Co nam w ....CD (i nie tylko) gra?

[Gość McIntosh]

A więc... "Come Together" razy trzy.

Do powyższego zestawu dorzucę nieśmiertelnego Michaela...

 

https://www.youtube.com/watch?v=1Pk9CEG-_eM

 

I Clarka.

 

[Gość McIntosh]

https://www.youtube.com/watch?v=kRSQe3UDFgk

[Jacek K. 1476]

Jak Buckethead, to dołączę

Dla mnie w jednym z najciekawszych projektów/okresów > PRAXIS z B. Laswell'em

 

[Lincoln Six Echo 74882]

No to tak w klimacie coverowym jeszcze trzy razy "Seasons of Whither". Pierwszy to, oczywiście, oryginał.

 

 

 

[Edmund Exley 6748]

Pewnie już kiedyś wrzucałem, ale co zrobić - słucham bardzo często

 

 

I jeszcze wspominając Policjantów z Miami:

 

Edytowane 3 Stycznia 2019 przez Edmund Exley

[Lincoln Six Echo 74882]

3 x Stuart Matthewman.

 

 

 

[Gość vitriol]

[Lincoln Six Echo 74882]

"Blue Monday" razy trzy.

 

 

 

[kingcrimson 18466]

do słuchania w całości

 

[kingcrimson 18466]

a cała płyta juz w drodze do mnie

 

[Edmund Exley 6748]

a cała płyta juz w drodze do mnie

 

 

Świetna decyzja, ta płyta to obowiązkowa pozycja w zbiorach fana King Crimson. Dla mnie to jeden z ulubionych, a może nawet ulubiony koncertowy album zespołu. Przynajmniej z tych 15-20, które znam, bo jest ich bez liku.

 

Brzmienie jest tu doskonałe, Tony i Bill grają jak natchnieni, zdyscyplinowane (nomen omen) figury gitarowe Roberta i Adriana pięknie harmonizują z lirycznymi, nieco Lennonowskimi momentami, które wniósł Adrian ("Matte Kudasai") i rockowym czadem spod znaku "Red". To momentami nawet trochę taka zapowiedź lat 90., choć oczywiście to już inny, nie mniej fascynujący rozdział. Ale lata 80. to moim zdaniem kluczowy moment, który sprawił, że King Crimson stał się czymś więcej niż szacownym gigantem przeszłości - bo stał się gigantem teraźniejszości. Fripp wspaniale odnowił koncepcję zespołu, spojrzał w przyszłość, schował melotron do piwnicy (by dekadę później w odpowiedniej chwili znów go wyciągnąć), skondensował kompozycje, no i dobrał chyba najlepszy skład w historii grupy. "Absent..." to już ostatnie chwile tej formacji, rozumieją się (na scenie) doskonale i słychać to w każdej sekundzie.

 

Słabych punktów tu nie ma, ale jeśli miałbym wybrać te ulubione momenty, to byłyby to przede wszystkim "Indiscipline", a także "Waiting Man", "Sleepless" i oczywiście "Larks' II" (choć tu pojawi się jeszcze doskonalsze wykonanie, już z Gunnem i Mastelotto, na "B'Boom").

 

Pewnie masz już DVD "Neal and Jack and Me" oraz CD  "Bath/Philadelphia" z Collectors' Club - jeśli nie, gorąco polecam, bo razem z "Absent Lovers" budują znakomitą panoramę tego składu (choć "Bath" brzmi, cóż, delikatnie mówiąc dość kiepsko).

 

Genialna muzyka!

[Jacek K. 1476]

@Edmund Exley

 

Jak dla mnie brzmienie trochę płaskie, za mało soczyste ... co innego tu

 

[kingcrimson 18466]

No to widzę rozbieżności co do brzmienia tej płyty to tym bardziej jestem ciekaw jak zagra na moim sprzęcie.

Co do koncertowych płyt KC to mam tylko vroom vroom, no i te z ostatniego wcielenia, koncerty z Toronto i Chicago, także dzięki Edmund Exley za namiary na kolejne koncertówki, napewno się zapoznam.

A tak na marginesie to ciągle czekam na całą nową płytę od KC ale chyba już sie nie doczekam i trzeba sie cieszyć tylko z pojedynczych utworów.

