Wamo

Dawno mnie tu nie było...

Wspominałem już niejednokrotnie, że lubię uciekać w przyrodę, z buta czy tam rowerowo. Wczoraj wyruszyłem z buta, w sumie na kawę do kolegi i jego psiny. Przy okazji przekroczyłem granicę małopolski i śląska poprzez płynącą breję zwaną Przemszą. Zobaczyłem też zbiornik wody pitnej "Dziećkowice" oraz wygrzewające się na plaży foki (brak foto😉). Ze względu na endo biodra nie pędziłem, co widać na jednym z załączonych obrazków. Co więcej po burzy dnia poprzedniego wszystko dosłownie parowało ale wiara w samego siebie i muzyka w słuchawkach dodawała mi siły. Na jednej z fotografii widać nasze "Alpy", może nie jakoś cudownie ale nie chciałem mocno powiększać. Dzień na plus choć w tym roku będzie mi daleko od osiągnięcia rekordu z 2024 czyli od maja do grudnia 1700 km z buta.

Wybaczcie mi moje lenistwo jednak nie chcę mi się przelatywać od początku wątku, być może to znacie, być może macie, być może już ktoś o tym pisał jednak myślę że warto przypomnieć coś co ja odkryłem w sumie niedawno - na androida - Merlin Bird ID - sympatyczny program ze świetnym zapleczem ptactwa, gdy jesteś w przyrodzie i chcesz wiedzieć co się tak wydziera odpalasz nagrywanie i w czasie rzeczywistym rozpoznaje dźwięki.

Ostatnio bardzo często mi towarzyszy ale i inspiruje.

Lubię się zresetować w przyrodzie...

Cisza przed burzą...

W samoloty też dla eksperymentu "walisz"?

Przechodzę mocno negatywny czas, głównie emocjonalny tak więc uciekam coraz bardziej tam gdzie nie ma ludzi. Później na moment do nich wracam, żeby dowiedzieć się dlaczego uciekłem.

Jak wyglądało to miejsce 80 lat temu można sobie zobaczyć na zdjęciach dostępnych w internecie. Oto mój krótki opis który zamieściłem również na swoim fb: To tylko fragment tego co pozostało po "Solahütte". W tymże oto miejscu w czasie ogromnego cierpienia w pobliskim Auschwitz cała "śmietanka" czyli m.in., Karl Höcker, Otto Moll, Rudolf Heß, Richard Bear, Josef Kramer, Franz Hössler czy Josef Mengele przyjeżdżała na wypoczynek - potańczyć do rana, pośpiewać przy akordeonie czy po prostu pospacerować po okolicznych lasach, zbierać leśne owoce czy opalać się z dziećmi i kobietami. Ot, taki "życiowy paradoks".

To nie a conto poprzednich zdjęć, to tak po prostu.

Dziś tak: