Właśnie obejrzałem film...

[mario1971 68060]

Z filmami Smarzowskiego to jak z Kargulem i Pawlakiem — niby wszyscy oglądamy to samo, ale każdy widzi coś innego. 😁 Jeden powie: „arcydzieło, brutalna prawda o nas samych”, a drugi: „depresyjny bełkot, ile można taplać się w błocie?”. I potem zaczyna się ta typowo polska wymiana ognia, niby kulturalnie, ale z taką pasją, że tylko broni palnej brakuje. Obaj panowie zbieracie pukawki? 🤔

[mroova 6278]

7 godzin temu, Valygaar napisał(-a):

Nadal będą niestety oparte na (polskich) faktach.

 

Zrobić taki film nie jest wcale trudno - pamiętasz może "Arizonę", w której obraz zapijaczonych tanim winem potomków PGR-ów lekko wstrząsnął widzami TVP ? Kręcony był w Zagórkach koło mojego rodzinnego Słupska a kolega ma żonę z pobliskich Kępic i dobrze poznał to środowisko. Ja zaś byłem w bardzo bliskich relacjach z dyrektorem PGR-u (również w okresie ich likwidacji). Obaj opowiedzieli szereg historii, od których aż włos się jeży na głowie co się z tymi ludźmi działo i za komuny i w latach 90-tych. Niestety kolejne pokolenia ich potomków dziś nadal gładko wchodzą w schemat bezradności i funkcjonowania beneficjentów systemu zasiłkowego (np. spalenie przez trzydziestokilkuletnią matkę kilkunaściorga dzieci i jej aktualnego partnera zimą w piecu mebli kuchennych, kupionych wiosną przez zaprzyjaźnionego pastora z Danii - bo nie chciało im się iść po drewno na opał wydawany w drugim końcu wsi).

Odnosząc się do cytowanego fragmentu Twojego wpisu - takiej Arizony wcale nie trzeba było "kręcić" - wystarczyło rano postawić kamerę a po południu jakiś szybki montaż i voila ! Mamy film.    

Tylko ile takich samych w sumie obrazów można kręcić ? Jakiś klasyczny topos nam powstał, to powielanie przemocy, alkoholu i podłości. Czy Smarzowski swoją powtarzalnością naszych najgorszych cech polskich, znanych i oczywistych, nie zmierza już do turpizmu w czystej postaci  ?