Longines HydroConquest L3.689.4.59.6

[Edmund Exley 5132]

Jednym z moich największych zegarkowych marzeń było mieć Longinesa. I całkiem niedawno marzenie to dość niespodziewanie się spełniło. W tym przypadku nie mogłem czekać z napisaniem recenzji rok, jak było to z Tissotem Visodate. Myślę jednak, że przez kilka tygodni poznałem mojego Longinesa HydroConquesta na tyle dobrze, by pokusić się o zwięzły opis tego zegarka.

 

Muszę na początku zaznaczyć, że recenzja napisana została przez użytkownika o średnio zaawansowanym poziomie zegarkowej wiedzy i do takich też czytelników jest w dużej mierze adresowana. Stąd też postanowiłem skoncentrować się na zagadnieniach, które brane są pod uwagę w pierwszej kolejności podczas wybierania zegarka przez średniozaawansowanego miłośnika zegarków. Recenzję podzieliłem na podstawowe części: marka i kontekst sentymentalno/historyczny, wygląd, mechanizm i jego dokładność, przeznaczenie oraz zestawienie wad i zalet zegarka.

 

Odkąd w dzieciństwie zetknąłem się po raz pierwszy z zegarkami, oglądając ich zdjęcia w czytanych przez mamę miesięcznikach „Sukces” i „Twój Styl” (przeglądałem je właśnie dla zdjęć zegarków i, oczywiście, pięknych kobiet), stworzyłem sobie własną zegarkową „piramidę prestiżu”. I funkcjonuje ona do dziś. Nie jest za bardzo oryginalna, ani zapewne zbytnio adekwatna, gdyż opiera się głównie na sentymencie i prywatnych upodobaniach. W samej czołówce znajdują się na niej Rolex, Omega, Zenith i Longines. Tę ostatnią markę polubiłem – także dzięki częstej obecności w sportowych transmisjach – w sposób szczególny. HydroConquest kontynuuje piękne tradycje Longinesa w produkcji zegarków przeznaczonych do nurkowania, czyli – no dobrze, uznajmy to zapożyczenie – „diverów”. Najwspanialszym spośród nich był oczywiście nomen omen legendarny model z 1960 roku, którego blask w pełni przypomina jego reedycja, czyli popularny LLD. Warto też jednak wspomnieć choćby o modelach z lat 70., doskonale oddających stylistykę tamtych czasów. Należały do nich m.in. zegarki sygnowane nazwą Record, spośród których część miała na tarczy również logo Longinesa. Innymi słowy – Longines zapisał piękną kartę także pod wodą. HydroConquest dopisuje do niej kolejny zacny rozdział.

 

Estetykę „diverów” zdefiniował jednak Rolex Submariner i niełatwo jest całkowicie zerwać z ustalonym przez ten model kanonem. Pomijając już balansujące na granicy przyzwoitości „inspiracje” w rodzaju Steinharta czy Davosy, warto zauważyć, że nawet szanowane firmy w mniejszym bądź większym stopniu zdawały się wzorować na zegarku, którego tak bardzo lubił Steve McQueen. Recenzowany tu HydroConquest również reprezentuje poniekąd styl wyznaczony przez Submarinera, na szczęście jednak nie gubi przy tym swego własnego charakteru spod znaku Longines.

 

 

Recenzowana tu wersja Longinesa HydroConquesta ma średnicę 41 mm, wysokość 10,2 mm i jest dość masywna. Przy pierwszym kontakcie trudno nie zwrócić na to uwagi, szybko jednak okazuje się, że zegarek jest doskonale wyprofilowany i bardzo wygodny. Już kilka minut po pierwszym założeniu waga i rozmiar „divera” nie stanowią żadnego problemu, nawet dla osoby, która tak jak ja ma dość szczupły nadgarstek.

 

W moim egzemplarzu uwagę przykuwa od razu czerwony bezel z jasnymi indeksami. Co tu dużo mówić – ten odcień powala! Jednokierunkowy bezel jest bardzo czytelny i daje się obracać bez trudu, acz z przyjemnym oporem. Moletowanie obejmuje 2/3 pierścienia – 1/3 jest gładka. Zadecydowały o tym zapewne względy estetyczne, a nie praktyczne, jednak nie wpływa to zbytnio na łatwość obsługi urządzenia.

