Safinowski

Plastycznie najlepiej przed obróbką, a elektroerozyjnie można w wykonać kanałek imbusowy na koniec.

Można z mosiężnego sześciokąta zrobić. Pozostałe będą wyglądały na takie jakby z nich coś wypadło, ale gniazdo na imbus też można zrobić.

Ważne jest aby to był mikroskop stereoskopowy, bo daje prosty, a nie odwrócony obraz. Dla zegarmistrza wystarczyłby mikroskop mono z prostym obrazem, ale takich jakoś się nie spotyka. Powiększenie mają takie mikroskopy zwykle do 20, ale warto mieć 50 i 100, przez dokupienie dodatkowych okularów. To są nieduże powiększenia i nie ma powodu aby firmy sobie nie radziły z produkcją. Urządzenie swoją wagę i wielkość ma i trzeba własnym przemysłem do pracy przystosować, aby w czasie pracy było stabilne. Przy pomocy mikroskopu z okularem z podziałką można dokonać pomiaru, a przy pomocy przystawki do rysowania narysować mały detal.

Z tego co mi wiadomo, oliwy kostnej już się nie produkuje, ponieważ po kilku latach zamienia się w trudny do usunięcia osad. Zamiast tego używa się oliwy syntetycznej z dodatkami zapobiegającymi nadmiernemu rozlewaniu się, korozji, zmianom własności. Do amatorskiej pracy często wystarcza oliwa do maszyn do szycia, zależy na jaką frakcję się trafi i jakie ma dodatki. Dobry majster jak sobie kupi dobrą oliwę, to używa jej bardzo długo. Rozwożący materiały i inne przybory są zegarmistrzom znani i opisane przypadki nie powinny mieć miejsca. Pozdrawiam.

Z tego co widać to tani mechanizm, ale nie z tych jednorazowych. Z opisu wynika potrzeba regulacji sprzęgła. Takie nieco nietypowe zegarki potrafią mieć nietypowe sprzęgło, do którego potrzebne nietypowe przybory, ale da się to zrobić. Pozdrawiam

Powstaje rynek na części zamienne. Koła zębate już można zamawiać na przystępnych warunkach. Z zębnikami trochę gorzej, bo trzeba jeszcze ośkę wytoczyć. Są dostępne niedrogie przybory do wstawiania wężydeł. Łatwiej dorobić niż pozyskać z używanych.

Polerowania wymaga miejsce łożyskowania. Resztę nawet dość długą, można podeprzeć zwykłym kłem, jeśli nie ma innych sposobów.

Nabijaki można zrobić ze stali NV1 lub podobnych. Stal nierdzewna na przykład 304 daje się wiercić, ale jest nieodpowiednia, nie daje się dobrze hartować. Odprężanie nabijaków po hartowaniu należy przeprowadzić w temperaturze od 100 do 200 stopni, trzeba dobrać. Fabryczne są szlifowane na średnicę 4,7 mm.

Wtapiane metalowe gniazdo jest najlepszym sposobem. Można również włożyć w otwory gwintowane nieco tworzywa i w takie coś włożyć na gorąco wkręty, a potem je wykręcić i zmontować całość. Wkręty naoliwione należy lekko wciskać chociażby podgrzewanym gwoździem, podpiłowanym tak aby pasował do wkręta. Potrzebne akcesoria można zamawiać u kolegów na forum, którzy mają odpowiednie możliwości.

Jak Kolega chce być oryginalny to może pójść do optyka i zamówić szkło z zerówki od okularów. Takie szkło należy wkleić u zegarmistrza lub samodzielnie jak kto potrafi dobrze posłużyć się klejem dwuskładnikowym. Aby takie szkło zamocować na wcisk to potrzebny jest odpowiedni wymiar i uszczelka. Przy okazji szkło będzie lekko zaoblone.

Zapadka maltańska zapobiega zaciśnięciu się sprężyny przy nakręcaniu. Po nakręceniu wystarczy spuścić sprężynę na przykład o 2 ząbki i założyć zapadkę maltańską. Małe zegarki mają zapadki cofające i nie potrzebują zapadek maltańskich.

