Klub HERITAGE

[rads 5677]

6 godzin temu, Dirty Harry napisał(-a):

kontynuuję przegląd limitowanych 55-milimetrowych Beobachtungsuhrów Laco, produkowanych po II wojnie światowej.

 

Doskonałe są te Twoje opracowania w odcinkach, jak dla mnie wzór do naśladowania. Dawno nie dowiedziałem się tak wiele tu na Forum.

[alpaczino 40802]

Namówiony jeszcze w lipcu przez Kolegów [mention=115426]alpaczino[/mention] i [mention=116730]rads[/mention], kontynuuję przegląd limitowanych 55-milimetrowych Beobachtungsuhrów Laco, produkowanych po II wojnie światowej. Na stronie 27 tego wątku można przeczytać o jubileuszowej serii 75 zegarków, przygotowanych na 75. rocznicę Laco i zbudowanych z części pochodzących z wojennych zapasów. Na stronie 33 jest prezentacja dwóch kolejnych limitowanych serii B-Uhrów o średnicy 55 mm, opracowanych z okazji 80-lecia firmy - 500 sztuk ref. 861334 z tarczą typu A i również 500 ref. 861367 z tarczą B. A dziś ciąg dalszy i krótkie przedstawienie kolejnych dwóch modeli.
 
Zaprezentowane poprzednio Laco ref. 861334 i 861367 zaliczyły kilka wpadek. Przeszklony dekiel nie pasował do B-Uhrowego klimatu. Jakby tego było mało - ukazywał mechanizm nie dość, że zupełnie nieatrakcyjny wizualnie, to jeszcze automatyczny i równie niepasujący do atmosfery tych zegarków. Poza tym na kopertach zabrakło tradycyjnego oznaczenia FL 23883. I albo firma sama dostrzegła te niedociągnięcia, albo klienci zwrócili jej na to uwagę - najważniejsze, że w kolejnych limitowanych seriach było już lepiej.
 
Ale zanim te kolejne 55-milimetrowe zegarki nadeszły, nastały ciężkie czasy i w dniu 30 czerwca 2009 roku firma Laco Erich Lacher Uhrenfabrik GmbH & Co. KG ogłosiła upadłość. Intensywne poszukiwanie inwestorów przyniosło skutek szybki, acz krótkotrwały: wprawdzie Laco zostało przygarnięte do Kienzle AG, ale już 18 stycznia 2010 roku i tę spółkę postawiono w stan upadłości.
 
Tymczasem 10 lutego 2010 roku ruszyła przedsprzedaż kolejnych dwóch serii limitowanych B-Uhrów o średnicy 55-milimetrów: ref. 861663 Baumuster A i ref. 861664 Baumuster B. Każdy model wyprodukowano w liczbie 50 egzemplarzy, o numerze limitacji w zapisie xx/50. Cena, która przy zamówieniu pre-order wynosiła 999 EUR, w sprzedaży normalnej wzrosła później do 1500 EUR.
 
Oba modele były bliźniakami technicznymi, różniącymi się tarczą i wskazówkami - podobnie, jak poprzednio prezentowane zegarki ref. 861334 i 861367, do których zresztą nowe 861663 i 861664 były bardzo zbliżone. Zatem koperta była stalowa o powierzchni szkiełkowanej, szafirowe szkło było wypukłe, a zamknięty w pętlę skórzany pasek miał mosiężne nity, "kaletniczą" sprzączkę oraz szlufki ze stali i skóry. Wszystkie wskazówki w obu modelach były luminescencyjne, w zegarkach ref. 861664 tarcza typu B miała pierścień godzinowy ze świecącymi punktami i lumę na wszystkich liczbowych indeksach minutowych, co nie było zgodne z historycznymi konstrukcjami Baumuster B, o czym wspominałem w prezentacji poprzednich modeli. W drugowojennych zegarkach świeciły bowiem tylko parzyste liczby minut. Wskazówki również były takie, jak w dwóch wcześniej opisanych limitkach: z szarą obwódką, w modelu z tarczą A prawidłowe, zaś w modelu B pomieszane, bo stanowiące mix typów A (minutowa) i B (godzinowa). Zachowano także niebanalne opakowanie: brązowe, kartonowe pudło zewnętrzne i masywną, drewnianą skrzynię wewnętrzną, z szufladą zamykaną na skórzany pasek i tabliczką z numerem zegarka. A więc dotąd wszystko jak poprzednio. Bo tak naprawdę więcej pozostawiono, niż zmieniono. Ale jak już zmieniano, to zmieniono elementy drobne, acz podnoszące atrakcyjność zegarków ref. 861663 i 861664 w porównaniu do ref. 861334 i 861367.
 