 

Szafirowe szkiełko pokryte zostało antyrefleksem – czytelność zegarka jest dzięki temu na znakomitym poziomie. Szkiełko jest płaskie. Ja akurat jestem fanem szkiełek wypukłych, tu jednak takie rozwiązane byłoby zgrzytem i zupełnie nie pasowałoby do nowoczesnej estetyki całości.

 

W centralnej części tarczy znajduje się coś, bez czego urok Longinesów zdaje się być niepełny – herb. Klepsydra objęta skrzydłami Chronosa – brzmi pretensjonalnie, ale jak świetnie sprawdza się na zegarkach! Motyw ten powtórzony został na zapięciu bransolety, a także, o czym w dalszej części, na deklu. Wariant tarczy z indeksami arabskimi uważam za ładniejszy, a na pewno bardziej uporządkowany od popularniejszej wersji HydroConquesta z dużymi cyframi 6, 9 i 12. W drugim wariancie pojawia się bowiem wiele różnych figur geometrycznych (indeksy, ale także skala na bezelu), co w moim odczuciu sprawia wrażenie lekkiego bałaganu. Nie ma w nim ponadto wyodrębnionego indeksu na godzinie 12 (to także mała niedogodność LLD), co może trochę dezorientować. W omawianym tu modelu wszystko jest zaś symetryczne, konsekwentne i czytelne.

 

 

Indeksy są wypełnione substancją luminescencyjną, lumy jest jednak mniej niż w przypadku większości „nurków”. I wprawdzie po naświetleniu świeci ona ładnym seledynowym blaskiem, to jednak – i tu mamy istotną słabość zegarka – krótko.

 

Edytowane 9 Września 2014 przez Edmund Exley

[Edmund Exley 5132]

Na godzinie 3 umieszczony jest datownik otoczony delikatną białą ramką – sprawdzone posunięcie, dzięki któremu okienko z datą nie zaburza proporcji i harmonii tarczy. Jak na „divera” przystało, HydroConquest ma wskazówki masywne i czytelne, częściowo wypełnione substancją luminescencyjną. Wspomniałem już, że sprawuje się ona kiepsko, ale kształt wskazówek i ich kontrastowość względem tarczy pozwalają na w miarę łatwy odczyt także wówczas, gdy jest ciemno, a luma nie chce już świecić.

 

Moim zdaniem w wyglądzie HydroConquesta jest tylko jeden dysonans – czerwone zakończenie skądinąd świetnie ukształtowanej wskazówki sekundnika. Czerwień jednak osłabia jej czytelność i jest dodana trochę na siłę. Zwykle tłumaczy się taki zabieg chęcią usportowienia zegarka, ale tym razem nie było to potrzebne. Inaczej – i lepiej – wygląda to w wersji z mechanizmem automatycznym, gdzie sekundnik zakończony jest wyrazistym, ale dyskretnym czerwonym „grotem strzały”. Do szczegółu tego można się jednak przyzwyczaić.

 

 

Zakręcana koronka jest sygnowana i obudowana osłoną. Nie odkręcałem jej jak dotąd wiele razy, bodaj dwu- czy trzykrotnie. Bardzo łatwo jest wyczuć odpowiedni sposób zakręcania – wszystko chodzi sprawnie. Trzeba jednak zauważyć, że na dokładne zsynchronizowanie wskazówek sekundowej i minutowej trzeba mieć swoisty „patent”. Gdy ustawi się je bowiem idealnie przed dokręceniem koronki, bardzo prawdopodobne jest delikatne przesunięcie wskazówki minutowej w momencie, gdy koronkę dociskamy. Zauważyłem, że problem najlepiej rozwiązać następująco:

- zatrzymać sekundnik na godz. 12,

- ustawić wskazówkę minutową tak, jakby było 15 sekund po pełnej minucie (ułatwia to czerwona skala na skraju cyferblatu),

- docisnąć i dokręcić koronkę – wskazówka minutowa zrównuje się z indeksem pełnej minuty i tym samym synchronizuje z sekundnikiem.