Informacje rozszerzyć można, najwygodniej telefonicznie. Tak jak to się w zakładach przy pomocy dostępnych przyborów robiło. Pozdrawiam

Takie szkło można dorobić używając koperty jako formy. Jeśli ktoś nie ma materiału to można optyka poprosić, bo mają jako wkładki przy nowych oprawach. Mosiężna koperta wytrzyma odpowiednie podgrzanie. Pozdrawiam

Takich pytań jest sporo, a odpowiedzi mało. Ci, którzy dorabiają części, najczęściej robią to dla zegarmistrzów, a nie dla klientów. Pewnie najlepiej pytać bezpośrednio kogoś wybranego na forum o dorobienie czegoś brakującego. Z dorobionym wałkiem można już udać się chociażby do najbliższego majstra. Pozdrawiam

Chyba lepsza od takiego pisania jest rozmowa telefoniczna.j Zapytać wypada o wszystko, a jakby było mało to mechanizm do torby i na umówione korepetycje. Pozdrawiam

Podczas regulacji ćwiertnika należy zaciskać zawsze w tym samym miejscu, są widoczne ślady. Najlepsza regulacja jest wtedy, kiedy podczas delikatnego cofania wskazówek zegarek wyraźnie zwalnia, ale jeszcze się nie zatrzymuje. Nie ma potrzeby wymiany ćwiertnika jeśli nie jest uszkodzony. Najbezpieczniej jest zaciskać specjalnym przyrządem z regulacją docisku. Wtedy nie utniemy ćwiertnika i możemy to dokładnie wykonać. Najlepiej koło sekundowe wymienić, a jeśli to nie jest możliwe to nawiercić i wstawić czop. Po nawierceniu a przed wstawieniem czopa warto ulepszyć cieplnie ośkę, ze względu na rodzaj obciążeń. Pozdrawiam

Tu nie trzeba się silić na jaskółczy ogon, jak łopatki w silnikach odrzutowych, a już stanowczo należy odradzać nitowanie materiału. Wystarczy zwykłe nacięcie i wlutowanie lutem hydraulicznym. Jako pilników można użyć kawałków sprężyn, ostrzonych na osełce. Jeśli pozostałe zęby są w złym stanie to należy rozważyć zrobienie nowego koła. Pozdrawiam

Te otwory to są tylko zgłębienia i wypadało by je pogłębić. Ukos od samego wiertła jest wystarczająco mały, aby go nie brać pod uwagę, ale warto go, ten ukos, wykorzystać do naprawy istniejących otworów. Na fot otwór wydaje się być blisko krawędzi. Wiertło powinno być cienkie, jak czop w teleskopie i umocowane w klubie, a nie w jakiejś wiertarce. To wystarczy aby pogłębić otwór, aby cały czop teleskopu się mieścił.

Dla majstra wyjaśnienie będzie w sam raz, ale dla początkującego może nie wystarczyć. Zwykle pomaga wyjaśnienie telefoniczne, gdzie można zadać dodatkowe pytanie i to polecam. Pozdrawiam

Ja to układam odpowiednią ilość szelaku w odpowiednie miejsce i obserwując przez lupę, zbliżam do płomienia zapalniczki. Czynność można powtórzyć, albo poprawić usuwając szelak. Do ognia nie wkładam, to i zabezpieczenia nie są potrzebne. Pozdrawiam

Najlepiej dobrać o średnicy większej. Do tego pilniczek diamentowy, ale może być i osełka i do tego woda. Amator ma z definicji dużo czasu. Wstawiamy szkło kolejno po obwodzie, lekko odginając ramkę. Jakby były trudności obiektywne, to należy jeszcze popracować osełką lub pilnikiem. Umieszczenie szkła na obrotowej podstawie, a pilniczka w jakimś zmyślnym uchwycie pozwoli na uzyskanie idealnego okręgu.

Ponieważ spotkanie nie może się odbyć w formacie dotychczasowym, to może warto zorganizować spotkanie w formacie nowym. Przy zachowaniu pewnych warunków różne spotkania odbywają się bez konsekwencji. Korzystając z tej specyficznej okazji łatwo załatwić pomieszczenie. Ponieważ ostatnie spotkanie było, że tak powiem, bezkosztowe, to może warto pomyśleć o wynajęciu lokalu na siedzibę, z możliwością spotkań kwartalnych.

Nie słyszałem o biurze z szyldem "zamawianie podkładek". Tu trzeba "pomolestować" posiadającego tokarkę, aby założył materiał i zrobił te cztery sztywne a nie gumowe podkładki, warte ... zł i pewnie ze względu na cenę pewnie na ogólne pytanie nikt się nie zgłosi.

Zamówić w wymiarze jaki potrzebny.

Mechanizm mocowano do boków drewnianych na haczyki i śrubki a plastikowy przód też do drewnianych boków na wkręty.