Rzut oka na spód zegarka i widzimy pierwszą zmianę: poprawiono dekiel, który nie miał już tej koszmarnej szybki, lecz był pełny. Na jego powierzchni zewnętrznej wygrawerowano tabelkę z danymi, na podobieństwo tabelek nanoszonych wewnątrz dekli B-Uhrów Luftwaffe. Z tabelki dowiadujemy się, że nasz zegarek to Beobachtungsuhr typu B, o numerze xx/50, z werkiem A07.111, wykonany według specyfikacji Fl.23883 (w takim właśnie zapisie: z kropką i małą literą "L") przez firmę Laco. Moim zdaniem dokładnie tak powinien wyglądać dekiel w B-Uhrze przygotowanym dla współczesnych miłośników tematu - z cieszącą oczy tabelką na widocznym miejscu, a nie ukrytą wewnątrz, jak w historycznym oryginale.
 
Druga poprawka dotyczy mechanizmu: ETA Valgranges A07.111 pozostała, ale przerobiono ją z naciągu automatycznego na manualny, pozbawiając wahnika. Mechanizm ozdobiony jest szlifem perlistym i niebieskimi śrubami.
 
Trzecia różnica to możliwość wygrawerowania na kopercie numeru specyfikacji wojskowej FL 23883, przy czym zmiana ta była opcją - wcześniej niedostępną, teraz możliwą do zamówienia za dodatkową opłatą. Proszę spojrzeć na poniższe zdjęcia. Na pierwszych ośmiu jest zegarek ref. 861663 nr 32/50 (Baumuster A), potem mechanizm wspólny dla obu modeli i osiem fotek modelu ref. 861664 nr 31/50 (Baumuster . W pierwszym zegarku powierzchnia koperty po przeciwnej stronie koronki wciąż świeci łysiną jak w poprzednich limitkach ref. 861334 i 861367, za to w drugim już jest należycie oznaczona na zamówienie nabywcy. Warto też zwrócić uwagę na krój czcionki liter i cyfr, bardzo zbliżony do tego, który używano na wojskowych zegarkach w czasie wojny. Doceniam tę dbałość. Bo np. Stowa - również producent wojennych B-Uhrów - do dziś nie przejmuje się tym szczegółem i stosuje czcionkę kompletnie przypadkową. Zresztą Laco napisy w tej formie stosuje obecnie nie tylko w linii zegarków Pilot Original (której protoplastami są opisywane limitacje), ale też w serii Pilot PRO. Brawo!
 
Czwartą różnicą była wielkość produkcji: tu już nie było serii po 500 zegarków każdego typu, jak w modelach 861334 i 861367, lecz zaledwie po 50. Bo dla niektórych nabywców to rzecz ważna, by cieszyć się zegarkiem, który na całym świecie ma 49, a nie 499 braci.
 
Wiosną roku 2010 Laco odrodziło się: z garstką pracowników, z planem skupienia się na produkcji manufakturowej, a nie wielkoprzemysłowej i z nową nazwą - Laco Uhrenmanufaktur GmbH. Kolejne 55-milimetrowe Beobachtungsuhry firma przygotowała z okazji swego 85-lecia, jesienią tegoż 2010 roku. Ale to już temat na następny odcinek, a tymczasem dziękuję bardzo za cierpliwe przeczytanie  
 
 
 

Niezwykle interesujące i cenne opracowanie.
Dziękuję bardzo za tą serię wpisów.

[Dirty Harry 1059]

2 godziny temu, rads napisał(-a):

Doskonałe są te Twoje opracowania w odcinkach, jak dla mnie wzór do naśladowania. Dawno nie dowiedziałem się tak wiele tu na Forum.