Swoją drogą, w wersji automatycznej, wymagającej zapewne częstszych korekt czasu, może być to nieco uciążliwe.

 

 

Stalowa bransoleta dokładnie przylega do uszu zegarka. Jest też wykonana na dobrym poziomie – odpowiednio masywna, lecz wygodnie układająca się na nadgarstku. Podwójne zapięcie bezpiecznie chroni przed przypadkowym otwarciem bransolety. Na zapięciu znajdują się ładne szczegóły – precyzyjnie naniesione nazwa i logo Longines:

 

Edytowane 9 Września 2014 przez Edmund Exley

[Edmund Exley 5132]

Opis wyglądu zegarka trzeba zamknąć mocnym akcentem, jak – nie przymierzając – Zeppelini na „Czwórce”. Mam na myśli przepiękny, pełny dekiel z wygrawerowanym logo Longinesa w wersji bezpośrednio odsyłającej do historii marki i roku 1889. Co ważne, fakt iż stare logo znajduje się na deklu, nie powoduje dysonansu. Nowoczesna stylistyka całości pozostaje spójna. Przy zakładaniu i zdejmowaniu zegarka nie sposób nie zatrzymać jednak na chwilę oczu na czymś tak pięknym:

 

 

W kwarcowej wersji zegarek wyposażony jest w mechanizm ETA 955.112. Nie ma tu zegarmistrzowskiej poezji, jest za to spora dawka praktyczności. W przypadku kwarcowego mechanizmu solidnej szwajcarskiej firmy nie dziwi fakt, iż w ciągu sześciu tygodni nie zrobił żadnej odchyłki – porównuję czas ze stroną z zegarem atomowym i na razie jest +/- 0 s. Daje to poczucie komfortu – taki bowiem ze mnie dziwak, że czas sprawdzam wyłącznie na… zegarku. I nieważne, że godzinę mam podaną w rogu ekranu komputera, na desce rozdzielczej, wyświetlaczu DVD czy telefonu – godzina sprawdzona na tych urządzeniach się dla mnie nie liczy. Longines daje mi komfort DOKŁADNOŚCI – i mogę w odniesieniu do niego korygować mojego skądinąd też świetnego w swym przedziale cenowym Tissota Visodate’a. Producent deklaruje, iż kwarcowy Longines HydroConquest wyposażony jest we wskaźnik EOL. Gdy bateria będzie słaba, sekundnik zacznie przeskakiwać co 4 sekundy, co będzie sygnałem, że czas na wymianę baterii. Przydatna funkcja.

 

Wodoodporność 300M predestynuje zegarek do głębinowego nurkowania. Ja jednak używam go do mniej ekstremalnych zadań. W pracy świetnie komponuje się ze sportowymi marynarkami i dobrze układa się pod koszulą. W domu natomiast wygodnie nosi się go pod rękawem swetra. To naprawdę świetnie wyprofilowany zegarek. Typowego nurkowego bezela używam natomiast głównie do takich czynności, jak… kontrolowanie czasu na parkingu lub mierzenie jak długo zajmuje mi przejechanie z punktu A do B. I jest to sympatyczna zabawa.

 

Niemal na sam koniec trzeba wspomnieć, iż cena recenzowanego tu HydroConquesta oscyluje w granicach 3000 PLN. Nie jest to w sumie dużo jak na zegarek marki Longines, o tak dobrych parametrach i tak wysokiej jakości wykonania. Trzeba wszakże pamiętać, że mówimy o wersji kwarcowej – na pewno znalazłoby się wielu miłośników zegarków, którzy za nic w świecie nie wydaliby takich pieniędzy na model zasilany baterią.

 

Atuty i słabości kwarcowego Longinesa HydroConquesta podsumować można następująco:

Plusy

- atrakcyjny i dopracowany wygląd, prawie bez słabych punktów

- wysoka jakość wykonania koperty i bransolety

- szafirowe szkiełko

- zakręcana koronka

- wodoszczelność 300M

- stopsekunda

- szybka zmiana daty

- komfortowe wyprofilowanie koperty i uszu oraz wykonanie bransolety

- dokładność kwarcowego mechanizmu

- magia nazwy i symboli Longines. Wiadomo.

