fibo

Ależ oczywiście, tu pełna zgoda. Taki okres w produkcji i modzie istniał, jeżeli się zbiera pewnymi ciągami, to należy przedmioty uchronić, niezależnie od ich bolesnej urody. A jeśli jeszcze znajdą się zdeterminowani ochotnicy, to tylko lepiej, że za kolejnych trzydzieści lat będzie można pokazać wyrób, a nie zdjęcie z netu. Gorzej, bo był również czas, gdy postanowiono zastąpić kosztujący jednak troszkę mosiądz- tworzywami sztucznymi, wypluwanymi seryjnie przez wtryskarki. Na to farbka w kolorze brązu, albo złotka. Taki plastikowy neobaroczek, czy secesja to dopiero wyzwanie dla kolekcjonera, udręczonego ambiwalencją uczuć 😆.

Tak było w latach 80/ 90. Galanteria mosiężna miała niebywałe odejście na rynku. Mój kolega to produkował masowo, a właściwie organizował głównie. W mieście była duża, państwowa odlewnia armatury hydraulicznej, lali w ziemię formierską kurki, pokrętła, różne takie. I Mareczek wszedł z pracownikami w układ. Robili mu co tam im zaprojektował- lampy, świeczniki, właśnie obudowy do zegarów, ramki do zdjęć, stoliki takie z podwójnymi, nawet potrójnymi blacikami, oczywiście orły w koronie i półprofile Marszałka etc. Potem to odbierał, u siebie polerował z wierzchu, skręcał śrubkami ze sklepu żelaznego, wstawiał kwarcoki i szło jak burza. Rozpoczynał od sprzedaży w Rzemieślniczych Domach Handlowych, a potem to już całą Polskę objeżdżał swoim nowym Mercedesem. Nawet jakiś czas te cholerne stoliczki opychał z legendą, że z Indii 😆.

Ja kilka razy te linki jelitowe skręcałem naoliwione powtórnie i jakoś się trzymają, ale to tak dla zabawy. Jeśli porządnie, to tak, jak Leszek pisze.

Krzysiu, gorące gratulacje! Tylko kłopot jest, bo złotą lupą to już tylko w złote kieszonki można zaglądać 😀.

No mam problem z interpretacjami, czy jak je tam zwać. To jest fajna płyta, z dużą przyjemnością sobie posłuchałem, ale jestem konserwatywny do bólu, ma być tylko jedna wersja koszerna, wspaniała, doskonała, ostra, zagrana przez JH. On to zrobił tak, że już nie można poprawić. To jest mięciutkie, ma wdzięk, lecz nie słyszę tego, co spowodowało moją miłość do Hendrixa. Choć jako odmiana- ok.

Nie bardzo się orientuję w nomenklaturze, więc opiszę: moje wahadełko do P14 ma od szczytu transporterka po dół (koniec) śruby regulacyjnej 14.8 cm. Ale mój nie jest kwadransowy. Normalnie wybija godziny i połówki, za to trzema młotkami.

Tak to jest różniście. Kiedyś zbierałem broń białą, głównie używaną przez Polaków. To był drugi rok małżeństwa i lichota wielka z pieniędzmi. Dostałem ofertę zakupu lancy kawaleryjskiej wz. francuskiego, z proporcem oryginalnym, kosztowało +- cztery pensje wtedy. Żona głęboko zajrzała mi w oczy, gdy zapytałem, a potem powiedziała, że dieta kapuściana może być nawet dowcipna. Skoro chcesz, to spełniaj swoje marzenia 😄. Jaki byłem szczęśliwy... Nawet skóry się zachowały na onej broni.

Wąszsz ma buzię, nasz ma. Piotrze, wybaczył z serca, a ponieważ ciągle rośnie- zaprasza nieustająco ( z dziesięciodniowym wyprzedzeniem) 😃 Oktopusy to są moje ulubione podwodne zwierzaki. Bardzo ciekawskie i inteligentne, chętne do zabawy, mam gdzieś zdjęcia jak ośmiornica inicjuje kontakt i bada moją dłoń macką, po kwadransie podwodnych zabaw... Bardzo lubię moment, gdy podczas ucieczki przysiada gdzieś na rafie i błyskawicznie dostosowuje barwę ciała do otoczenia. Musi mieć jednak parę sekund na adaptację- wtedy mieni się różnymi wersjami kamuflażu jak zepsuty telewizor.

A ma 😃

No łatwo nie będzie. Ale jak Magda29 da radę, to wszyscy na stojąco zakrzykniemy HURRA! To zwykłe mycie zapaćkanej skrzyni (czemu czarna? bo była paskudna, a ciemny kolor przykrywa dziadostwo). Proszę koleżanki szanownej- spróbuj, dasz radę i jaki ładny zegar rodzinny zostanie z nami 😀.

Mój jest identyczny i ma taką samą "szparę" jeśli o głębokość usytuowania mechanizmu chodzi. To wynika z konstrukcji drzwi. One są normalnej grubości wewnątrz, ale przechodząc w zaokrąglenie- mają tylko cieniutką płytę zewnętrzną na łukach. To z jednej strony dla mnie bardzo eleganckie i lekkie jest, ale z drugiej myli odrobinkę optycznie, bo tarcza staje się w górnych częściach jakby za bardzo odsadzona od lica. Jednak jest osadzona idealnie na linii normalnej grubości konstrukcyjnej drzwi od wewnątrz patrząc. Niemrawo to opisałem, a zbyt ciemno na fotkę. Może jutro spróbuję zilustrować...

Miałem to samo z Mondeo kombi. Musiałem oficjalnie "odciężarowić", potem przegląd, wpis, wydział komunikacji i Ford stał się osobowy 😀.

Zwykle niezła kiła z tego wynika, gdy dorośli bracia są razem, ale te rozważania to już stąpanie po cienkim lodzie Regulaminu. Za to traf naprawdę prześwietny, bardzo się cieszę, że mamy na Forum taki przypadek milusi.

Bo Ockham to był myśliciel, teolog i filozof, a tu Panie o pieniądze chodzi, my tu poważnie rozmawiamy. Mnożysz Pan byty, na każdym bycie rozmnożonym masz Pan 38% zysku już po opodatkowaniu i z kosztami transportu, fabryka hula, właściciele też... Eppner od Cesarza dotacje dostawał (na mnożenie tychże), a Ockhama ekskomunikowano. Amen. Każdemu według potrzeb 😀. Trza mieć Panie kiepełe, to nawet Ockham się na brzytwie usra.

Jest identyczna skrzynia, ale ciemniejsza, plecy w mazerunku takie same, z tej samej sterty brane 😃. Chyba go nawet pokazywałem tutaj kiedyś...