 

1 godzinę temu, alpaczino napisał(-a):

Niezwykle interesujące i cenne opracowanie. Dziękuję bardzo za tą serię wpisów. 

 

Dziękuję Wam bardzo za docenienie i motywację   

[alpaczino 40802]

[Artur74 55189]

[Perpetuum Mobile 67587]

[SPS 60538]

[alpaczino 40802]

[Mirosuaw 29407]

[Dnlaie 53520]

[SPS 60538]

[Dirty Harry 1059]

Stowy dwie: oryginał i jego dziedzictwo  

 

 

 

 

[Perpetuum Mobile 67587]

[alpaczino 40802]

[DawidM86 2092]

W akcji  

 

 

[Artur74 55189]

[Perpetuum Mobile 67587]

[SPS 60538]

[Dirty Harry 1059]

Kilka dni temu przeglądnąłem cały ten wątek i nie znalazłem niczego o Stowie - poza jedną fotką, wstawioną przez @Perpetuum Mobile. Przyszło mi do głowy, że w naszym Klubie Heritage mógłby wzbudzić zainteresowanie limitowany model sprzed niemal 30 lat, który był pierwszym pilotem we współczesnej ofercie marki.

 

Szczegółową historię Stowy można przeczytać w internetach. Dla niniejszej prezentacji najważniejsze są dwa fakty. Po pierwsze - założona w roku 1927 przez Waltera Storza firma była jednym z pięciu wojennych dostawców B-Uhrów dla Luftwaffe (obok IWC, Laco, Lange und Söhne i Wempe). Po drugie - w roku 1996 syn założyciela, Werner Storz, sprzedał firmę Jörgowi Schauerowi.

 

Schauer kupił martwą skorupę marki, ale marki ze świetną historią. Tchnął w dawną nazwę nowe życie, napełnił nim Stowę, wywindował i ustabilizował jej pozycję rynkową na długi czas. Przez ponad 25 lat był duszą firmy: zaangażowany, pasjonujący się zegarkami, zawsze dostępny dla klientów, moim zdaniem dla współczesnego rozwoju firmy był ważniejszy, niż dziedzictwo samej marki. Dziś najpopularniejsze zegarki Stowa to bez wątpienia piloty, ale kiedy Jörg Schauer kupował firmę, to nie produkowała ona żadnego. Przygotowując coś ekstra na okrągłą rocznicę istnienia Stowy, nowy właściciel postawił na odniesienia historyczne marki: lotnictwo, II wojna światowa, no i przynależność do grona pięciu "mitycznych" producentów oryginalnych B-Uhrów. Ogromny sukces wskrzeszonych zegarków lotniczych rozpoczął się w roku 1997, od prezentowanego tutaj modelu jubileuszowego, przygotowanego w liczbie 70 numerowanych sztuk na 70-lecie firmy.

 

Jubileuszowy zegarek kształtem przypominał nieco Beobachtungsuhra produkowanego przez Stowę w czasach Trzeciej Rzeszy, jednak koperta była z tych "standardowych". Mówiąc wprost nie oddawała kształtu oryginału tak doskonale, jak robią to dziś wszelkiej wielkości koperty Laco Fliegeruhr Original. Miała średnicę 40 mm, była matowo szczotkowana. Na zwykłej koronce walcowej - nie była to jeszcze obecnie oferowana "cebulka" - umieszczono logo firmy. Na lotniczej tarczy świeciły pokryte trytem żółto-zielonkawe kreskowe indeksy godzinowe, wszystkie indeksy liczbowe oraz trójkąt z dwoma punktami. Indeksy minutowe pozostały białe, niepodświetlone - a więc niezgodnie z oryginałem, gdzie na tarczy świeciło wszystko, co mogło. Białe było też duże logo firmowe na cyferblacie. Tarcza oczywiście typu A, bo w czasie wojny Stowa oferowała praktycznie tylko zegarki Baumuster A - Beobachtungsuhrów Baumuster B wyprodukowała zaledwie 42 sztuki. Wskazówki, barwione na niebiesko w obróbce cieplno-chemicznej, również pokryto świecącą masą trytową. Dekiel był zakręcany, przeszklony szafirem, a na obwodzie umieszczono informację o tym, że to model jubileuszowy zegarka Stowa o numerze limitacji xx/70, że pochodzi z Niemiec i że jest ze stali nierdzewnej. Ciekawostka: numerowana była nawet sprzączka paska!

