Jacek.

Och, znalezzienie naprawdę nie było trudne. Voila - w obrębie swojej sygnaturki jesteś panem i władcą Pozostaję z szacunkiem, J.

Ani w dobrym miejscu. Tu się kupuje: http://sklep.gerlach.org.pl/index.php?route=product/category&path=59 A pajacyk jest tu: http://photos04.istore.pl/25813/photos/big/12831605.jpg J.

Taji zegar jest do obejrzenia w Muzeum Techniki, w ekspozycji przedwojennych polskich przyrządów precyzyjnych. A w P-11 fabrycznie nie montowano zegara. Ogólnie PZL stosował przyrządy, produkowane przez G.Gerlach na licencji znanej francuskiej wytwórni Aera (wzglednie oryginalne). http://img152.imageshack.us/img152/5664/dscn0886sh9.jpg (zajumane z http://odkrywca.pl/pokaz_watek.php?id=678701 ) J.

Czy któryś z kolegów zna zegarmistrza z pl. Narutowicza? J.

Da się Zasadniczo pająk był uważany za narzędzie z serii "wot tiechnika", bo pozwala założyć szkiełko bez wyjmowania mechanizmu z koperty. Metoda klasyczna polegała na użyciu praski do szkieł: szkiełko było podparte pierścieniem bliżej obwodu i naciskane w środku tłoczkiem. Oczywiście kopertę trzeba wcześniej "nawlec" na tłoczek. Oprzyrządowanie zastępcze: kieliszek i palec wskazujący Byli (i są) twardziele, robiący pająka z palców. W 80% wypadków sztuczka wychodzi, w pozostałych 20% twardziel zakłada szkło o 0,2 mniejsze i udaje Greka. J. edit: oczywiście kielonek na być systemu "literatka" - bez nóżki

A fabryka nawet wypuściła nową wersję 40mm... Pierwsza: J.

Bo należy zaciskać przyrządem - w 3 lub 4 punktach. J.

A po świętach jakiś ruski kapitasza będzie z głupią miną oglądał wyraźnie jaśniejsze kółko na ścianie Gratuluję prezentu - jest zajedwabisty J.

Firma przetrwała tzw. Wielki Kryzys lat 20 tylko dzięki temu, że mieściła się w rolniczym i biednym Ohio. Koniec produkcji to rok 1927, kiedy przemysł powoli wychodził z zapaści. J.

Fakt, że osobne półmostki są ładniejsze, ale w niczym nie pomagają; to rtlko tradycja z czasów, gdy kaźde koło miało własny, ręcznie dopasowywany półmostek. Nie żebym się czepiał, bo uwielbiam "chatonsy", ale naprawdę nie za bardzo wiem na czym miałby polegać wyższość osadzania łożysk w koszykach, oczywiście poza możliwością przygotowania kamieni dla produkcji małoseryjnej i wzgledami eststycznymi. Normalnie prawie gotowy mostek lub płytę mocuje się w przyrządzie, nawierca i fazuje otwór (lub dla kamieni zaciskanych wierci otwór specjalnym frezem), mocuje kamień - i gotowe. Przy koszyczku jest dużo więcej operacji, kazda ze swoją dokładnością, no i konieczna tolerancja na ostateczny montaż. Co do historii zakupu masy upadłościowej Hampdena, to paru, głównie amerykańskich "szpeców" (i spora grupka krajowych opoowiadaczy) lubuje się w klechdach na temat jak to słowiańskie półzwierzęta kupiły i niewolniczo odtworzyły fabrykę razem ze stołkami, żeby móc produkować zegarki. A nikt nawet nie beknie o ówczesnych realiach Rosji sowieckiej; oni miel dość specjalistów własnych i sprowadzonych z Niemiec, by tłuc mechanizmy z wychwytem szwajcarskim. Maszyny i tak sprowadzali, i wzorowali na nich swoje. BTW nie wiem co sobie wyobrażają znawcy, mówiącu o "skopiowaniu wszystkiego" - że mieli nowy rodzaj wychwytu wymyślić żeby było "dobrze"? Może nowe zazębienia? Bo krój mostków ma znaczenie ŻADNE. Wytwórniom niemieckim i szwajcarskim nikt nie zarzuca kopiowania, mimo, że wiekszość "inhousów" była składana z konfekcji. IMO terror w sowieckim przemyśle nie zaczął się w 1925 - to była obowiązująca od początku teoria walki klas. W rezultacie nikt nie chciał iść do pudła za byle drobne niepowodzenie; bezpieczniej było kupić fabrykę i dostosować do produkcji masowej. A jak na początki zrobili bardzo dużo; zmienili technologię, na początek uruchomili produkcję buksiaków i 7-kamieniowych dla Morfłotu i kolei - i to na tysiące egzemplarzy. A tego Hampden, przestarzały i mający kłopoty z jakością nigdy by nie potrafił. J. "legal notice": Wielu kolegów, mających lat ile tam mają, a znających komunizm jedynie z wiernopoddańczych agitek w jedynie słusznej prasie, uwielbia zaznaczać przy każdej okazji jak to nienawidzą komunizmu, jego symboli, czerownego koloru itd. Zatem zaznaczam, że dla ustroju socjalistycznego sympatii nie posiadam, ale w przeciwieństwie do wymienionych wiem dlaczego (to k..wa moje pokolenie, nie ich, hodowano jak nierogaciznę). Różnicę między gospodarką przedwojennej Rosji sowieckiej a zachodnioeuropejską staram się postrzegać z perspektywy historii techniki, a nie wierzeń ludowych..

