Dopiero teraz miałem szansę odebrać. Wciągnęła mnie bardzo - przeczytałem już prawie całą w drodze do domu z Polski. Jedna rzecz zwróciła moją uwagę, a mianowicie angielskjojęzyczna pisownia rosyjskich nazwisk. Trochę to dziwne w publikacji skierowanej do polskiego czytelnika. Uznałem że to celowy (choć moim zdaniem niepotrzebny) zabieg autora. Niemniej, w trakcie lektury spotkałem się też polskim zapisem rosyjskich nazwisk. Mam zatem pytanie do autora: @Enkil, jak to w końcu ma być?
Za https://www.dagatlumaczy.pl/pisownia-rosyjskich-nazwisk/:
W publikacji „Edycja tekstów. Praktyczny poradnik” autorstwa Adama Wolańskiego czytamy, że tradycyjnie nazwiska rosyjskie się spolszcza. Tutaj też jest rozstrzygnięta kwestia, co zrobić z końcówkami np. -skij, -ckij, które są charakterystyczne dla języka rosyjskiego, a w polskim nie występują (por. „Stanisławski”, „Myszecki”).
nazwiska typu Достоевский (Dostojewskij), Белецкий (Bieleckij), Земляникий (Ziemlianikij) zapisujemy jako „Dostojewski”, „Bielecki”, „Ziemlianiki”. Analogicznie zapisujemy nazwiska żeńska (zamiast końcówki -aja zapisujemy -a);
nazwiska zakończone na -инский (-inskij), -инская (inskaja) zapisujemy z użyciem końcówki -inski, -inska, np. Lipinski (Липинский), Lipinska (Липинская). Co istotne, zazwyczaj nie spolszczamy przy tym „n” do „ń” (jest to jedynie dopuszczalne w tekstach beletrystycznych i popularnonaukowych).