 

Minusy

- słaba superluminova

- czerwone zakończenie wskazówki sekundnika

- wskazówce sekundnika zdarza się nie trafić dokładnie w indeks (jest to nieregularne)

- cena kwarcowej wersji może wydawać się zbyt wysoka

 

 

Co jakiś czas mówi się o „duszy” w zegarkach mechanicznych i „bezduszności” kwarcowych. Przez długie lata przychylałem się tej tezie, mimo iż pobrzmiewa ona trochę patosem. I wciąż sądzę, że zegarek mechaniczny daje poczucie obcowania z bardziej wyrafinowanym zegarmistrzostwem, że bez porównania piękniej wygląda sekundnik płynący od skaczącego. Zrozumiałem jednak, że dla mnie owa „dusza” tkwi w całym zespole cech konkretnego zegarka. A jedną z najistotniejszych spośród nich jest marka – jakkolwiek powierzchownie to brzmi. Gdy spoglądam na cyferblat i widzę logo z klepsydrą i skrzydłami, do którego mam tak wielki sentyment, to czuję, że mam na nadgarstku troszkę zegarkowej magii. Kwarcowej, a jakże. Ale spod znaku Longines.

 

 

 

*Proszę wybaczyć rozbicie recenzji na 3 części, chciałem ją jednak zilustrować zdjęciami odpowiedniej jakości.

Edytowane 9 Września 2014 przez Edmund Exley

[Istvan 2956]

Recenzja dobra. Być może brakuje zdjęcia nadgarstkowego, ale wierzę, że będzie takowe następnym razem.

 

Ja ze swoim egzemplarzem rozstałem się z powodu zbyt dużej liczby detali. Indeksy oraz masa punktów na bezelu to przesada. Wolę mimo wszystko nieco prostszą stylistykę.

[Eugeniusz Szwed 1447]

cyt : Estetykę „diverów” zdefiniował jednak Rolex Submariner i niełatwo jest całkowicie zerwać z ustalonym przez ten model kanonem.

 

Mimo tego że lubię tę markę to ten zegarek zbyt bardzo nawiązuje do ...

 

Świetny opis i ładne zdjęcia   

[Lexxus 64]

Zawsze zazdrościłem ludziom mającym taką łatwość wyrażania myśli na papierze (lub w edytorze tekstowym) świetna recenzja!

[Antiquarius 892]

Świetna recenzja. Longines HC jest najbardziej poszukiwanym zegarkiem w kategorii do 1000 Euro jak wynika ze statystyk chrono24. To też świadczy o tym jak udany jest to projekt.

 

Osobiście jednak bardziej podoba mi się poprzednia wersja gdyż tarcza nie jest wtórna do dziesiątek projektów nawiązujących do suba. Poza tym obecna nie ma już nakładanych indeksów co jest trochę imo pójściem w dół półki. Ale może w swatch group jest to celowe?

 

Imo w kolorystyce czarnej LHC jest świetnym uniwersalnym EDC.

[Edmund Exley 5132]

Panowie, dziękuję za miłe słowa!

 

Recenzja dobra. Być może brakuje zdjęcia nadgarstkowego, ale wierzę, że będzie takowe następnym razem.

 

Ja ze swoim egzemplarzem rozstałem się z powodu zbyt dużej liczby detali. Indeksy oraz masa punktów na bezelu to przesada. Wolę mimo wszystko nieco prostszą stylistykę.

 

Na życzenie:

 

 

Detali faktycznie sporo, mnie to jednak nie przeszkadza. Może dlatego, że wcześniej miałem zawsze proste zegarki (bo też lubię szlachetną prostotę), a LHC jest inny.

 

cyt : Estetykę „diverów” zdefiniował jednak Rolex Submariner i niełatwo jest całkowicie zerwać z ustalonym przez ten model kanonem.

 

Mimo tego że lubię tę markę to ten zegarek zbyt bardzo nawiązuje do ...