Wygląda jakby różowe było szkiełko. J.

K... mać. Dziś łapką, ale nie tę futrynę co trzeba - musiałem naprawiać. I ogłaszam - najlepszym młotkiem świata jest Toya 250g za 10 zeta - bo był był pod ręką J.

Hampden był konstrukcją z innej epoki - w latach 20 już nikt nie stosował kamieni w koszyczkach. No, może glashuccy Niemcy, ale oni do dziś potrafią paradować w skórzanych gaciach z klapą J.

Hmmm... Jako przedstawiciel narodu, który w najlepszym przypadku potrafił tylko kiepsko kopiować, wolę zachować większą rezerwę. J.

Tak - zdaje się że Niemiec albo Otero - lata 70, cylindrów na rękę już nie było - wychwyt szwajcarski W wolnej chwili poszukam. Ciekawa sztuka. Oj, chyba "kołek" Bettlacha - ale kotwicowy - fakt I rzadki - niewiele ich ocalało. To były interesujące konstrukcje - mimo braku kamieni i sztancowanej konstrukcji działały nawet do 5 - 8 lat. J.

Dokładnie - Toczmech to było zjednoczenie mechaniki precyzyjnej, a fabryka im. Kirowa była jedyną wytwórnią zegarków - później zyskała prawo do wypuszczania wyrobów pod swoją marką. BTW na poprzedniej stronie masz fotkę odmiany Toczmecha z łączonym półmostkiem - tak naprawdę cholera wie kto to produkował. J.

Moskiewski? Miry też miały słonia. J.

W sensie na wykałaczki J.

Fakt, w sklepach "Jubilera" leżały co najwyżej przykurzone Poljoty i Wostoki, raptem po dwa oklepane modele. Jak się pokazało coś innego, znikało dość szybko. Sygnały były bardzo rzadkie; mój egzemplarz (mam do dziś) został przywieziony przez ojca kolegi z Moskwy. Tak w ogóle, to trzeba było widzieć ten import. "Ekspres przyjaźni" przyjeżdżał na dworzec Gdański; jak ludność wypakowała na peron wszystkie przywiezione kojbry, ciężko było uwierzyć, że to wszystko weszło w ten pociąg: od zegarków do sporych maszyn do obróbki drewna. A najzabawniejsze było to, że wszyscy byli zorganizowani w "wycieczki", w związku z czym w tłoku uwijałó się kilkudziesięciu przewodników, którzy próbowali połapać swoich "turystów". Turyści w tym momencie mieli przewodników gdzieś i myśleli tylko jak z tym towarem dostać się do domu i nie dać się okraść Raz za zorganizowanie transpotru (dwa rejsy Syrenki z przyczepą) dostałem Elektronikę "pięściaka" J.

To już wojśko majowe z nudów trudni się straszeniem harcerek? A fe! :D J. PS: jak z rana nie rozpieprzę jakiejś futryny, czuję się chory

Dokładnie. J.