 

W środku cykał Unitas 6300N - pracujący z częstotliwością 18000 bph, ozdobiony pasami genewskimi, szlifem perlistym, niebieskimi śrubami i napisem „Stowa” inkrustowanym złotem. Mechanizm pochodził z rodziny Unitasów 63xx, zwanych Wehrmachtswerkami. Wbrew pozorom nazwa nie miała związku z hitlerowską armią, lecz oznaczała „mechanizm do użytku wojskowego”, czyli tak dobry i niezawodny, że nadający się nawet dla armii. Werki te miały mały sekundnik, a zatem rozwiązanie niekoniecznie ułatwiające dokładny odczyt sekund. Dlatego w roku 1965 powstał zmodyfikowany Unitas 6300 z dodatkowym mostkiem i centralnym sekundnikiem. Później ulepszony, zdobył popularność jako 6300N, a najbardziej znanym zegarkiem, w którym go zastosowano, był Atlantic Worldmaster.

 

Zapakowany w eleganckie, podłużne etui jubileuszowy pilot kosztował 2990 marek zachodnioniemieckich. Poniższe zdjęcia przedstawiają dwa egzemplarze z limitowanej serii jubileuszowej na 70-lecie Stowy: nr 47/70 i 04/70.

 

Dziękuję bardzo za cierpliwe przeczytanie

 

 

[Perpetuum Mobile 67587]

[mention]Dirty Harry [/mention] z postów w tym i w innych wątkach widać, że jesteś prawdziwym pasjonatem niemieckich fliegerów. Gratuluję wiedzy i pasji.
Z tego co pamiętam, to nasz forumowy kolega [mention]Gio [/mention] swego czasu zbierał kolejne jubileuszowe Laco. Potem niektóre wystawił na sprzedaż na Bazarku, nie wiem czy z sukcesem. Jeżeli te jubileuszowe modele Cię interesują, to może znajdziecie z [mention]Gio [/mention] wspólny język. O ile [mention]Gio [/mention] jeszcze przegląda Forum 🥲.

[SPS 60538]

[alpaczino 40802]

Kilka dni temu przeglądnąłem cały ten wątek i nie znalazłem niczego o Stowie - poza jedną fotką, wstawioną przez [mention=112589]Perpetuum Mobile[/mention]. Przyszło mi do głowy, że w naszym Klubie Heritage mógłby wzbudzić zainteresowanie limitowany model sprzed niemal 30 lat, który był pierwszym pilotem we współczesnej ofercie marki.
 
Szczegółową historię Stowy można przeczytać w internetach. Dla niniejszej prezentacji najważniejsze są dwa fakty. Po pierwsze - założona w roku 1927 przez Waltera Storza firma była jednym z pięciu wojennych dostawców B-Uhrów dla Luftwaffe (obok IWC, Laco, Lange und Söhne i Wempe). Po drugie - w roku 1996 syn założyciela, Werner Storz, sprzedał firmę Jörgowi Schauerowi.
 
Schauer kupił martwą skorupę marki, ale marki ze świetną historią. Tchnął w dawną nazwę nowe życie, napełnił nim Stowę, wywindował i ustabilizował jej pozycję rynkową na długi czas. Przez ponad 25 lat był duszą firmy: zaangażowany, pasjonujący się zegarkami, zawsze dostępny dla klientów, moim zdaniem dla współczesnego rozwoju firmy był ważniejszy, niż dziedzictwo samej marki. Dziś najpopularniejsze zegarki Stowa to bez wątpienia piloty, ale kiedy Jörg Schauer kupował firmę, to nie produkowała ona żadnego. Przygotowując coś ekstra na okrągłą rocznicę istnienia Stowy, nowy właściciel postawił na odniesienia historyczne marki: lotnictwo, II wojna światowa, no i przynależność do grona pięciu "mitycznych" producentów oryginalnych B-Uhrów. Ogromny sukces wskrzeszonych zegarków lotniczych rozpoczął się w roku 1997, od prezentowanego tutaj modelu jubileuszowego, przygotowanego w liczbie 70 numerowanych sztuk na 70-lecie firmy.
 