 

Świetny opis i ładne zdjęcia   

 

A moim zdaniem nie nawiązuje jednak aż na tyle, by to gryzło. Nie ma np. okrągłych i trójkątnych indeksów, wskazówki też zdecydowanie się różnią, bezel ma inaczej zaprojektowaną skalę. 

 

Zawsze zazdrościłem ludziom mającym taką łatwość wyrażania myśli na papierze (lub w edytorze tekstowym) świetna recenzja!

 

Dzięki choć stylistycznie mogłem jeszcze trochę dopracować ten tekst.

 

Świetna recenzja. Longines HC jest najbardziej poszukiwanym zegarkiem w kategorii do 1000 Euro jak wynika ze statystyk chrono24. To też świadczy o tym jak udany jest to projekt.

Osobiście jednak bardziej podoba mi się poprzednia wersja gdyż tarcza nie jest wtórna do dziesiątek projektów nawiązujących do suba. Poza tym obecna nie ma już nakładanych indeksów co jest trochę imo pójściem w dół półki. Ale może w swatch group jest to celowe?

Imo w kolorystyce czarnej LHC jest świetnym uniwersalnym EDC.

 

Nie wiedziałem o tej statystyce - ciekawa sprawa. Poprzednia wersja też długo mi się podobała bardziej, nakładane indeksy przemawiały na jej korzyść. Teraz skłaniam się do bardziej jednorodnej z cyframi arabskimi. Ale może kiedyś sięgnę i po tamtą? Wielokrotnie ją przymierzałem i też uważam za bardzo ładną, choć - o czym piszę w recenzji - troszkę zbyt pogmatwaną.

 

Pozdrawiam!

[mat_k 8]

Jednym z moich największych zegarkowych marzeń było mieć Longinesa. I całkiem niedawno marzenie to dość niespodziewanie się spełniło. 

 

Rozszyfrowawszy kolegę powiem tylko - też o niego walczyłem Niech się nosi! Ja osobiście mam starszą wersję w automacie, niebieską i uważam iż jest to najoryginalniejszy diver poniżej 5000 PLN (a i powyżej konkurencji nie widzę nawet za 10 000 PLN jeśli chodzi o oryginalność stylistyki).

[rpiekny 0]

Witam ! Jestem posiadaczem dokładnie tego samego modelu w kolorze niebieskim, który moim zdaniem ten kolor bardziej pasuje ale to oczywiście kwestia gustu. Recenzja znakomita bardzo mi się podobała. Potwierdzam świecenie zegarka bardzo szybko się kończy w poprzednim modelu wydaje mi się że było lepiej. Bransoleta jakby moim zdaniem mniej wygodna jak poprzedniku / w moim egzemplarzu bardzo ciężko się otwiera co można w zasadzie potraktować jako zaletę/. Jeszcze raz gratuluję wspaniałej recenzji Pozdrawiam Radek

Edytowane 11 Września 2014 przez rpiekny

[zasadas 5083]

Ciekawa recenzja, mam nadzieję, że mimo wszystko nie zrezygnowałeś całkowicie z LLD.

[Crimson79 152]

Gratulacje - z przyjemnością przeczytałem recenzję. Ja też zastanawiałem się nad niebieską starą wersją tylko w automacie (41 mm). Myślę, że w cenie nieco ponad 3 tys można upolować takiego mechanika.

[Istvan 2956]

Ja osobiście mam starszą wersję w automacie, niebieską i uważam iż jest to najoryginalniejszy diver poniżej 5000 PLN (a i powyżej konkurencji nie widzę nawet za 10 000 PLN jeśli chodzi o oryginalność stylistyki).

Na pewno nie jest najładniejszy, ale przyznać muszę, iż to jeden z tych najbardziej oryginalnych. Szukam obecnie dwóch diverów - mam już jednego z surowym bezelkiem, ale chciałbym coś w niebieskim i zielonym. Do 3000 zł jest naprawdę ciężko.

 

Pozdrawiam

[mat_k 8]

Gratulacje - z przyjemnością przeczytałem recenzję. Ja też zastanawiałem się nad niebieską starą wersją tylko w automacie (41 mm). Myślę, że w cenie nieco ponad 3 tys można upolować takiego mechanika.

