie dociągnął się.

20171006_170232.jpg

 

Rozumieliśmy się, bo ja już właściwie też tylko na koniec czekam, coś tam udając, pozorując. 

Tak ładnie o nim napisałeś, że pomimo że Teofila widziałem tylko raz, to też uroniłem za niego łzę - rozstania zawsze nie są łatwe.   

[Gość Blunio]

Chyba go oddam do schroniska i faktycznie wezmę Ciułałę 

 

Pewni państwo na swojej "daczy" wyprawiali huczne przejęcie. Traf chciał, że jedni z gości przyjechali z dorodnym wilczurem, gdyż nie mieli go z kim zostawić. Gospodarze musieli zaakceptować ten fakt, tylko prosili żeby bestię zamknąć w odosobnieniu, bo sąsiedzi mają jamnika i byłoby bardzo niezręcznie, gdyby coś mu się stało. Jednak z biegiem czasu i ilością spożytych płynów rozweselających sytuacja lekko wymknęła się spod kontroli.  Wilczur oddalił się niezauważony z odosobnienia i jak to zwykle bywa, (zresztą zgodnie z prawem Murphy'ego), po jakimś czasie pojawił się tryumfujący z jamnikiem w zębach, martwym i całym utytłanym w ziemi. Blady strach padł na gospodarzy i gości. Radzono, radzono i uradzono, że trzeba jamnika umyć i podrzucić na działkę sąsiadów, modląc się aby zejście pupila uznali za naturalne.

Wkrótce towarzystwo znowu pogrążyło się w zabawach i uciechach, aby wreszcie lec znużonymi.

Sielankę przerwało wraz z południowym słońcem najście sąsiadów. Wbrew pozorom nie byli jednak wojowniczo nastawieni, jeno ciekawi. Jak to się stało, że jamnika który zdechł dwa tygodnie temu i został pochowany znaleźli wymytego i wyszczotkowanego pod progiem domostwa ?

[dziadek 1771]

No niezłe. Wyobrażam sobie minę właścicieli jamnika

Mój Mruczek czasem przyniesie mysz albo ptaka na taras albo przed dom i zawsze widać że jest z tego niesamowicie dumny i zadowolony. 

[Gość Kwiatek]

Stare to jak świat

[Gość fidelio]

Cóż, mój pies jest tak mały, że nie spodziewam się, by cokolwiek był w stanie przynieść  A przy najmniej jakiegoś innego zwierza 

Bestia przy "pracy" 

[Gość Blunio]

Znalezione w necie

 

http://joemonster.org/art/25421/24%20zdj%C4%99cia%20zrobione%20na%20u%C5%82amek%20sekundy%20przed%20katastrof%C4%85

[Kromeczka 12]

Bardzo mi przykro z powodu Teofila ;/
 
Żartu z jamnikiem nie znałam, zacny nie powiem.
 
Za poradę o wózku dziękuję i już nawet się rozglądałam za takim. Na szczęście mojemu psu oprócz chorych bioder i niedosłuchu po zapaleniu ucha nic więcej nie dolega, więc liczę, że jeszcze pare lat razem spędzimy

 

[Parówkowy skrytożerca 500]

Dzisiaj odszedł Teofil. .

 

Bardzo przykre.