kokop

Wiesz co tomirku Czy ty tak z miesiąc temu nie byłes przypadkiem w Fotojokerze w Gdyni?

Fajne. Też mam kilka tyle że filmowych i mam Rolleiflexa na korbkę też Tyle że ja zcyfrowany na max-a i prawdę powiedziawszy w filmy mi sie nie usmiecha. Takie zycie. Coś pełnoklatkowego ale cyfrowego. Testów nie chcę czytać bo z testów to g... sie wyczyta. No a takie foty to robiło się hmmm w 1989 roku zdaje się. Pentaxem Bez matrycy, autofokusa itp. ustrojstw. Tylko trybiki i film konici

No Tylko tak z 40-50 lat więcej, broda i okulary z soczewkami jak kule szklane, od wróżki jakiej np. Jeszcze zwoje stare i woskowa świeca z kopcącym płomieniem

A mój pierwsz raz wcale nie był super. Dopiero potem było fajnie To tak z innej parafii Edit. A rosjanie mawiają: Kto się wróblem urodził, orłem nie zdechnie. Nawet po syntetykach. Jestem totalnym przeciwnikiem tego świństwa

A jak teraz? Może uchował się chociaż jeden. Gdzieś jakieś stare siedlisko. Może kopniesz się na spacer? Teraz kąkol już przekwitł. Wiesz jak wygląda bez kwiatów? Edit: Weź ziomal leć i patrz. Bo zginie na amen ta roślina. Zostanie tylko na zdjęciach w encyklopedii. Pomijam milczeniem sprawy Toruńsko-Bydgoskie

No ale w domu to te dwie to jakby swoje i się nie liczy. No i ma jeszcze ciebie. A weź policz ile tutaj nazbieranych I nie bedzie ciebie ani nas No i poparcie będzie skierowane w drugą stronę. Hahahahahaha Pewnie jestem pesymistą..... A co do zdjęć które brać zegarkowa wkleja. Patrzę i powiem tak. Nikogo wcześniej jakoś sobie nie wyobrażałem konkretnie. Że jest taki czy inny. Duży czy mały. Tylko bibliotekarza sobie wyobrażałem. Całkiem inaczej niż na zamieszczonym przez niego obrazku. Hahahahahahahah

W jednej ze swoich piosenek Grabaż, wokalista zespołu Pidżama Porno (która niestety już nie funkcjonuje) śpiewał: ,,[...] Zanim groszki i róże pocałują się znów przez płot [...]" Dwie delikatne istoty, oddzielone od siebie, funkcjonujące w dwóch różnych światach. Czujące ze sobą bliskość, ale i cierpiące z tego powodu... Tak.. Nikt tak pięknie nie mówił, że boi się miłości... Pod względem technicznym praca jest mistrzowska. Genialne ujęcie, idealne proporcje, piekne wyraziste kolory, przyjemny kontrast i nieziemska ostrość. Niczego więcej pragnąć nie można. Gratuluję i kłaniam się nisko w podziwie dla pracy To chyba najmilsze słowa jakie kiedykolwiek słyszałem o swoim zdjęciu. A dzisiaj noc była ciekawa. Spać nie mogłem, patrzyłem za to z drugiej strony obiektywu. Byłem tym infinity w strone którego patrzymy pozując do zdjęcia. Patrzymy wtedy w każdą chwilę jaka może nastąpić. Patrzymy w tą cholerną nieskończoność. Taaa, zawsze podobał mi się ten znaczek na tubusie obiektywu. Pół nocy przegapiłem się w zdjęcie pięknej dziewczyny. Ta chwilka wywrwana wtedy. Ten mały kwant czasu który można zobaczyć w dowolnym innym. Bo czas musi byc kwantowy, inaczej nie dałby rady szatkować go migawką aparatu. Mniejsza z tym. Był rok 1886 (tak 1886, nie popełniłem błędu) gdy ta śliczna dziewczyna popatrzyła w nieskończoność. Miała wtedy 17 lat. Czy wiedziała że patrzy na swoje dzieci, wnuki, prawnuki?? Czy czuła to że któryś z nich kiedyś spojrzy w stronę jej czasu? hmmmmm. Pewnie mi odwaliło na maxa. Postanowiłem trochę to zdjęcie w Gimpie podkręcić, ratować trochę tą chwilę tej dziewczyny. Której wcale nie pamiętam. Były tylko trzy miesiące w tym oceanie czasu kiedy nasze oczy mogły patrzeć na świecące słońce w tej samej chwili. Ja jeszcze wtedy nie wiedziałem że patrzę. A ona patrząc na mnie, trzymając prawnuka na ręku. Pewnie wiedziała że zbliża się do kresu. Znam ją tylko z opowieści dziadka. Będę ją ratować w tym urywku czasu który mi dała.

Będzie miał niezłą zagwozdke z tymi wszystkimi laskami naszymi. ojojoj Da radę??