Jubileuszowy zegarek kształtem przypominał nieco Beobachtungsuhra produkowanego przez Stowę w czasach Trzeciej Rzeszy, jednak koperta była z tych "standardowych". Mówiąc wprost nie oddawała kształtu oryginału tak doskonale, jak robią to dziś wszelkiej wielkości koperty Laco Fliegeruhr Original. Miała średnicę 40 mm, była matowo szczotkowana. Na zwykłej koronce walcowej - nie była to jeszcze obecnie oferowana "cebulka" - umieszczono logo firmy. Na lotniczej tarczy świeciły pokryte trytem żółto-zielonkawe kreskowe indeksy godzinowe, wszystkie indeksy liczbowe oraz trójkąt z dwoma punktami. Indeksy minutowe pozostały białe, niepodświetlone - a więc niezgodnie z oryginałem, gdzie na tarczy świeciło wszystko, co mogło. Białe było też duże logo firmowe na cyferblacie. Tarcza oczywiście typu A, bo w czasie wojny Stowa oferowała praktycznie tylko zegarki Baumuster A - Beobachtungsuhrów Baumuster B wyprodukowała zaledwie 42 sztuki. Wskazówki, barwione na niebiesko w obróbce cieplno-chemicznej, również pokryto świecącą masą trytową. Dekiel był zakręcany, przeszklony szafirem, a na obwodzie umieszczono informację o tym, że to model jubileuszowy zegarka Stowa o numerze limitacji xx/70, że pochodzi z Niemiec i że jest ze stali nierdzewnej. Ciekawostka: numerowana była nawet sprzączka paska!
 
W środku cykał Unitas 6300N - pracujący z częstotliwością 18000 bph, ozdobiony pasami genewskimi, szlifem perlistym, niebieskimi śrubami i napisem „Stowa” inkrustowanym złotem. Mechanizm pochodził z rodziny Unitasów 63xx, zwanych Wehrmachtswerkami. Wbrew pozorom nazwa nie miała związku z hitlerowską armią, lecz oznaczała „mechanizm do użytku wojskowego”, czyli tak dobry i niezawodny, że nadający się nawet dla armii. Werki te miały mały sekundnik, a zatem rozwiązanie niekoniecznie ułatwiające dokładny odczyt sekund. Dlatego w roku 1965 powstał zmodyfikowany Unitas 6300 z dodatkowym mostkiem i centralnym sekundnikiem. Później ulepszony, zdobył popularność jako 6300N, a najbardziej znanym zegarkiem, w którym go zastosowano, był Atlantic Worldmaster.
 
Zapakowany w eleganckie, podłużne etui jubileuszowy pilot kosztował 2990 marek zachodnioniemieckich. Poniższe zdjęcia przedstawiają dwa egzemplarze z limitowanej serii jubileuszowej na 70-lecie Stowy: nr 47/70 i 04/70.
 
Dziękuję bardzo za cierpliwe przeczytanie
 
 

Po raz kolejny dziękuję za świetny post.
Takie opracowania skutecznie zaspakajają moją ciekawość w temacie.

[Dirty Harry 1059]

9 godzin temu, Perpetuum Mobile napisał(-a):

[mention]Dirty Harry [/mention] z postów w tym i w innych wątkach widać, że jesteś prawdziwym pasjonatem niemieckich fliegerów. Gratuluję wiedzy i pasji. [...]

 

 

2 godziny temu, alpaczino napisał(-a):

Po raz kolejny dziękuję za świetny post.
Takie opracowania skutecznie zaspakajają moją ciekawość w temacie.

 

Dzięki Panowie

 

Zapomniałem jeszcze dopisać, że Beobachtungsuhr z Wehrmachtswerkiem okazał się pomysłem na tyle interesującym, że po dwóch dekadach firma Aristo zrobiła dokładnie to samo, co Stowa przed laty i w roku 2019 zaoferowała limitowaną serię 100 egzemplarzy 47-milimetrowych B-Uhrów z Unitasem 6300. Fotki poniżej.

 

 

[Artur74 55189]

[manwiththedog 51]

W dniu 1.12.2025 o 08:41, alpaczino napisał(-a):

 

Piękny! To jest Steinhart?