 

[bartwerk36 38]

Dzisiaj w radiu leciało. Nawet sympatyczny kawałek, taki na czasie  

 

[Jacek K. 1476]

A to "mój" ulubiony King Crimson i piękny melotron ... IMO bardzo dobre brzmienie

 

[oldman 17]

exploited - horror epics

[Edmund Exley 6748]

@Edmund Exley

 

Jak dla mnie brzmienie trochę płaskie, za mało soczyste ... co innego tu

 

 

Być może, stick i Simmonsy sprawiały, że w latach 80. King Crimson brzmiał nieco "syntetycznie", ale dla mnie ma to wielki urok. Podana przez Ciebie wersja to interesująca próba zagrania inaczej, ale... ech, gdyby zamiast Jakszyka był Belew. Nie da się zaśpiewać (wyrecytować) tego tak, jak robi to Adrian, i dobrze, że Jakszyk szuka nowej formy, ale mnie niestety nie przekonuje. To "Me gusta" zabrzmiało zabawnie. Belew ma unikalny temperament, łącząc światy Lennona, Hendrixa, beatników i przede wszystkim własną oryginalność. Strasznie mi go brakuje w zespole teraz.

 

 

No to widzę rozbieżności co do brzmienia tej płyty to tym bardziej jestem ciekaw jak zagra na moim sprzęcie.

Co do koncertowych płyt KC to mam tylko vroom vroom, no i te z ostatniego wcielenia, koncerty z Toronto i Chicago, także dzięki Edmund Exley za namiary na kolejne koncertówki, napewno się zapoznam.

A tak na marginesie to ciągle czekam na całą nową płytę od KC ale chyba już sie nie doczekam i trzeba sie cieszyć tylko z pojedynczych utworów.

 

 

 

"Vrooom Vrooom" - też ważny album dla mnie, bo w dużej mierze otworzył mnie na lata 90. Pamiętam, jak późną jesienią 2001 roku Kaczkowski i Kosiński w jeden weekend zagrali pochodzące z tego albumu wersje "One Time" i "Walking On Air", które nagrałem na kasetę magnetofonową. Szczególnie w tym drugim utworze się zakochałem, słuchając go dziesiątki razy. Fajnie jest posłuchać sobie "Vrooom Vrooom" obok nieco surowego, wczesnego "B'Boom".

 

Koncertowy zestaw obowiązkowy tworzy też moim zdaniem oczywiście "The Great Deceiver" wraz z "The Night Watch", no i warto znać też "Epitaph".

[Jacek K. 1476]

@Edmund Exley

 

Cześć

Właśnie obejrzałem cały  Meltdown Live in Mexico ... uff, gdyby nie "osłabienie" tempa (Levin) w środku ostatniego utworu (21st CSM), występ uznałbym za doskonały. Zgranie bandu, bo już tak ten oktet chyba trzeba nazwać jest niesamowite. Po raz pierwszy jest wyłączny klawiszowiec (Rieflin), nie gra już na perkusji. Szkoda, że nie gra na prawdziwym melotronie. Porywa gra Harrisona - ile trzeba ćwiczyć, żeby opanować ten skomplikowany repertuar!  Jak wiesz, zgodnie z przysłowiem "czym skorupka ...", ja najbardziej lubię ten wczesny okres i dzięki Jakszykowi, ten repertuar powrócił, z czego się bardzo cieszę > młodość powróciła . Brakuje mi jeszcze "Posejdona" z jego monumentalnym zakończeniem. Koncert brzmi świetnie. Ciekawostka - na samym początku, widać, jak Fripp ... całuje gitarę. Zdecydowanie polecam, choć jak mawiał klasyk "można się pięknie różnić" , ale to nadal King Crimson.

Pzdr.

 

Edytowane 11 Stycznia 2019 przez Jacek K.

[Edmund Exley 6748]

Cześć Jacku, z taką rekomendacją na pewno postaram się sięgnąć po ten występ

[70soul 1297]

Sentymentalna niedziela

 

I troszkę starszyzny 1960 r. Ktoś z was już żył ? ja urodziłem się 27 lat później.

Edytowane 13 Stycznia 2019 przez 70soul

[Watch-er 1347]

https://www.youtube.com/watch?v=B-HKM6IxP1Y&t=0s&index=11&list=PLgOYU0NkbVmmcCSd6I8leZhu4qpEZD5cp

 

Polak potrafi

Edytowane 13 Stycznia 2019 przez Watch-er

[herbee 166]

W tak smutnych chwilach, jak po wczorajszym wydarzeniu, albo w żałobie, nie potrafię siedzieć w ciszy i zawsze włączam tę płytę, nawet po kilka razy:

[Gość McIntosh]

Dzisiaj zmarł prezydent Adamowicz więc taka muzyczna dedykacja.

 

 

RIP

[zielony.m 2129]

Jak ma być żałobnie to na czarno

 

Wysłane z Blackberry przy użyciu Tapatalka

[Admof 2264]

to ja też wrzucę The sound of silence