To taką mam opinię?? O jaaaaa. A tak wracając do grzybów i innych roślinek. Pytanie>> Czy ktoś z was widział i czy pamięta gdzie, roślinke o nazwie >Kąkol Kiedyś była uważana za chwasta w uprawach zbozowych. I nie chodzi mi teraz o jakieś jej dodatkowe właściwości które Moser by wybadał ew. tylko o to że podczas ostatniego urlopu. Zaangażowałem się w poszukiwaniu Kąkola. Gdzieś na polach. Przyznam że cienko z nim. Kto wie czy całkiem nie wyginął dziki. Nikt nie znalazł. A ja osobiście to chyba ze 20 lat nie widziałem tej rośliny

Teraz tak. Naszły mnie jakieś myśli. Ponieważ ja nigdy niczego znaczącego w fotografii nie zrobiłem. Ani w zawodowej ani w tej amatorsko-niedzielnej. A tych kilka fotek gdzieś z podpisem >rozkosmany< to sie wcale nie liczy. Nie skoczę w przepaśc z tego powodu. Ale podzielę się z wami swoją zazdrością jaką czuję. Przesadzam oczywiście. A co by swój smutek z tego powodu nieco zmniejszyć. Zaglądnąłem na stronę pewnego chłopaka o imieniu Piotr. Robię to zwykle żeby odzyskac chęć trzymania tego urządzenia nazywanego aparatem fotograficznym. I żeby nie zrobic tego co już kiedyś raz zrobiłem. Mianowicie, cała szafka ze zdjęciami i negatywami powędrowała w porywie złości na śmieci. A było tego trochę dużo nawet. Gdy poczułem że jednak wywaliłem na śmieci część siebie samego to było już po zawodach. Jak na przekór śmieciarze których od miesiąca nikt nie widział na moim za***nym osiedlu, przyjechali. I pojechali ze zdjęciami. Przy okazji pochwalę się tym że byłem pierwszym nauczycielem Piotra w tym czymś co nazywamy fatografią. Dużo go nie nauczylem bo ....... nie ten poziom. Ja nawet nie mogę marzyć o takim oku jakie posiada Piotr. Mogłem jedynie ograniczyć się do takich bzdetów jak głębia ostrości, podział kadru wg. jakichś tam niby zasranych złotych proporcji itp. drobiazgów. Resztę robił z niesłychanym zapałem sam Piotr. A ja pamiętam jak dziś gdy pokazał mi zdjęcie tej dziewczyny która została potem jego żoną. I bez pytania wiedziałem że to właśnie jest ONA. Ta jedyna, wymarzona, Piotrowa Jednak z aparatem Piotr nie był rodzony. Ten aparat powędrował z moich rąk do jego. To była Praktica MTL 5b. Niezły aparat w tamtych czasach. A to co nim osiągnął Piotr, niezmiennie wywoływało uśmiech. U mnie, co jest raczej zjawiskiem zarezerwowanym tylko dla ważnych spraw. Albo osób na których mi zależy. Wiele ich nie ma, tak że zmarszczek nie dorobię się raczej z tego powodu. Popatrzcie też, a zrozumiecie dlaczego ta zazdrość i ten uśmiech jednocześnie. http://fabrykaobrazu.pl/#/portfolio/piotr-litwic/film/ http://piotrlitwic.blogspot.com/

Co ty trujesz. My twardziele jesteśmy. A syna też mam. I wprawdzie nie zrobiłem go w wieku 21 lat tylko 23 ale mniejsza z tym. Będziesz jeszcze coś wymyślac to naślę go na ciebie

do tego czasu admin cie zawiesza OOOO!!!

To żeby mnie nie wywalili

Na zdjęciu ludzi zawsze są czyjeś dzieci. Starzy też wiedzą że mam na imię Robert to żadna tajemnica a córka ma na imię.... a po co ci to?

Nie-eee

Ja nie mogę. Hahahahahahahaha Czy córkę można wkleić oddzielnie? Bo mi się głupio już zrobiło

Fotorelację poproszę. Chyba nie zdołają ciebie tam stratować

No nieźle zacierasz. I wcale takie niewinne to one nie są. A z tą skrętną tylną osią to nie przypuszczałem że to jest takie skuteczne

Tutaj nie o amatorskośc idzie Zależy od tego co kto widzi. Liczę że obejdzie się bez najazdu. Fota bardzo fajna

A szczypawka to córka ma się rozumieć ??

Ależ mi sie podoba ten Poljocik zwykły bez tych budzików i innych takich Piękny

wklejaj Wcale się nie dziwię że zegarek wymiękkał. Przecie to tylko zegarek. (zabija mnie) Tak chcę w celach edukacyjnych popatrzeć Może coś się uda wymyśleć z tego typu tłem do zegarka. Nie martw się nic, zdjęcie skasują

Bez zegarka jest lepiej nawet

żartowałem. Masz się na Choco patrzeć a nie na ZX-a (swoją drogą, faktycznie za***isty jest. Turbo jak przyciśnie to mało kto spodziewa się po dieslu że tak potrafi przyśpieszać. I po zakrętach znakomicie lata)