Swojego upolowałem w Maju 2014 za 3100 PLN Nie ma problemów z dostępnością

Edytowane 12 Września 2014 przez mat_k

[Edmund Exley 5132]

@rpiekny, Crimson79

Dzięki!

 

Rozszyfrowawszy kolegę powiem tylko - też o niego walczyłem

 

 

Ciekawa recenzja, mam nadzieję, że mimo wszystko nie zrezygnowałeś całkowicie z LLD.

 

Dziękuję - oczywiście, z LLD nie zrezygnowałem, ale na pewno nie w najbliższym czasie. Dlatego liczę na Twoje kolejne ciekawe zdjęcia.

 

Pozdrawiam!

[atrax 62]

Świetny wybór, sam się zastanawiałem - ostatecznie jednak padło na co innego.

Gdy zobaczyłem zdjęcia, byłem może sceptyczny do czerwonego i całym sercem za niebieskim, ale na żywo ten zegarek w czerwonej wersji robi kapitalne wrażenie. Ten kolor, wraz z czernią rewelacyjnie się komponuje i stanowi ciekawy kontrast do stonowanego ubioru. Pewnie sam bym go wziął w tym kolorze.

 

Gratuluję wyboru, to naprawdę wdzięczny kompan, niech się dobrze nosi .

[Edmund Exley 5132]

Dzięki. Wcześniej jednak przymierzałem inne wersje kolorystyczne (rózne także pod względem kształtu indeksów) i przez pewien czas zdecydowanie skłaniałem się ku czerni.

 

 

 

Teraz jednak jestem na tyle zachwycony tym czerwonym odcieniem, że uważam go chyba za najładniejszą wersję.

Edytowane 18 Września 2014 przez Edmund Exley

[msokol19 132]

Dzięki za fajną reckę.

[Edmund Exley 5132]

Tytułem uzupełnienia - przez blisko 2 miesiące mój Longines zrobił ok. +1 s. w porównaniu z zegarem atomowym. Nie jest to może wynik na miarę Breitlinga SuperQuartz, ale moim zdaniem - przyzwoity. Przed chwilą natomiast ustawiłem sobie datę i tym razem wskazówka minutowa ani drgęła przy dociskaniu i dokręcaniu koronki. Może więc mój skomplikowany "patent" z recenzji jest zupełnie niepotrzebny, a wszystko jest kwestią wprawy.

[Lawnowerman 925]

Czarny lepszy IMO, ale to gust

Recenzja super.

 

Natomiast za tą kwotę kupiłbyś IMO lepsze Seiko

[Ku_Se 2]

Ja również przychylam się do podziękowań za fajny opis Longinesa co dla takiego laika jest dużą pomocą ( ale dobrze mi z tym  ) i również zastanawiam się nad kupnem podobnej wersji tylko na automacie.

Sam zegarek wydaję się duży i tu mam zapytanie odnośnie średnicy nadgarstka  bo mój to szypior ( 16,5-17cm) więc czy nie będzie wyglądał śmiesznie na takiej ręce. A podoba mi się a zwłaszcza czarny.

 

 

[Edmund Exley 5132]

@Lawnowerman, Ku_Se

Dzięki! Mi wyszło, że też mam 17 cm w nadgarstku - mam nadzieję, że nie jest na mnie za duży. Ja tak w każdym razie nie sądzę. Najlepiej będzie, jak przymierzysz w jakimś salonie - wersja 39 mm powinna pasować idealnie.

[marek855 17]

Bardzo fajny opis

[sanik 76423]

recenzja bardzo dobra, 

 

ja osobiście poluję na LLD

[Emcebre 21]

Również podzielam opinie piszących, lubię, gdy ktoś się przykłada do czegoś, dzięki temu wychodzą m.in. tak dobre recenzje jak Twoja. Czyta się lekko, jest prosta, fajnie, że nawiązałeś do historii i obiektywnie podkreśliłeś wady. Zdjęcia tylko dopełniają całości obrazu, dlatego nie mam nic przeciwko podzieleniu recenzji na 3 części i wstawieniu dzięki temu lepszych jakościowo fotografii.

Bartosz